Thirumurai 7.59 திருவாரூர்
1. பொன்னும் மெய்ப்பொரு ளும்தரு வானைப்
போக மும்திரு வும்புணர்ப் பானைப்
பின்னை என்பிழை யைப்பொறுப் பானைப்
பிழையெ லாந்தவி ரப்பணிப் பானை
இன்ன தன்மையன் என்றறி வொண்ணா
எம்மா னைஎளி வந்தபி ரானை
அன்னம்வை கும்வ யற்பழ னத்தணி
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
2. கட்ட மும்பிணி யுங்களை வானைக்
காலற் சீறிய காலுடை யானை
விட்ட வேட்கைவெந் நோய்களை வானை
விரவி னால்விடு தற்கரி யானைப்
பட்ட வார்த்தை படநின்ற வார்த்தை
வாரா மேதவி ரப்பணிப் பானை
அட்ட மூர்த்தியை மட்டவிழ் சோலை
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
3.கார்க்குன் றமழை யாய்ப்பொழி வானைக்
கலைக்கெ லாம்பொரு ளாய்உடன் கூடிப்
பார்க்கின் றஉயிர்க் குப்பரிந் தானைப்
பகலுங் கங்குலு மாகிநின் றானை
ஓர்க்கின் றசெவி யைச்சுவை தன்னை
யுணரும் நாவினைக் காண்கின்ற கண்ணை
ஆர்க்கின் றகட லைமலை தன்னை
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
4. செத்த போதினில் முன்னின்று நம்மைச்
சிலர்கள் கூடிச் சிரிப்பதன் முன்னம்
வைத்த சிந்தையுண் டேமன முண்டே
மதியுண் டேவிதி யின்பய னுண்டே
முத்தன் எங்கள்பி ரானென்று வானோர்
தொழநின் றதிமில் ஏறுடை யானை
அத்தன் எந்தைபி ரான்எம்பி ரானை
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
5. செறிவுண் டேல்மனத் தால்தெளி வுண்டேல்
தேற்றத் தால்வருஞ் சிக்கன வுண்டேல்
மறிவுண் டேல்மறு மைப்பிறப் புண்டேல்
வாணாள் மேற்செல்லும் வஞ்சனை யுண்டேல்
பொறிவண் டியாழ்செய்யும் பொன்மலர்க் கொன்றை
பொன்போ லுஞ்சடை மேற்புனைந் தானை
அறிவுண் டேஉட லத்துயி ருண்டே
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
6. பொள்ளல் இவ்வுட லைப்பொரு ளென்று
பொருளுஞ் சுற்றமும் போகமு மாகி
மெள்ள நின்றவர் செய்வன வெல்லாம்
வாரா மேதவிர்க் கும்விதி யானை
வள்ளல் எந்தமக் கேதுணை யென்று
நாணா ளும்அம ரர்தொழு தேத்தும்
அள்ள லங்கழ னிப்பழ னத்தணி
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
7. கரியா னைஉரி கொண்டகை யானைக்
கண்ணின் மேல்ஒரு கண்ணுடை யானை
வரியா னைவருத் தம்களை வானை
மறையா னைக்குறை மாமதி சூடற்
குரியா னைஉல கத்துயிர்க் கெல்லாம்
ஒளியா னைஉகந் துள்கிநண் ணாதார்க்
கரியா னைஅடி யேற்கெளி யானை
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
8. வாளா நின்று தொழும்அடி யார்கள்
வானா ளப்பெறும் வார்த்தையைக் கேட்டும்
நாணா ளும்மல ரிட்டுவ ணங்கார்
நம்மையாள் கின்ற தன்மையை ஓரார்
கேளா நான்கிடந் தேஉழைக் கின்றேன்
கிளைக்கெ லாந்துணை யாமெனக் கருதி
ஆளா வான்பலர் முன்பழைக் கின்றேன்
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
9. விடக்கை யேபெருக் கிப்பல நாளும்
வேட்கை யாற்பட்ட வேதனை தன்னைக்
கடக்கிலேன்நெறி காணவு மாட்டேன்
கண்கு ழிந்திரப் பார்கையில் ஒன்றும்
இடக்கி லேன்பர வைத்திரைக் கங்கைச்
டையா னைஉமை யாளையோர் பாகத்
தடக்கி னானைஅந் தாமரைப் பொய்கை
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
10. ஒட்டி ஆட்கொண்டு போயொளித் திட்ட
உச்சிப் போதனை நச்சர வார்த்த
பட்டி யைப்பக லையிருள் தன்னைப்
பாவிப் பார்மனத் தூறும்அத் தேனைக்
கட்டி யைக்கரும் பின்தெளி தன்னைக்
காத லாற்கடற் சூர்தடிந் திட்ட
செட்டி அப்பனைப் பட்டனைச் செல்வ
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
11. ஓரூர் என்றுல கங்களுக் கெல்லாம்
உரைக்க லாம்பொரு ளாய்உடன் கூடிக்
காரூ ருங்கமழ் கொன்றைநன் மாலை
முடியன் காரிகை காரண மாக
ஆரூ ரைம்மறத் தற்கரி யானை
அம்மான் றன்திருப் பேர்கொண்ட தொண்டன்
