Thirumurai 7.84
திருக்கானப்பேர்
1. தொண்டர் அடித்தொழலும் சோதி இளம்பிறையும்
சூதன மென்முலையாள் பாகமும் ஆகிவரும்
புண்டரிகப் பரிசாம் மேனியும் வானவர்கள்
பூச லிடக்கடல்நஞ் சுண்ட கருத்தமரும்
கொண்ட லெனத்திகழுங் கண்டமு மெண்டோளுங்
கோல நறுஞ்சடைமேல் வண்ணமுங் கண்குளிரக்
கண்டு தொழப்பெறுவ தென்றுகொ லோஅடியேன்
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
2. கூத லிடுஞ்சடையும் கோளர வும்விரவுங்
கொக்கிற குங்குளிர்மா மத்தமும் ஒத்துனதாள்
ஓத லுணர்ந்தடியார் உன்பெரு மைக்குநினைந்
துள்ளுரு காவிரசும் மோசையைப் பாடலும்நீ
ஆத லுணர்ந்தவரோ டன்பு பெருத்தடியேன்
அங்கையின் மாமலர்கொண் டென்கண தல்லல்கெடக்
காத லுறத்தொழுவ தென்றுகொ லோஅடியேன்
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
3. நானுடை மாடெனவே நன்மை தரும்பரனை
நற்பத மென்றுணர்வார் சொற்பத மார்சிவனைத்
தேனிடை இன்னமுதை மற்றத னிற்றெளிவைத்
தேவர்கள் நாயகனைப் பூவுயர் சென்னியனை
வானிடை மாமதியை மாசறு சோதியனை
மாருத மும்மனலும் மண்டல மும்மாய
கானிடை மாநடனென் றெய்துவ தென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
4. செற்றவர் முப்புரமன் றட்ட சிலைத்தொழிலார்
சேவக முந்நினைவார் பாவக முந்நெறியும்
குற்றமில் தன்னடியார் கூறு மிசைப்பரிசும்
கோசிக மும்மரையிற் கோவண மும்மதளும்
மற்றிகழ் திண்புயமும் மார்பிடை நீறுதுதை
மாமலை மங்கையுமை சேர்சுவ டும்புகழக்
கற்றன வும்பரவிக் கைதொழ லென்று கொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
5. கொல்லை விடைக்குழகுங் கோல நறுஞ்சடையிற்
கொத்தல ரும்மிதழித் தொத்தும் அதனருகே
முல்லை படைத்தநகை மெல்லிய லாளொருபால்
மோக மிகுத்திலகுங் கூறுசெ யெப்பரிசும்
தில்லை நகர்ப்பொதுவுற் றாடிய சீர்நடமுந்
திண்மழு வுங்கைமிசைக் கூரெரி யும்மடியார்
கல்ல வடப்பரிசுங் காணுவ தென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
6. பண்ணுத லைப்பயனார் பாடலும் நீடுதலும்
பங்கய மாதனையார் பத்தியு முத்தியளித்
தெண்ணுத லைப்பெருமான் என்றெழு வாரவர்தம்
மேசற வும்மிறையாம் எந்தையை யும்விரவி
நண்ணுத லைப்படுமா றெங்ஙன மென்றயலே
நையுறு மென்னைமதித் துய்யும்வ ணம்மருளுங்
கண்ணுத லைக்கனியைக் காண்பது மென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
7. மாவை யுரித்ததள்கொண் டங்க மணிந்தவனை
வஞ்சர் மனத்திறையும் நெஞ்சணு காதவனை
மூவ ருருத்தனதாம் மூல முதற்கருவை
மூசிடு மால்விடையின் பாகனை ஆகமுறப்
பாவக மின்றிமெய்யே பற்று மவர்க்கமுதைப்
பால்நறு நெய்தயிர்ஐந் தாடு பரம்பரனைக்
காவல் எனக்கிறையென் றெய்துவ தென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
8. தொண்டர் தமக்கெளிய சோதியை வேதியனைத்
தூய மறைப்பொருளாம் நீதியை வார்கடல்நஞ்
சுண்ட தனுக்கிறவா தென்று மிருந்தவனை
ஊழி படைத்தவனோ டொள்ளரி யும்முணரா
அண்டனை அண்டர்தமக் காகம நூல்மொழியும்
ஆதியை மேதகுசீ ரோதியை வானவர்தம்
கண்டனை யன்பொடுசென் றெய்துவ தென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
9. நாதனை நாதமிகுத் தோசைய தானவனை
ஞான விளக்கொளியாம் ஊனுயி ரைப்பயிரை
மாதனை மேதகுதன் பத்தர் மனத்திறையும்
பற்றுவி டாதவனைக் குற்றமில் கொள்கையனைத்
தூதனை யென்றனையாள் தோழனை நாயகனைத்
தாழ்மக ரக்குழையுந் தோடு மணிந்ததிருக்
காதனை நாயடியேன் எய்துவ தென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
10. கன்னலை இன்னமுதைக் கார்வயல் சூழ்கானப்
பேருறை காளையைஒண் சீருறை தண்டமிழால்
உன்னி மனத்தயரா உள்ளுரு கிப்பரவும்
ஒண்பொழில் நாவலர்கோ னாகிய ஆரூரன்
பன்னும் இசைக்கிளவி பத்திவை பாடவல்லார்
பத்தர் குணத்தினராய் எத்திசை யும்புகழ
மன்னி இருப்பவர்கள் வானின் இழிந்திடினும்
மண்டல நாயகராய் வாழ்வது நிச்சயமே
the feet worshipped by the devotees.
the bright young crescent.
the half of the body in which there is a lady who has soft breasts resembling in shape the conical pieces moved in the chess-board according to the throw of dice.
