Thursday, May 29, 2014

Grace of god
















Moolavar : Vruddhapureeswarar (Pazhampathinathar)
Amman : Periyanayaki
Thala Virutcham : Punnai, Chathurkalli, Magizham and Kurundam
Theertham : Lakshmi and Brahmma theertham
Old year : 1000-2000 years old
Historical Name : Punnaivanam
City : Tirupunavasal
District :Pudukkottai

Sri Vruddhapureeswarar (Pazhampathinathar) Temple, Tirupunavasal, Pudukoottai

Relief from Mars aspects: Mars is one of the 9 planets. He himself was the subject of a curse of a sage. He worshipped Lord Shiva in this temple for relief from the curse. It should be noted that Mars is a powerful planet whose adverse aspects in the life of men would produce evil results. As Mars himself got the relief in this temple, it is known for its importance for a relief from Mars effects.

It is generally said that the Shivalinga in Thanjavur Pragadeeswarar is the biggest. In fact, the Linga installed by Rajendra Cholan (son of Rajaraja Cholan) in Gangaikondacholapuram is bigger than the Thanjavur Shivalinga. While the Linga in Thanjavur is 12.5 feet tall, the one in Gangaikondacholapuram is 13.5 feet tall. The circumference of the Avudayar (the seat or throne on which the Linga is installed) is 60 feet round. Though the Linga in Tirupunavasal is only 9 feet tall, the Avudayar is 82.5 feet round. Therefore, while dressing the Avudayar, two people are required, one to hold the one of the dhoti and the other to go round to cover the Avudayar. Linga requires 3 Muzham (a scale basis) while the Avudayar requires 30 Muzham cloth. Based on this fact, a proverb also came later that “3 Muzham is for a round and 30 muzham also for a round.” A muzham is approximately 2.75 feet. Based on this measurement, Avudayar needs a dhoti of approximately 82.5 feet. Devotees place orders with the weavers for a 90 feet dhoti and offer it to the Lord. To perform the abishek to Lord Shiva, ladders are formed around the Avudayar to reach the height. They stand on the ladder and perform the abishek. Kalli also the Holy Tree: There will be just one or two Holy Trees in the temples. As this temple is believed to be in existence during all the Yugas, four holy trees are attributed to this temple. Even the Kalli plant neglected and rejected many, also has the pride of being a holy tree here, indicating the truth that Lord accepts even that which is hated by others. During the Krutha Yuga, the place was known as Vajravanam and Indirapuram with Chathurakalli as the holy tree, as Brahmmapuram with Kurunda tree in Thretha Yuga, as Vruddhakasi with Magizha tree and as Pazhampathi with Punnai tree in Kali Yuga. All the trees are revered as the four Vedas. Kali the furious: The place was once infested with Chaturakalli trees. Sage Gargava was performing penance

Lord Brahmma had to lose his position as Creator as he was not able to explain the meaning of the Pranava Mantra. As advised by Mother Parvathi, He came to earth, installed a Sivalinga and worshipped to get back his position. Brahmma also created a tank to draw water for the abishek of Lord Shiva. As the spring was created by him, it is called Brahmma Theertha. Also, as Brahmma has four faces, He made four faces in the Linga too, hence the Linga came to be known as Chaturmuka Linga – Chaturmukha – four faces. This was the Linga worshipped by devotees in the early days. In the years that followed, King Sundara Pandian built a temple combining the tradition of both Pandyas and the Cholas. In the Chola temple, the main tower (Rajagopuram) would be small and Vimanam taller and in the Pandya temples it would be other way round. As the temple combines both traditions both are taller. The Shivalinga was installed on a big Avudayar (the seat for placing the deity) in the sanctum sanctorum. The Lord was named Vruddhapureeswarar indicating the age. Vruddha means old. In Tamil, He is called Pazhampathinathar. As the place is ancient as Lord Brahmma the Creator, the place is considered to be very old.


திருப்புனவாயில் - thirumurai 3.11

பாடல் எண் : 1

மின்னியல் செஞ்சடை வெண்பிறை யன்விரி நூலினன்
பன்னிய நான்மறை பாடியா டிப்பல வூர்கள்போய்
அன்னமன் னந்நடை யாளொ டும்மம ரும்மிடம்
புன்னைநன் மாமலர் பொன்னுதிர்க் கும்புன வாயிலே.

பாடல் எண் : 2

விண்டவர் தம்புர மூன்றெரித் துவிடை யேறிப்போய்
வண்டம ருங்குழல் மங்கையொ டும்மகிழ்ந் தானிடம்
கண்டலு ஞாழலு நின்றுபெ ருங்கடற் கானல்வாய்ப்
புண்டரீ கம்மலர்ப் பொய்கைசூழ்ந் தபுன வாயிலே.