ஆரூ ரன்னடி நாயுரை வல்லார்
அமர லோகத் திருப்பவர் தாமே
Download thirumurai 7.59 : http://yadi.sk/d/y2trGsdE9adwv
is it possible to forget?
who grants riches and knowledge of reality.
who united in me through them the pleasures of the world and eternal bliss.
who forgives all my faults after that.
who grants his grace so that I cannot commit any faults.
our master whose nature cannot be ascertained, this is his nature.
who was easily accessible to me.
and who is ārūr which has fields in which swans stay, and tanks.
see 1st verse.
Civaṉ who weeds out mental sufferings and physical diseases.
who killed the Kālaṉ god of death with his leg.
who weeds out the cruel sufferings which appear again even after renouncing the attachments.
who is very difficult to part if we join him.
who orders by his grace the reproches that have already appeared and those yet to appear.
who has eight forms the five elements, the sun, moon and performer of sacrifices and who is in ārūr which has gardens where flowers blossom with honey.
see 1st verse.
Civaṉ who pours rain on the hills on which clouds settle.
being the meaning of all the arts and being immanent in them.
who takes compassion on the visible living beings.
who is day and night.
being the ear that listens attentively to sound.
being the six kinds of tastes.
being the tongue that experiences them.
being the eyes that see objects.
being the roaring ocean.
and who is the mountain.
see 1st verse.
before some people gather together before us when we are dead and laugh contemptously.
do we not possess the idea granted by god?
do we not possess the mind?
do we not possess intellect?
do we not possess the fruits of our virtuous acts?
Civaṉ who has a bull with a hump on its withers, and who is worshipped by the celestials uttering the names Civaṉ who is naturally free from all bondage!
our master!
and who is the father of all, the master of my father and my chief.
see 1st verse.
as there is self-restraint.
as there is clarity in mind.
as there is firmness of mind born out of determination as there is death along with those.
as there is re-birth.
as there are deceitful actions that cut short the span of our life.
as certainly we possess intelligence which knows these things.
as we certainly possess life in our body.
Civaṉ who adorned his caṭai which is like gold with golden koṉṟai flowers on which bees with spots swarm and him like the music of yāḻ.
imagining the body with nine apertures will endure long.
Civaṉ who is the right path and prevents all the confusion of mind stealthily created by children, relations and women who are the objects of enjoyment, the god in ārūr who is praised and worshipped with joined hands daily by the immortals uttering the names person of unbounded liberality!
our companion!
Civaṉ in ārūr which is made beautiful by tanks and fields having mire.
is it possible to forget him?
see 1st verse.