the body which is the like the shining lotus flower the red lotus flower is compared to the red colour of Civaṉ;
the eight shoulders and the neck which shines like the sable cloud in which the mark is present always of having consumed the poison that rose in the ocean when the celestials cried loudly for succour.
and all the ornaments that are found on the beautiful and fragrant caṭai.
having a vision of the above mentioned things to the complete satisfaction of my eyes.
when is the day when I, his slave, will have the fortune of worshipping the god, Civaṉ, who is in the form of a bull in Kāṉappēr surrounded by fields full of water?
Civaṉ appeared in the form of a bull in Cuntarar`s dream and ordered him to come to Kāṉāppēr periya purāṇam, Kaḻaṟiṟṟaṟivār purāṇam, verses, 112-115;
This is the reason for this shrine being known as Kāḷaiyār Kōyil
the caṭai which is chill, the killing cobra and the flowers which resembling the feathers of crane are combined with them;
and the cool and big datura flowers your devotees singing the praises of your feet, their hearts melting thinking of your greatness, being in strict conformity with their convictions.
understanding their good fortune of their being yourself.
my love for you increasing with them.
I your slave, holding big flowers in my palms.
the sufferings that are with me to perish.
when is the day when I, his slave, will worship with excessive love the bull that dwells in Kāṉappēr surrounded by fields full of water!
the supreme being who does good to me like the wealth which is my property.
Civaṉ who is full of auspicious things and who is complete in the state of words of those who regard him only as the supreme bliss.
the sweetness that is in the honey and in its clarified state and the sweet nectar.
the chief of the tēvar.
who has on his head flowers which appear high.
the great moon that moves in the sky.
the sun which has spotless brightness.
praising him as the great dancer in the cremation ground who is himself the air, the fire and the earth.
see 1st verse.
the valour which consists in the archery with which Civaṉ destroyed the three cities of the enemies in the distant past.
the form in which he stays which his devotees meditate upon.
the way in which he leads them.
the different manner by which his devotees praise him.
the silk cloth, and men`s loin-cloth and the skin worn in the waist;
the strong shoulders which are prominent by their wrestling nature.
the impressions that are left by Umai, a lady of distinction and the daughter of the great mountain, when she embraced the chest in which sacred ash is thickly smeared.
and praising him with what we have learnt to praise.
see 1st verse.
the beauty of the bull that lives in the forest region.
the bunches of other flowers and the bunch of koṉṟai flowers in the beautiful and fragrant caṭai.
by the side of that on one half all manners of things that are done due to fascination of love in one half where the gentle lady who has teeth like the arabian jasmine, dwells.
the famous dance performed standing in the assembly hall in the city of Tillai.
the strong battle-axe and the bright fire.
the manner of devotees playing on the drum, Kallavaṭam.