பாடல் எண் : 3

விடையுடை வெல்கொடி யேந்தினா னும்விறற் பாரிடம்
புடைபட வாடிய வேடத்தா னும்புன வாயிலில்
தொடைநவில் கொன்றையந் தாரினா னுஞ்சுடர் வெண்மழுப்
படைவல னேந்திய பால்நெய்யா டும்பர மனன்றே.

பாடல் எண் : 4

சங்கவெண் தோடணி காதினா னுஞ்சடை தாழவே
அங்கையி லங்கழ லேந்தினா னும்மழ காகவே
பொங்கர வம்மணி மார்பினா னும்புன வாயிலில்
பைங்கண்வெள் ளேற்றண்ண லாகிநின் றபர மேட்டியே.

பாடல் எண் : 5

கலிபடு தண்கடல் நஞ்சமுண் டகறைக் கண்டனும்
புலியதள் பாம்பரைச் சுற்றினா னும்புன வாயிலில்
ஒலிதரு தண்புன லோடெருக் கும்மத மத்தமும்
மெலிதரு வெண்பிறை சூடிநின் றவிடை யூர்தியே.

பாடல் எண் : 6

வாருறு மென்முலை மங்கைபா டநட மாடிப்போய்க்
காருறு கொன்றைவெண் டிங்களா னுங்கனல் வாயதோர்
போருறு வெண்மழு வேந்தினா னும்புன வாயிலில்
சீருறு செல்வமல் கவ்விருந் தசிவ லோகனே.

பாடல் எண் : 7

பெருங்கடல் நஞ்சமு துண்டுகந் துபெருங் காட்டிடைத்
திருந்திள மென்முலைத் தேவிபா டந்நட மாடிப்போய்ப்
பொருந்தலர் தம்புர மூன்றுமெய் துபுன வாயிலில்
இருந்தவன் தன்கழ லேத்துவார் கட்கிடர் இல்லையே.

பாடல் எண் : 8

மனமிகு வேலனவ் வாளரக் கன்வலி ஒல்கிட
வனமிகு மால்வரை யால்அடர்த் தானிட மன்னிய
இனமிகு தொல்புகழ் பாடல்ஆ டல்எழின் மல்கிய
புனமிகு கொன்றையந் தென்றலார்ந் தபுன வாயிலே.

பாடல் எண் : 9

திருவளர் தாமரை மேவினா னும்திகழ் பாற்கடற்
கருநிற வண்ணனும் காண்பரி யகட வுள்ளிடம்
நரல்சுரி சங்கொடும் இப்பியுந் திந்நல மல்கிய
பொருகடல் வெண்டிரை வந்தெறி யும்புன வாயிலே.

பாடல் எண் : 10

போதியெ னப்பெய ராயினா ரும்பொறி யில்சமண்
சாதியு ரைப்பன கொண்டயர்ந் துதளர் வெய்தன்மின்
போதவிழ் தண்பொழில் மல்குமந் தண்புன வாயிலில்
வேதனை நாடொறு மேத்துவார் மேல்வினை வீடுமே.

பாடல் எண் : 11

பொற்றொடி யாளுமை பங்கன்மே வும்புன வாயிலைக்
கற்றவர் தாந்தொழு தேத்தநின் றகடற் காழியான்
நற்றமிழ் ஞானசம் பந்தன்சொன் னதமிழ் நன்மையால்
அற்றமில் பாடல்பத் தேத்தவல் லார்அருள் சேர்வரே.

Civaṉ wears a white crescent on the red caṭai which has the qualities of lightning.
wears a loosened sacred thread on his chest.
going to many places dancing and singing the four vētams and repeating them often.
the place where he stays with a lady whose gait is comparable to that of the swan.
is Puṉavāyil where the good big flowers of the mast-wood trees shed pollen which is golden in colour.

burning the three cities of the enemies.
going out riding on a bull.
the place where Civaṉ stayed with pleasure with a lady of distinction on whose tresses of hair bees settle.
is puṉavāyil which is surrounded by natural tanks where lotus flowers grow, and where in the sea-shore garden near the big ocean fragrant screwpine and fetid cassia stand.

Civaṉ who holds a victorious flag of a bull.
who has a form with which he danced, the strong pūtams to surround him.
who wears a garland of koṉṟai fastened together into a garland, and who is in puṉavāyil.
is the supreme god who bathes in milk and ghee and holds in the right hand a white weapon of a battle-axe.

Civaṉ who wears in his ear a white men`s ear-ring made of conch.
the catai to hang low.
who held in his palm fire which is shining.
and who wore on his chest angry cobras, to appear beautiful.
is the god in the most exalted place and the deity in puṉavāyil having a white bull which has tender eyes.

Civaṉ who has a black neck as a result of consuming the poison which rose in the cool ocean which is always roaring.
who wound round his waist a tiger`s skin and a cobra.
is the god who has a vehicle of a bull and who is permanent in puṉavāyil having worn flowers of yarcum, datura flowers, cool water which is always producing a sound and a waning white crescent.