Civaṉ who flayed the skin of an elephant which has a trunk, with his hand who has a frontal eye above the eyes on the face.
who is beautiful.
who removes the sufferings of those who approach him.
who has vētams as his word.
who has the right to wear the big crescent.
who is the real light to all the living beings in this world.
who is difficult for those who do not approach him thinking of him and desiring him.
who is at the same time easily accessible to me, his himble servant.
see 1st verse.
even after hearing the news that devotees who simply worship Civaṉ with joined hands without doing any other service, rule ever heaven.
people do not pay obeisance to him by placing flowers at his feet, daily.
they do not know that he protects in this birth itself, us who worship him, which acts they see before their eyes.
claiming relationship with him.
I do service to him prosternating before him so that he might become companion not only to me but also to my relations.
I invite many people to become his humble servants in their presence.
increasing the flesh in the body always.
I do not have the strength to remove the troubles born out of desire.
I am unable to see the right path after removing them.
I do not have the pity to place anything in the hands of the supplicants who have sunken eyes on accounts of hunger.
Civaṉ who has on his caṭai Kaṅkai with spreading waves.
who absorbed Umayāḷ in a half.
is it possible to forget the Lord in ārūr which has natural ponds where beautiful lotus grows.
Having picked up a dispute with me and admitting me as his protege.
Civaṉ who is as bright as the midday, appeared before me and afterwards disappeared in the temple at tiruveṇṇainallūr.
an unbridled person who tied a poisonous cobra in the waist.
the honey which springs in the minds of those who meditate on him.
the clear juice of the sugar-cane and the mass of jaggery.
the father of Murukaṉ who killed cūr on account of the love he placed on the tēvar and the spiritual master is it possible to forget the Lord in ārūr of wealth.
on account of the lady paravai.
being the place that can be praised as the pre-eminent place in all the worlds.
and having lived with her in that place.
Civaṉ who adorns his head with the fragrant garlands of koṉṟai which blossoms in the winter.
who dwells in ārūr which one cannot forget.
the humble servant who had the holy name of the god.
those who are able to recite the verses composed by ārūraṉ who lies at the feet of Civaṉ like a dog.
will dwell in the world of the immortals.
1. பொன்னும் மெய்ப்பொரு ளும்தரு வானைப்
போக மும்திரு வும்புணர்ப் பானைப்
பின்னை என்பிழை யைப்பொறுப் பானைப்
பிழையெ லாந்தவி ரப்பணிப் பானை
இன்ன தன்மையன் என்றறி வொண்ணா
எம்மா னைஎளி வந்தபி ரானை
அன்னம்வை கும்வ யற்பழ னத்தணி
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
2. கட்ட மும்பிணி யுங்களை வானைக்
காலற் சீறிய காலுடை யானை
விட்ட வேட்கைவெந் நோய்களை வானை
விரவி னால்விடு தற்கரி யானைப்
பட்ட வார்த்தை படநின்ற வார்த்தை
வாரா மேதவி ரப்பணிப் பானை