Kallavatam is a kind of drum;
see 1st verse.
the ladies who are as beautiful as the goddess of wealth seated in the red lotus.
playing upon the yāl in the proper manner, having turned it properly and their singing to its accompaniment for a long time.
their devotion which is the cause for playing music.
having been granted eternal bliss.
the fatigue of those who wake up from sleep thinking of him as the only god who can grant salvation.
Civaṉ who is as sweet as the fruit and who has three eyes and grants me his grace to save myself, considering me who is languishing, being at a distance from him always thinking what is the way to approach my father who is the chief of all, in combination with the above mentioned things.
see 1st verse.
Civaṉ who flayed an elephant, covered himself with its skin and adorned himself with bones who does not approach even by his mind even for a short while in the minds of deceitful persons.
the embryo which is the origin of all things and who is himself the form of the three gods, Piramaṉ, Māl and Uruttiraṉ.
who rides on the bull which makes a sound resembling mūcu mūcu is onomatopoeia.
who is as sweet as the nectar to those who sincerely hold him as their refuge in their minds, without any pretence.
who is the supreme god above all superior beings who bathes in the five products of the cow such as milk, sweets smelling ghee and curd.
thinking him to be the chief who protects me.
see 1st verse.
Civaṉ the bright light who is easy of approach to his devotees and who revealed the vētams chants the vētams;
who is the brahmin among gods who is the right conduct contained in the spotless meanings of the vētams.
who always exists without becoming dead even after consuming the poison that rose in the extensive ocean.
the god who could not be recognized by the beautiful Māl along with Piramaṉ who created the world in many aeons.
the first cause of all things who gave out to the celestials works that go by the name of ākamam.
god whose excellent fame is praised by all.
the warrior among the celestials.
approaching him with love.
see 1st verse.
Civaṉ who is the master of the world.
who is the musical sound and other loud sounds.
who exists as the light of the spiritual wisdom which illuminates everything, the life within the body, and growing crops.
who has a lady as a half.
who does not give up attachment, even for a short while in the minds of his eminent devotees.
who has doctrines which are defectless.
who is my messenger.
who is my friend who directs me in his service.
who is the master.
who wears in his ears a men`s ear-ring that hangs low and is in the shape of a shark and a woman`s ear-rings.
his devotees who is as low as a dog.
see 1st verse.
Civaṉ who is as sweet as the juice of the sugarcane.
who is as sweet as the juice of the sugarcane.
who is in the form of a bull and dwells in Kāṉappēr surrounded by fields filled with water.
with the help of the cool Tamiḻ verses which have eminent fame.
thinking when would I approach him fainting in the mind.
the devotee known as ārūraṉ who praised him, his heart melting.
ārūraṉ who is the chief among the inhabitant of nāvalūr which has thriving gardens.
those who are able to sing these ten songs combined with music and fit for investigation.
inbibing all the good qualities of the devotees of Civaṉ.
to be praised by people in all directions.
will dwell permanently in heaven.
even if they are born again descending from heaven.
It is a certainty that they shall live in this world as the rulers of this world.