Civaṉ who wears koṉṟai which blossoms in winter and a crescent, and going dancing when the lady of distinction who has soft breasts on which a bodice is worn, sings.
who held in his hand a white battle-axe fit for fighting which has an edge spitting fire.
is the Lord of Civalokam who is in puṉavāyil for the eminent wealth to increase.

becoming great by consuming the poison that rose in the big ocean, as nectar.
having gone dancing in the big cremation ground when the goddess, pārvati, who has immature and soft breasts of perfect form, sings.
shooting an arrow on all three cities of the enemies.
there will no sufferings to those who praise the feet of Civaṉ who remains in puṉavāyil.

one who had zeal and possessed a weapon like vēl etc.
the strength of that cruel arakkaṉ to be reduced.
the place of Civaṉ who pressed him down by the big mountain which had many forests.
is puṉavāyil which is filled with the south breeze which enters into and comes out of, the koṉṟai trees in the sylvan region, and which has flourishing beauty, owing to singing many kinds of ancient fame and dancing out of joy by devotees;

the place of the god who could not be seen by Piramaṉ who sits on a lotus of fascinating beauty, and Māl who has black colour and who sleeps on the shining ocean of milk.
is puṉavāyil where the white waves in the sea which has increasing good things, dash against the shore pushing oysters which are spiralling and making a sound and throw them on the shore.

buddhists who derive their name from the wood `pōti` Poeple of this world!
do not become depressed in spirit and be weary taking into your mind the preaching of the clan of camanar who has no good fortune.
the acts good and bad of those who praise daily Civaṉ who is the meaning of the vētams and who dwells in beautiful and cool puṉavāyil where cool gardens in which buds unfold their petals are flourishing will vanish.

on puṉavayil where Civaṉ who has Umai who wears golden bangles on one half.
those who are able to praise Civaṉ with the ten verses which are without poverty of ideas and are composed in refined tamiḻ by Nyāṉacampantaṉ who is well-versed in refined Tamiḻ and who is a native of Kāḻi surrounded by the sea and who is praised and worshipped with joined hands by learned people, will receive the grace of god.

Wednesday, May 28, 2014

act of karma will vanish to those think of Rameswaram

Ramanathaswamy Temple is a Saivite temple located on Rameswaram island in the state of Tamil Nadu, India. It is one of the Paadal Petra Sthalams, where the three of the most revered Nayanars (Saivite saints), Appar, Sundarar and Tirugnana Sambandar, have glorified the temple with their songs



Rameswaram, as its name implies, is the holy place of Rameswara. i.e.,Iswara installed by Rama. The presiding deity is known variously as Rameswara, Ramalinga or Ramanatha. According to puranas, as advised by Rishis, Rama along with Sita and Lakhsmana, installed and worshipped the Sivalinga here to expiate the sin of Brahmahatya ( Ravana was Brahmin being the great grandson of Brahma himself ).

It is said that Rama fixed an auspicious time for installation and sent Anjaneya to Mount Kailas to bring a lingam , but as Anjaneya could not return in time, Sita herself made a lingam of sand. Sri Agasthiya told Rama to perform pooja within the auspicious time. Sri Rama performed pooja according to Agama tradition in order to get rid of Brahmahathya dosham.Lord Siva with his consort Umadevi appeared in the sky and proclaimed, that those who took bath in Danushkodi and prayed the Sivalingam is called "Ramalingam".The Deity there is Ramanathaswamy and the place is hence called "Rameswaram". When Anjaneya returned with a lingam from  far off Mount Kailas, the worship was almost over. He got angered and tried to remove the sand lingam by his hands. Sri Anjaneya tried to pull it out with his mighty tail. 

After failing in all his attempts, he felt the divinity of Sivalingam made of sand by Sri Sita.Sri Rama asked Sri Anjaneya to place the Viswanatha Lingam on the Northern side of Ramalingam. He also ordained  that the people should worship Ramalingam only after worshipping the Lingam brought and installed Sri Anjaneya. The other Lingam is placed for worship near the Sri Anjaneya deity at the entrance.  




















Arulmigu Ramanathaswamy Temple - Inside Theertham

The Theerthams of the Temple inside the Corridor and their significance,

Mahalakshmi Theertham :

Location : South of the Hanuman Temple.

Significance : Dharmarajan bathed here and became rich.

Sethu Madhava Theertham :

Location : The Tank at the third corridor.

Significance : One will get lakshmi's blessings and purification of heart.

Gandhamadana Theertham :

Location : In the area of the Sethumadhava Temple.

Significance : One will get riches and their sins will be absolved after getting rid of their penury.


Gavaya Theertham :

Location : In the area of the Sethumadhava Temple.