அட்ட மூர்த்தியை மட்டவிழ் சோலை
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
3.கார்க்குன் றமழை யாய்ப்பொழி வானைக்
கலைக்கெ லாம்பொரு ளாய்உடன் கூடிப்
பார்க்கின் றஉயிர்க் குப்பரிந் தானைப்
பகலுங் கங்குலு மாகிநின் றானை
ஓர்க்கின் றசெவி யைச்சுவை தன்னை
யுணரும் நாவினைக் காண்கின்ற கண்ணை
ஆர்க்கின் றகட லைமலை தன்னை
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
4. செத்த போதினில் முன்னின்று நம்மைச்
சிலர்கள் கூடிச் சிரிப்பதன் முன்னம்
வைத்த சிந்தையுண் டேமன முண்டே
மதியுண் டேவிதி யின்பய னுண்டே
முத்தன் எங்கள்பி ரானென்று வானோர்
தொழநின் றதிமில் ஏறுடை யானை
அத்தன் எந்தைபி ரான்எம்பி ரானை
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
5. செறிவுண் டேல்மனத் தால்தெளி வுண்டேல்
தேற்றத் தால்வருஞ் சிக்கன வுண்டேல்
மறிவுண் டேல்மறு மைப்பிறப் புண்டேல்
வாணாள் மேற்செல்லும் வஞ்சனை யுண்டேல்
பொறிவண் டியாழ்செய்யும் பொன்மலர்க் கொன்றை
பொன்போ லுஞ்சடை மேற்புனைந் தானை
அறிவுண் டேஉட லத்துயி ருண்டே
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
6. பொள்ளல் இவ்வுட லைப்பொரு ளென்று
பொருளுஞ் சுற்றமும் போகமு மாகி
மெள்ள நின்றவர் செய்வன வெல்லாம்
வாரா மேதவிர்க் கும்விதி யானை
வள்ளல் எந்தமக் கேதுணை யென்று
நாணா ளும்அம ரர்தொழு தேத்தும்
அள்ள லங்கழ னிப்பழ னத்தணி
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
7. கரியா னைஉரி கொண்டகை யானைக்
கண்ணின் மேல்ஒரு கண்ணுடை யானை
வரியா னைவருத் தம்களை வானை
மறையா னைக்குறை மாமதி சூடற்
குரியா னைஉல கத்துயிர்க் கெல்லாம்
ஒளியா னைஉகந் துள்கிநண் ணாதார்க்
கரியா னைஅடி யேற்கெளி யானை
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
8. வாளா நின்று தொழும்அடி யார்கள்
வானா ளப்பெறும் வார்த்தையைக் கேட்டும்
நாணா ளும்மல ரிட்டுவ ணங்கார்
நம்மையாள் கின்ற தன்மையை ஓரார்
கேளா நான்கிடந் தேஉழைக் கின்றேன்
கிளைக்கெ லாந்துணை யாமெனக் கருதி
ஆளா வான்பலர் முன்பழைக் கின்றேன்
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
9. விடக்கை யேபெருக் கிப்பல நாளும்
வேட்கை யாற்பட்ட வேதனை தன்னைக்
கடக்கிலேன்நெறி காணவு மாட்டேன்
கண்கு ழிந்திரப் பார்கையில் ஒன்றும்
இடக்கி லேன்பர வைத்திரைக் கங்கைச்
டையா னைஉமை யாளையோர் பாகத்
தடக்கி னானைஅந் தாமரைப் பொய்கை
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
10. ஒட்டி ஆட்கொண்டு போயொளித் திட்ட
உச்சிப் போதனை நச்சர வார்த்த
பட்டி யைப்பக லையிருள் தன்னைப்
பாவிப் பார்மனத் தூறும்அத் தேனைக்
கட்டி யைக்கரும் பின்தெளி தன்னைக்
காத லாற்கடற் சூர்தடிந் திட்ட
செட்டி அப்பனைப் பட்டனைச் செல்வ
ஆரூ ரானை மறக்கலு மாமே
11. ஓரூர் என்றுல கங்களுக் கெல்லாம்
உரைக்க லாம்பொரு ளாய்உடன் கூடிக்
காரூ ருங்கமழ் கொன்றைநன் மாலை
முடியன் காரிகை காரண மாக
ஆரூ ரைம்மறத் தற்கரி யானை
அம்மான் றன்திருப் பேர்கொண்ட தொண்டன்
ஆரூ ரன்னடி நாயுரை வல்லார்
அமர லோகத் திருப்பவர் தாமே
Download thirumurai 7.59 : http://yadi.sk/d/y2trGsdE9adwv
is it possible to forget?
who grants riches and knowledge of reality.
who united in me through them the pleasures of the world and eternal bliss.
who forgives all my faults after that.
who grants his grace so that I cannot commit any faults.
our master whose nature cannot be ascertained, this is his nature.
who was easily accessible to me.
and who is ārūr which has fields in which swans stay, and tanks.
see 1st verse.