Sundarar in Kalaiyarkovil
திருக்கானப்பேர்
1. தொண்டர் அடித்தொழலும் சோதி இளம்பிறையும்
சூதன மென்முலையாள் பாகமும் ஆகிவரும்
புண்டரிகப் பரிசாம் மேனியும் வானவர்கள்
பூச லிடக்கடல்நஞ் சுண்ட கருத்தமரும்
கொண்ட லெனத்திகழுங் கண்டமு மெண்டோளுங்
கோல நறுஞ்சடைமேல் வண்ணமுங் கண்குளிரக்
கண்டு தொழப்பெறுவ தென்றுகொ லோஅடியேன்
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
2. கூத லிடுஞ்சடையும் கோளர வும்விரவுங்
கொக்கிற குங்குளிர்மா மத்தமும் ஒத்துனதாள்
ஓத லுணர்ந்தடியார் உன்பெரு மைக்குநினைந்
துள்ளுரு காவிரசும் மோசையைப் பாடலும்நீ
ஆத லுணர்ந்தவரோ டன்பு பெருத்தடியேன்
அங்கையின் மாமலர்கொண் டென்கண தல்லல்கெடக்
காத லுறத்தொழுவ தென்றுகொ லோஅடியேன்
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
3. நானுடை மாடெனவே நன்மை தரும்பரனை
நற்பத மென்றுணர்வார் சொற்பத மார்சிவனைத்
தேனிடை இன்னமுதை மற்றத னிற்றெளிவைத்
தேவர்கள் நாயகனைப் பூவுயர் சென்னியனை
வானிடை மாமதியை மாசறு சோதியனை
மாருத மும்மனலும் மண்டல மும்மாய
கானிடை மாநடனென் றெய்துவ தென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
4. செற்றவர் முப்புரமன் றட்ட சிலைத்தொழிலார்
சேவக முந்நினைவார் பாவக முந்நெறியும்
குற்றமில் தன்னடியார் கூறு மிசைப்பரிசும்
கோசிக மும்மரையிற் கோவண மும்மதளும்
மற்றிகழ் திண்புயமும் மார்பிடை நீறுதுதை
மாமலை மங்கையுமை சேர்சுவ டும்புகழக்
கற்றன வும்பரவிக் கைதொழ லென்று கொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
5. கொல்லை விடைக்குழகுங் கோல நறுஞ்சடையிற்
கொத்தல ரும்மிதழித் தொத்தும் அதனருகே
முல்லை படைத்தநகை மெல்லிய லாளொருபால்
மோக மிகுத்திலகுங் கூறுசெ யெப்பரிசும்
தில்லை நகர்ப்பொதுவுற் றாடிய சீர்நடமுந்
திண்மழு வுங்கைமிசைக் கூரெரி யும்மடியார்
கல்ல வடப்பரிசுங் காணுவ தென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
6. பண்ணுத லைப்பயனார் பாடலும் நீடுதலும்
பங்கய மாதனையார் பத்தியு முத்தியளித்
தெண்ணுத லைப்பெருமான் என்றெழு வாரவர்தம்
மேசற வும்மிறையாம் எந்தையை யும்விரவி
நண்ணுத லைப்படுமா றெங்ஙன மென்றயலே
நையுறு மென்னைமதித் துய்யும்வ ணம்மருளுங்
கண்ணுத லைக்கனியைக் காண்பது மென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
7. மாவை யுரித்ததள்கொண் டங்க மணிந்தவனை
வஞ்சர் மனத்திறையும் நெஞ்சணு காதவனை
மூவ ருருத்தனதாம் மூல முதற்கருவை
மூசிடு மால்விடையின் பாகனை ஆகமுறப்
பாவக மின்றிமெய்யே பற்று மவர்க்கமுதைப்
பால்நறு நெய்தயிர்ஐந் தாடு பரம்பரனைக்
காவல் எனக்கிறையென் றெய்துவ தென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
8. தொண்டர் தமக்கெளிய சோதியை வேதியனைத்
தூய மறைப்பொருளாம் நீதியை வார்கடல்நஞ்
சுண்ட தனுக்கிறவா தென்று மிருந்தவனை
ஊழி படைத்தவனோ டொள்ளரி யும்முணரா
அண்டனை அண்டர்தமக் காகம நூல்மொழியும்
ஆதியை மேதகுசீ ரோதியை வானவர்தம்
கண்டனை யன்பொடுசென் றெய்துவ தென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
9. நாதனை நாதமிகுத் தோசைய தானவனை
ஞான விளக்கொளியாம் ஊனுயி ரைப்பயிரை
மாதனை மேதகுதன் பத்தர் மனத்திறையும்
பற்றுவி டாதவனைக் குற்றமில் கொள்கையனைத்
தூதனை யென்றனையாள் தோழனை நாயகனைத்
தாழ்மக ரக்குழையுந் தோடு மணிந்ததிருக்
காதனை நாயடியேன் எய்துவ தென்றுகொலோ
கார்வயல் சூழ்கானப் பேருறை காளையையே
10. கன்னலை இன்னமுதைக் கார்வயல் சூழ்கானப்
பேருறை காளையைஒண் சீருறை தண்டமிழால்
உன்னி மனத்தயரா உள்ளுரு கிப்பரவும்
ஒண்பொழில் நாவலர்கோ னாகிய ஆரூரன்
பன்னும் இசைக்கிளவி பத்திவை பாடவல்லார்
பத்தர் குணத்தினராய் எத்திசை யும்புகழ
மன்னி இருப்பவர்கள் வானின் இழிந்திடினும்
மண்டல நாயகராய் வாழ்வது நிச்சயமே
the feet worshipped by the devotees.