Significance : Shelter under karpaga Virutchaga Tree.


Nala Theertham :

Location : In the area of the Sethumadhava Temple.

Significance : One will get Soorya Thejas and reach Heaven.


Neela Theertham :

Location : In the area of the Sethumadhava Temple.

Significance : One will get the benefit of Samastha(entire) yaga and receive Agni Yoga.


Sakkara Theertham :

Location : In the inner corridor of the Temple.

Significance : The Sun got His hand turned golden.


Sooriya and Chandra Theertham :

Location : In the inner corridor of the Temple.

Significance : One will get the knowledge of the past present and the future and reach the worlds they want.


Siva Theertham :

Location : South of nandi Deva in the Temple.

Significance : Completion of Bhaira Brahmahathi.


Sarva Theertham :

Location : In front of Lord Ramanatha's sannathi.

Significance : Sutharishna got rid of his blindness(from birth), illness and old age and then he prospered.


Kodi Theertham :

Location : In the first corridor of the Temple.

Significance : Sri Krishna got rid of his Sin of killing his Uncle, kamsan.



Thirumurai 3.10

அலைவளர் தண்மதி யோடய லேஅடக் கிஉமை
முலைவளர் பாகமு யங்கவல் லமுதல் வன்முனி
இலைவளர் தாழைகள் விம்முகா னலிரா மேச்சுரம்
தலைவளர் கோலநன் மாலையன் தானிருந் தாட்சியே.

தேவியை வவ்விய தென்னிலங் கைத்தச மாமுகன்
பூவிய லும்முடி பொன்றுவித் தபழி போயற
ஏவிய லுஞ்சிலை யண்ணல்செய் தவிரா மேச்சுரம்
மேவிய சிந்தையி னார்கள்தம் மேல்வினை வீடுமே.

மானன நோக்கியை தேவிதன் னையொரு மாயையால்
கானதில் வவ்விய காரரக் கன்உயிர் செற்றவன்
ஈனமி லாப்புக ழண்ணல்செய் தவிரா மேச்சுரம்
ஞானமும் நன்பொரு ளாகிநின் றதொரு நன்மையே.

உரையுண ராதவன் காமமென் னும்முறு வேட்கையான்
வரைபொரு தோளிறச் செற்றவில் லிமகிழ்ந் தேத்திய
விரைமரு வுங்கடலோதமல் குமிரா மேச்சுரத்
தரையர வாடநின் றாடல்பே ணுமம்மா னல்லனே.

ஊறுடை வெண்டலை கையிலேந் திப்பல வூர்தொறும்
வீறுடை மங்கைய ரையம்பெய்யவிற லார்ந்ததோர்
ஏறுடை வெல்கொடி யெந்தைமே யவிரா மேச்சுரம்
பேறுடை யான்பெயர் ஏத்துமாந் தர்பிணி பேருமே.

அணையலை சூழ்கட லன்றடைத் துவழி செய்தவன்
பணையிலங் கும்முடி பத்திறுத் தபழி போக்கிய
இணையிலி யென்றுமி ருந்தகோ யிலிரா மேச்சுரம்
துணையிலி தூமலர்ப் பாதமேத் தத்துயர் நீங்குமே.

சனிபுதன் ஞாயிறு வெள்ளிதிங் கட்பல தீயன
முனிவது செய்துகந் தானைவென் றவ்வினை மூடிட
இனியருள் நல்கிடென் றண்ணல்செய் தவிரா மேச்சுரம்
பனிமதி சூடிநின் றாடவல் லபர மேட்டியே.

பெருவரை யன்றெடுத் தேந்தினான் றன்பெயர் சாய்கெட
அருவரை யாலடர்த் தன்றுநல் கியயன் மாலெனும்
இருவரு நாடிநின் றேத்துகோ யிலிரா மேச்சுரத்
தொருவனு மேபல வாகிநின் றதொரு வண்ணமே.

சாக்கியர் வன்சமண் கையர்மெய் யிற்றடு மாற்றத்தார்
வாக்கிய லும்முரை பற்றுவிட்டுமதி யொண்மையால்
ஏக்கிய லுஞ்சிலை யண்ணல்செய் தவிரா மேச்சுரம்
ஆக்கிய செல்வனை யேத்திவாழ் மின்னரு ளாகவே.

பகலவன் மீதியங் காமைக்காத் தபதி யோன்றனை
இகலழி வித்தவ னேத்துகோ யிலிரா மேச்சுரம்
புகலியுள் ஞானசம் பந்தன்சொன் னதமிழ் புந்தியால்
அகலிட மெங்குநின் றேத்தவல் லார்க்கில்லை [யல்லலே.