Civaṉ who weeds out mental sufferings and physical diseases.
who killed the Kālaṉ god of death with his leg.
who weeds out the cruel sufferings which appear again even after renouncing the attachments.
who is very difficult to part if we join him.
who orders by his grace the reproches that have already appeared and those yet to appear.
who has eight forms the five elements, the sun, moon and performer of sacrifices and who is in ārūr which has gardens where flowers blossom with honey.
see 1st verse.
Civaṉ who pours rain on the hills on which clouds settle.
being the meaning of all the arts and being immanent in them.
who takes compassion on the visible living beings.
who is day and night.
being the ear that listens attentively to sound.
being the six kinds of tastes.
being the tongue that experiences them.
being the eyes that see objects.
being the roaring ocean.
and who is the mountain.
see 1st verse.
before some people gather together before us when we are dead and laugh contemptously.
do we not possess the idea granted by god?
do we not possess the mind?
do we not possess intellect?
do we not possess the fruits of our virtuous acts?
Civaṉ who has a bull with a hump on its withers, and who is worshipped by the celestials uttering the names Civaṉ who is naturally free from all bondage!
our master!
and who is the father of all, the master of my father and my chief.
see 1st verse.
as there is self-restraint.
as there is clarity in mind.
as there is firmness of mind born out of determination as there is death along with those.
as there is re-birth.
as there are deceitful actions that cut short the span of our life.
as certainly we possess intelligence which knows these things.
as we certainly possess life in our body.
Civaṉ who adorned his caṭai which is like gold with golden koṉṟai flowers on which bees with spots swarm and him like the music of yāḻ.
imagining the body with nine apertures will endure long.
Civaṉ who is the right path and prevents all the confusion of mind stealthily created by children, relations and women who are the objects of enjoyment, the god in ārūr who is praised and worshipped with joined hands daily by the immortals uttering the names person of unbounded liberality!
our companion!
Civaṉ in ārūr which is made beautiful by tanks and fields having mire.
is it possible to forget him?
see 1st verse.
Civaṉ who flayed the skin of an elephant which has a trunk, with his hand who has a frontal eye above the eyes on the face.
who is beautiful.
who removes the sufferings of those who approach him.
who has vētams as his word.
who has the right to wear the big crescent.
who is the real light to all the living beings in this world.
who is difficult for those who do not approach him thinking of him and desiring him.
who is at the same time easily accessible to me, his himble servant.
see 1st verse.
even after hearing the news that devotees who simply worship Civaṉ with joined hands without doing any other service, rule ever heaven.
people do not pay obeisance to him by placing flowers at his feet, daily.
they do not know that he protects in this birth itself, us who worship him, which acts they see before their eyes.
claiming relationship with him.
I do service to him prosternating before him so that he might become companion not only to me but also to my relations.
I invite many people to become his humble servants in their presence.
increasing the flesh in the body always.
I do not have the strength to remove the troubles born out of desire.
I am unable to see the right path after removing them.
I do not have the pity to place anything in the hands of the supplicants who have sunken eyes on accounts of hunger.
Civaṉ who has on his caṭai Kaṅkai with spreading waves.
who absorbed Umayāḷ in a half.
is it possible to forget the Lord in ārūr which has natural ponds where beautiful lotus grows.
Having picked up a dispute with me and admitting me as his protege.
Civaṉ who is as bright as the midday, appeared before me and afterwards disappeared in the temple at tiruveṇṇainallūr.
an unbridled person who tied a poisonous cobra in the waist.
the honey which springs in the minds of those who meditate on him.
the clear juice of the sugar-cane and the mass of jaggery.
the father of Murukaṉ who killed cūr on account of the love he placed on the tēvar and the spiritual master is it possible to forget the Lord in ārūr of wealth.
on account of the lady paravai.
being the place that can be praised as the pre-eminent place in all the worlds.
and having lived with her in that place.
Civaṉ who adorns his head with the fragrant garlands of koṉṟai which blossoms in the winter.
who dwells in ārūr which one cannot forget.
the humble servant who had the holy name of the god.
those who are able to recite the verses composed by ārūraṉ who lies at the feet of Civaṉ like a dog.
will dwell in the world of the immortals.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.