the bright young crescent.
the half of the body in which there is a lady who has soft breasts resembling in shape the conical pieces moved in the chess-board according to the throw of dice.
the body which is the like the shining lotus flower the red lotus flower is compared to the red colour of Civaṉ;
the eight shoulders and the neck which shines like the sable cloud in which the mark is present always of having consumed the poison that rose in the ocean when the celestials cried loudly for succour.
and all the ornaments that are found on the beautiful and fragrant caṭai.
having a vision of the above mentioned things to the complete satisfaction of my eyes.
when is the day when I, his slave, will have the fortune of worshipping the god, Civaṉ, who is in the form of a bull in Kāṉappēr surrounded by fields full of water?
Civaṉ appeared in the form of a bull in Cuntarar`s dream and ordered him to come to Kāṉāppēr periya purāṇam, Kaḻaṟiṟṟaṟivār purāṇam, verses, 112-115;
This is the reason for this shrine being known as Kāḷaiyār Kōyil
the caṭai which is chill, the killing cobra and the flowers which resembling the feathers of crane are combined with them;
and the cool and big datura flowers your devotees singing the praises of your feet, their hearts melting thinking of your greatness, being in strict conformity with their convictions.
understanding their good fortune of their being yourself.
my love for you increasing with them.
I your slave, holding big flowers in my palms.
the sufferings that are with me to perish.
when is the day when I, his slave, will worship with excessive love the bull that dwells in Kāṉappēr surrounded by fields full of water!
the supreme being who does good to me like the wealth which is my property.
Civaṉ who is full of auspicious things and who is complete in the state of words of those who regard him only as the supreme bliss.
the sweetness that is in the honey and in its clarified state and the sweet nectar.
the chief of the tēvar.
who has on his head flowers which appear high.
the great moon that moves in the sky.
the sun which has spotless brightness.
praising him as the great dancer in the cremation ground who is himself the air, the fire and the earth.
see 1st verse.
the valour which consists in the archery with which Civaṉ destroyed the three cities of the enemies in the distant past.
the form in which he stays which his devotees meditate upon.
the way in which he leads them.
the different manner by which his devotees praise him.
the silk cloth, and men`s loin-cloth and the skin worn in the waist;
the strong shoulders which are prominent by their wrestling nature.
the impressions that are left by Umai, a lady of distinction and the daughter of the great mountain, when she embraced the chest in which sacred ash is thickly smeared.
and praising him with what we have learnt to praise.
see 1st verse.
the beauty of the bull that lives in the forest region.
the bunches of other flowers and the bunch of koṉṟai flowers in the beautiful and fragrant caṭai.
by the side of that on one half all manners of things that are done due to fascination of love in one half where the gentle lady who has teeth like the arabian jasmine, dwells.
the famous dance performed standing in the assembly hall in the city of Tillai.
the strong battle-axe and the bright fire.
the manner of devotees playing on the drum, Kallavaṭam.
Kallavatam is a kind of drum;
see 1st verse.
the ladies who are as beautiful as the goddess of wealth seated in the red lotus.
playing upon the yāl in the proper manner, having turned it properly and their singing to its accompaniment for a long time.
their devotion which is the cause for playing music.
having been granted eternal bliss.
the fatigue of those who wake up from sleep thinking of him as the only god who can grant salvation.