பொழிப்புரை :

கங்கையையும், குளிர்ந்த சந்திரனையும் சடை முடியிலே அடக்கி, உமாதேவியின் முலைவளர் பாகத்தைக் கூடவல்ல முதல்வனாகிய சிவபெருமான், நீண்ட மடல்களையுடைய தாழைகள் மலர்ந்துள்ள கடற்கரைச் சோலையையுடைய இராமேச்சுரத்துள், தலைகளால் ஆகிய அழகிய நல்ல மாலையை அணிந்து அருளாட்சி செய்கின்றான்.

சீதாப்பிராட்டியைக் கவர்ந்த தென்னிலங்கை மன்னனான தசமாமுகனின் பூச்சூடிய முடியையுடைய தலைகளை அறுத்துக் கொன்ற பழி நீங்குமாறு அம்பினைச் செலுத்தும் வில்லை யுடைய அண்ணலாகிய இராமபிரான் வழிபட்ட இராமேச்சுரத்தை இடைவிடாது சிந்திப்பவர்களின் வினை அழியும்.

மான் போன்ற மருண்ட பார்வையையுடைய சீதாப்பிராட்டியை மாயம் செய்து கானகத்தில் கவர்ந்த கரிய அரக்கனாகிய இராவணனின் உயிரை நீக்கிய குற்றமில்லாத பெரும் புகழுடைய அண்ணலாகிய இராமபிரான் வழிபட்ட இராமேச்சுர மானது மன்னுயிர்கட்கு நன்மைதரும் சிவஞானத்தையும், அதன் பயனான முத்தி இன்பத்தையும் தரும்.

மிகுந்த காமவேட்கையால் பிறன்மனைவியைக் கவர்தல் தவறு என்ற அறவுரையை உணராத, இராவணனின் மலை போன்ற தோள்களைத் தொலைத்த இராமன் மகிழ்ந்து போற்றிய, புலவு நாறும் கடற்கரையையுடைய இராமேச்சுரத்தில் வீற்றிருக்கும் இறைவன் அரையில் பாம்பை கச்சாகக் கட்டித் திருநடனம் புரியும் தலைவனான சிவபெருமான் அல்லனோ?

கையினால் பறித்த பிரமனது தலையை ஏந்தி ஊர்கள் தோறும் சென்று அழகிய மங்கையர்கள் இட்ட பிச்சையை ஏற்றவனாய், வீரமுடைய இடபம் பொறிக்கப்பட்ட வெற்றிக் கொடி யுடைய எந்தையாகிய சிவபெருமான் இராமேச்சுரத்தில் வீற்றிருந் தருளுகின்றான். வீடுபேற்றை நல்கும் அவன் திருப்பெயரை ஏத்தும் மாந்தர்களின் பிறவிப்பிணி நீங்கும்.

அலைகளையுடைய கடலில் அன்று அணைகட்டிக் கடப்பதற்கு வழி செய்த இராமபிரான், இராவணனின் பருத்த தலைகள் பத்தினையும் தொலைத்ததால் ஏற்பட்ட பழியைப் போக்கிய இணையற்ற இறைவன், என்றும் வீற்றிருந்தருளும் கோயில் இராமேச்சுரம். தனக்கு ஒப்பு ஒருவருமில்லாத அப்பெருமானின் தூய மலர் போன்ற திருவடிகளைப் போற்றித் துதிப்பவர்களின் துன்பம் நீங்கும்.

சனி, புதன், சூரியன், வெள்ளி, சந்திரன் மற்றும் அங்காரகன், குரு, ராகு, கேது ஆகிய நவக்கிரகங்களால் தீமை வரும் எனச் சோதிடன் கூறியதைக் கேட்டுக் கோபம் கொண்டு அவர்களைச் சிறையில் வைத்த தன் ஆற்றலுக்கு மகிழ்ந்த இராவணனை அழித்து வெற்றி கொண்ட பழி தீர, அருளை வேண்டி அண்ணல் இராமபிரான் வழிபட்ட தலம் இராமேச்சுரம். அங்கு எழுந்தருளியிருப்பவர் குளிர்ச்சி பொருந்திய சந்திரனைச் சூடித் திருநடனம் செய்யும் முழுமுதற் பொருளான சிவபெருமானே ஆவார்.

பெரிய கயிலைமலையை எடுத்த இராவணனது புகழ் குறைந்து அழியும்படி அவனை அம்மலைக்கீழ் அடர்த்தலும், தன் தவறுணர்ந்து சாமகானம் அவன் பாடியபோது அவனுக்கு அருளுதலும் செய்தவர் சிவபெருமான். பிரமனும், திருமாலும் முழுமுதற்பொருள் சிவன் என்பதை உணர்ந்து வந்து ஏத்தியபோது விளங்கித் தோன்றி, இராமேச்சுரத்திலுள்ள கோயிலில் எழுந்தருளி யுள்ள சிவபெருமான் ஒருவனே எல்லாப் பொருள்களிலும் விளங்கித் தோன்றுகின்றான்.