Civaṉ who is as sweet as the fruit and who has three eyes and grants me his grace to save myself, considering me who is languishing, being at a distance from him always thinking what is the way to approach my father who is the chief of all, in combination with the above mentioned things.
see 1st verse.
Civaṉ who flayed an elephant, covered himself with its skin and adorned himself with bones who does not approach even by his mind even for a short while in the minds of deceitful persons.
the embryo which is the origin of all things and who is himself the form of the three gods, Piramaṉ, Māl and Uruttiraṉ.
who rides on the bull which makes a sound resembling mūcu mūcu is onomatopoeia.
who is as sweet as the nectar to those who sincerely hold him as their refuge in their minds, without any pretence.
who is the supreme god above all superior beings who bathes in the five products of the cow such as milk, sweets smelling ghee and curd.
thinking him to be the chief who protects me.
see 1st verse.
Civaṉ the bright light who is easy of approach to his devotees and who revealed the vētams chants the vētams;
who is the brahmin among gods who is the right conduct contained in the spotless meanings of the vētams.
who always exists without becoming dead even after consuming the poison that rose in the extensive ocean.
the god who could not be recognized by the beautiful Māl along with Piramaṉ who created the world in many aeons.
the first cause of all things who gave out to the celestials works that go by the name of ākamam.
god whose excellent fame is praised by all.
the warrior among the celestials.
approaching him with love.
see 1st verse.
Civaṉ who is the master of the world.
who is the musical sound and other loud sounds.
who exists as the light of the spiritual wisdom which illuminates everything, the life within the body, and growing crops.
who has a lady as a half.
who does not give up attachment, even for a short while in the minds of his eminent devotees.
who has doctrines which are defectless.
who is my messenger.
who is my friend who directs me in his service.
who is the master.
who wears in his ears a men`s ear-ring that hangs low and is in the shape of a shark and a woman`s ear-rings.
his devotees who is as low as a dog.
see 1st verse.
Civaṉ who is as sweet as the juice of the sugarcane.
who is as sweet as the juice of the sugarcane.
who is in the form of a bull and dwells in Kāṉappēr surrounded by fields filled with water.
with the help of the cool Tamiḻ verses which have eminent fame.
thinking when would I approach him fainting in the mind.
the devotee known as ārūraṉ who praised him, his heart melting.
ārūraṉ who is the chief among the inhabitant of nāvalūr which has thriving gardens.
those who are able to sing these ten songs combined with music and fit for investigation.
inbibing all the good qualities of the devotees of Civaṉ.
to be praised by people in all directions.
will dwell permanently in heaven.
even if they are born again descending from heaven.
It is a certainty that they shall live in this world as the rulers of this world.
Sundarar in Kalaiyarkovil
Orumurai Sundarar tirucculi (virutunakar arukiluḷḷatu) tirumēṉinātarai taricittu viṭṭu kāḷaiyār kōyilukku ceṉṟār. Ūr ellaikku vantavuṭaṉ pātai muḻuvatum civaliṅkamāka iruppatai uṇarntār. Atil taṉatu kālkaḷaip patikka tayaṅkiṉār. "Iṟaivā! Uṉṉaik kāṇa muṭiyavillaiyē,' eṉa varuntip pāṭiṉār. Taṉ naṇparāṉa cuntarar mītu irakkam koṇṭa civaperumāṉ, taṉatu kāḷaiyai aṉuppiṉār. Atu cuntarar niṉṟa idam varai vantu meṇdum tirumpicceṉṟathu. Ataṉ kāl patinta iṭaṅkaḷil liṅgam illaiyeṉṟum, avvaḻiyē naṭantu vantu taṉṉait taricikkalām eṉa asarīri olikkavē, cuntarar makiḻcciyuṭaṉ avvaḻiyil ceṉṟār. Kāḷai vaḻikāṭṭiya talam eṉpatāl, ivvūr"kāḷaiyārkōvil' āyiṟṟu.