புத்தர்களும், சமணர்களும் கூறுகின்ற உண்மை யல்லாததும், தடுமாற்றம் கொண்டதுமாகிய உரைகளைப்பற்றி நிற்காது, ஒளிமிகுந்த அம்பினைச் செலுத்தும் வில்லையுடைய அண்ண லாகிய இராமபிரான் வழிபட்ட இராமேச்சுரத்தில் எழுந்தருளியுள்ள சிவபெருமானை ஞானத்தால் ஏத்தி வாழுங்கள். அவனருளால் எல்லா நலன்களும் உண்டாகும்.

தான் பெற்ற வரத்தின் வலிமையால் சூரியன் தன் நகருக்கு மேலே செல்லக் கூடாது என்று ஆணையிட்ட இலங்கைக் கோனாகிய இராவணனைப் போரில் அழித்த இராமபிரான் வழிபட்ட கோயிலாகிய இராமேச்சுரத்தினை, திருப்புகலியில் அவதரித்த ஞானசம்பந்தன் சொன்ன இத்தமிழ்ப் பதிகத்தால் மனம் ஒன்றி இப்பூமியில் எங்கும் ஓதவல்லவர்கட்குத் துன்பம் சிறிதும் இல்லை.


having controlled the water of the Kaṅkai along with waxing cool crescent by the side.

Civaṉ, the first cause who can embrace the half of the body of Umai in which the breast are mature, thinkng it to be the proper place.
iramēccuram which has seashore gardens in which the fragrant screw-pines whose leaves grow long are flourishing, is the place where Civaṉ who wears a beautiful garland of skulls, reigns.

the sin of having caused the death of the heads wearing crowns and victorious garland of the arakkaṉ of ten big faces who was the King of ilaṅkai in the south and who carried off his queen, to disappear completely, having gone away from him.
the acts, good and bad of those who always think of īrāmeccuram established by the chief irāmaṉ who had a bow from which arrows could be discharged, will vanish.

the chief who had fame without meanness attached to it and who destroyed the life of the black arakkaṉ who carried off vaitēvi who has startled looks like the deer, from the forest by deception.
vaitevi is the corruption of the sanskrit word vaitēhi;
vaitevi is used in nālāyira tivyappirapantam;
īrāmēccuram established by him.
is the sacred place which grants spiritual knowledge and the fruit of salvation derived from it.

in irāmēccuram where the waves of the sea which has fragrance, increase, and which was praised by the archer irāmaṉ, who destroyed the shoulders of Irāvaṇaṉ who did not mind the curse that befell him, by the excessive desire of sexual pleasure.
the father who desires dancing in the standing posture the cobra, tied round his waist to dance along with him, is Civaṉ.

holding a white skull which has the sense of touch and going to every village for the ladies of unique beauty to place the alms in it.
the physical diseases and those pertaining to the soul of those who praise the names of Civaṉ who has īrāmēccuram as a place worth obtaining, in which our father who has a victorious flag of a very strong bull, will go away from them.

irāmaṉ who created a path on that day blocking the ocean in which the waves are moving, by a dam.
in irāmēccuram where the god who is unequalled and who removed the sin of irāmaṉ who cut down the ten heads of Irāvaṇaṉ which were shining being big in size, dwells for ever all sufferings will go away if one praises the feet which are like the defectless flowers, of Civaṉ who has no comparison;
: one of the names of Civaṉ;

having won Irāvaṇaṉ who esteemed his strength as great by getting angry with the planets saturn, mercury, sun, venus, and moon which do evil also, that sin when encompassed him.
irāmēccuram which was established by the chief who requested Civaṉ, grant me now your grace is the God in the most exalted place, who wears a cool crescent and is able to dance in the standing posture.

Irāvaṇaṉ who lifted and held long ago a big mountain to lose his fame and brilliance.
granting his grace after pressing down Irāvaṇaṉ with the great mountain.
the unequalled god who is in the temple at irāmēccuram where both Ayaṉ and Māl having searched the head and feet and failed in their attempt praise Civaṉ, is a beauty that he has taken many manifestations.

leaving attachments to the spoken words of inconsistency in their religious doctrines of the low and strong camaṇar and cākkiyar buddhists.
by the brilliance of your intellect praising the god who had converted irāmēccuram established by the chief who has a bow which is useful by the arrow, into a shrine.
lead such a life as to obtain the grace of Civaṉ.

the temple in irāmēccuram praised by irāmaṉ who killed in battle Irāvaṇaṉ who well guarded his city so that the sun would not pass over his city.
to those who can praise in all the places in this wide world, with intention, the tamiḻ, verses composed by Nyāṉacampantaṉ of pukali.
there will be definitely no sufferings.

freedom from birth

Thirumurai 3.5

தக்கன் வேள்வி தகர்த்தவன் பூந்தராய்
மிக்க செம்மை விமலன் வியன்கழல்
சென்று சிந்தையில் வைக்க மெய்க்கதி
நன்ற தாகிய நம்பன் தானே.