Airavatam Yaanai
Yāṉai maṭu: Intiraṉiṉ vākaṉamāṉa airāvata yāṉai, makariṣi oruvarāl tarappaṭṭa piracāta mālaiyait taraiyil vīci eṟintatu. Itaṉāl cāpam peṟṟa anta yāṉai, cāpa nivarttikkāka ittala iṟaivaṉukku apiṣēkam ceytu vantatu. Maṉitarkaḷiṉ pārvai inta yāṉai mītu padakkūdāthu eṉpatu vithi. Āṉāl, orumuṟai oru maṉitaṉ anta yāṉaiyaip pārttu viṭṭāṉ. Itaṉāl, anta yāṉai taṉ talaiyāl pūmiyai muṭṭi pātāḷattukkuḷ ceṉṟuviṭṭatu. Yāṉai muṭṭiya paḷḷattil taṇṇīr peruki, oru tīrttakkuḷam uṇṭāṉatu. Itaṟku"yāṉai maṭu' eṉṟu peyar.
Ramapiran
Rāmapirāṉ rāvaṇaṉai aḻitta piram'mahatti tōṣam nīṅka ittīrttattil nīrāṭiyatāka skanta purāṇattil uḷḷatu. Kōyilukkuḷ civakaṅkai tīrttam uḷḷatu. Tala viruṭcam kokku mantārai.
Mondru mollavar Sivan , Mondru Amman sannathi
Mūṉṟu civaṉ mūṉṟu am'maṉ: Iṅkuḷḷa periya kōpuram mutalām cuntarapāṇṭiyaṉālum, ciṟiya kōpuram marutu pāṇṭiyarkaḷālum kaṭṭappaṭṭatu.
1. Cōmēcar- cavuntaranāyaki,
2. cuvarṇakāḷīsvarar - cuvarṇavalli (Thevaaram Paadal Petra Sthalam)
3. cuntarēsvarar- mīṉāṭci
Eṉa mūṉṟu civaṉum, mūṉṟu am'maṉum taṉittaṉi caṉṉatikaḷil aruḷukiṉṟaṉar.
Thevaaram Paadal petra sthalam (Thirumurai 7.84 and Thirumurai 3.26) Sundarar and Thirunyana Sambathar.
Tēvārappāṭal peṟṟa talaṅkaḷil mūṉṟu civaṉ, mūṉṟu am'maṉ iṅku maṭṭumē uḷḷaṉar. Itil cuvarṇakāḷīsvarar tāṉ tēvārappāṭal peṟṟavar. Ivarai vaḻipaṭṭāl celvavaḷam perukum eṉpatu nampikkai.
Saṇdācuraṉaik koṉṟa kāḷi, cuvarṇakāḷīsvararai vaḻipaṭṭu, taṉ pāvam nīṅki, cuvarṇavalli eṉṟa tirunāmattuṭaṉ aruḷpālikkiṟāḷ. Āyiram kōyilai taricitta palaṉ: Ittalattil piṟantālum, iṟantālum mukti. Ittala iṟaivaṉai vaṇaṅkiṉāl pūrva jeṉma pāvam vilakum. Cakasraliṅkamum (orē liṅkattil āyiram liṅkam) ittalattil uḷḷatu. Intiraṉ taṉakku ēṟpaṭṭa cāpattai pōkka, pala civālayaṅkaḷai taricittu vantāṉ. Ittalam vantavuṭaṉ āyiram civālayaṅkaḷai oṉṟāka taricitta palaṉ kiṭaittatāka uṇarntāṉ. Itaṉ aṭippaṭaiyilēyē iṅku cakasraliṅkam piratiṣṭai ceyyappaṭṭatu. Taṅkattāl āṉa paḷḷiyaṟai iṅkuḷḷatu. Campantar, cuntarar, aruṇakirinātar ākiyōr ittalattai pāṭiyuḷḷaṉar.
Sirrappu Amsam
Engu Sivaṉ Suyampu mūrttiyāka aruḷpālikkiṟār. sahasraliṅgamum (orē liṅgattil āyiram liṅgam) ittalattil uḷḷatu.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.