புள்ளி னம்புகழ் போற்றிய பூந்தராய்
வெள்ளம் தாங்கு விகிர்தன் அடிதொழ
ஞாலத் தில்உயர் வார்உள்கும் நன்னெறி
மூலம் ஆய முதலவன் தானே.

வேந்த ராய்உல காள விருப்புறின்
பூந்த ராய்நகர் மேயவன் பொற்கழல்
நீதி யால்நினைந் தேத்தி உள்கிடச்
சாதி யாவினை யான தானே.

பூசு ரர்தொழு தேத்திய பூந்தராய்
ஈசன் சேவடி யேத்தி யிறைஞ்சிடச்
சிந்தை நோயவை தீர நல்கிடும்
இந்து வார்சடை யெம்இ றையே.

பொலிந்த என்பணி மேனியன் பூந்தராய்
மலிந்த புந்தியர் ஆகி வணங்கிட
நுந்தம் மேல்வினையோட வீடுசெய்
எந்தை யாயஎம் மீசன் தானே.

பூதம் சூழப் பொலிந்தவன் பூந்தராய்
நாதன் சேவடி நாளும் நவின்றிட
நல்கும் நாள்தொறும் இன்பம் நளிர்புனல்
பில்கு வார்சடைப் பிஞ்ஞ கனே.

புற்றின் நாகம் அணிந்தவன் பூந்தராய்
பற்றிவாழும் பரமனைப் பாடிடப்
பாவம் ஆயின தீரப் பணித்திடுஞ்
சேவ தேறிய செல்வன் தானே.

போத கத்துரி போர்த்தவன் பூந்தராய்
காத லித்தான் கழல்விரல் ஒன்றினால்
அரக்கன் ஆற்றல் அழித்தவ னுக்கருள்
பெருக்கி நின்றஎம் பிஞ்ஞ கனே.

மத்தம் ஆன இருவர் மருவொணா
அத்தன் ஆனவன் மேவிய பூந்தராய்
ஆள தாக அடைந்துய்ம்மின் நும்வினை
மாளு மாறருள் செய்யுந் தானே.

பொருத்த மில்சமண் சாக்கியப் பொய்கடிந்
திருத்தல் செய்தபிரான் இமை யோர்தொழப்
பூந்த ராய்நகர் கோயில் கொண்டுகை
ஏந்து மான்மறி யெம்இ றையே.

புந்தி யான்மிக நல்லவர் பூந்தராய்
அந்தம் இல்எம் அடிகளை ஞானசம்
பந்தன் மாலைகொண் டேத்தி வாழும்நும்
பந்த மார்வினை பாறி டுமே.

பொழிப்புரை :

சிவனை மதியாது தக்கன் செய்த யாகத்தைத் தகர்த்தவனாகிய , திருப்பூந்தராய்த் தலத்தில் எழுந்தருளிய மிகுந்த சிறப்புடைய , இயல்பாகவே பாசங்களில் நீங்கிய சிவபெருமானின் பெருமையுடைய திருவடிகளைச் சிந்தியுங்கள் . அனைத்துயிர்கட்கும் நன்மையைச் செய்கின்ற , அனைவராலும் விரும்பப்படுகின்ற அச் சிவபெருமானே நமக்கு வீடுபேற்றினைத் தருவான் .

பறவையினங்களும் புகழ்ந்து போற்றிய திருப் பூந்தராய் என்னும் தலத்தில் எழுந்தருளியுள்ள கங்கையைத் தாங்கி யுள்ள விகிர்தனான சிவபெருமானின் திருவடிகளைத் தொழுதலே இந்நிலவுலகில் உயர்வடைவதை விரும்புபவர்கள் சிந்திக்கும் நன்னெறியாகும் . ஏனென்றால் அனைத்திற்கும் மூலப் பொருளாக விளங்குபவன் அச்சிவபெருமானே ஆவான் .

நீங்கள் மன்னராகி உலகாள விரும்பினால் திருப்பூந்தராய் என்னும் தலத்தில் எழுந்தருளியுள்ள சிவபெருமானின் பொன்னார் திருவடிகளை வழிபடுங்கள் . மேலும் அத்திருவடிகளை விதிமுறைப்படி நினைந்து , போற்றித் தியானித்தால் வினைகள் தம் தொழிலைச் செய்யா . எனவே பிறவி நீங்கும் . வீடுபேறு உண்டாகும் .

இப்பூவுலகில் தேவர்கள் போன்று பெருமையாகக் கருதப்படுகின்ற அந்தணர்கள் வணங்கிப் போற்றும் திருப்பூந்தராய் என்னும் தலத்தில் எழுந்தருளியுள்ள இறைவனின் செம்மை வாய்ந்த திருவடிகளைத் துதித்து இறைஞ்சிடச் சந்திரனை அணிந்த நீண்ட சடைகளையுடைய இறைவன் நம் மனக்கவலைகளைப் போக்கி அருள்புரிவான் . ` தனக்குவமை இல்லாதான் தாள்சேர்ந்தார்க் கல்லால் மனக்கவலை மாற்றல் அரிது ` ( குறள் - 7) என்ற வள்ளுவர் வாக்கு இங்கு நினைவு கூர்தற்குரியது .

எலும்பு மாலைகளைத் தன் திருமேனியில் அணிந்து திருப்பூந்தராய் என்னும் தலத்தில் வீற்றிருக்கும் சிவபெருமானை , நிறைந்த உள்ளத்தோடு வணங்கிட , நம் அனைவர்க்கும் தந்தையாகிய அவ்விறைவன் , நீங்கள் முன்பு ஈட்டிய சஞ்சிதவினையைப் போக்கு தலோடு , இனிமேல் வரும் ஆகாமிய வினையும் ஏறாதபடி செய்து வீடுபேறு அருளுவான் . தத்தம் கால எல்லைகளில் நீங்கிய திருமால் , பிரமன் இவர்களின் எலும்புகளைச் சிவபெருமான் மாலையாக அணிந் துள்ளது சிவனின் அநாதி நித்தத்தன்மையையும் , யாவருக்கும் முதல்வனாம் தன்மையையும் உணர்த்தும் .

திருப்பூந்தராய் என்னும் தலத்தில் பூதகணங்கள் சூழ விளங்கும் தலைவனாகிய சிவபெருமானின் திருவடிகளை எந்நாளும் போற்றி வணங்க , குளிர்ந்த கங்கைநீர் சொட்டுகின்ற நீண்ட சடை முடியுடைய அப்பெருமான் நமக்கு நாள்தோறும் பேரின்பம் அருளுவான் .

புற்றில் வாழும் பாம்பை ஆபரணமாக அணிந்து , திருப்பூந்தராய் என்னும் தலத்தில் எழுந்தருளியுள்ள , அனைவருக்கும் மேலான கடவுளான சிவபெருமானைப் பாடி வணங்க , விடையேறும் செல்வனான அவன் , நாம் மனம் , வாக்கு , காயத்தால் செய்த பாவங்களனைத்தையும் தீர்த்தருளுவான் .

யானையின் தோலை உரித்துப் போர்த்தித் திருப்பூந்தராய் என்னும் தலத்தில் விரும்பி எழுந்தருளியுள்ள எனது பிஞ்ஞகனாகிய சிவபெருமானே தனது திருவடி விரல் ஒன்றினால் அரக்கனது ஆற்றலை அழித்துப் பின்னர் அவனுக்கு அருள் செய்தான் .

தாமே தலைவர் என்று செருக்குக் கொண்ட திரு மாலும் , பிரமனும் , அறிந்து அடைய முடியாது உயர்ந்து விளங்கிய சிவ பெருமான் எழுந்தருளிய திருப்பூந்தராய் என்னும் தலத்தை அவனுக்கு ஆட்படும்படி அடியவராய்ச் சென்று சேர்ந்து மேல் நிலையை அடை யுங்கள் . அவன் தானே வந்து உங்கள் வினைகள் அழியுமாறு அருள் புரிவான் .

வேத நெறிகட்குப் பொருந்தாத சமணர் , புத்தர் களின் பொய்யுரைகளை ஒதுக்கி , விண்ணோர்கள் வணங்கும்படி வீற்றிருக்கும் கடவுள் , திருப்பூந்தராய்த் தலத்தைக் கோயிலாகக் கொண்டு தனது கையில் மான்கன்றை ஏந்தியுள்ள சிவபெருமானே ஆவான் .

உள்ளத்தால் மிக நல்ல சிவனடியார்கள் வாழ்கின்ற திருப்பூந்தராய் என்னும் தலத்தில் எழுந்தருளியுள்ள , என்றும் அழிதலில்லாத எம் தலைவனான சிவபெருமானைத் திருஞான சம்பந்தன் அருளிச் செய்த இப்பதிகப் பாமாலையைக் கொண்டு போற்றி வாழுங்கள் . உங்களைப் பந்தித்து நின்ற வினைகள் யாவும் நீங்கும் .

the Lord who destroyed the sacrifice performed by Takkaṉ the sacred feet of the Lord who is naturally free from bondage, which can grant the highest bliss of freedom from birth and death.
the good god in whom one can have confidence is the true and final beatitude when people go to pūntarāi and meditate on his feet.

in pūntarāi where the flocks of birds sing the praise of that place to worship the feet of the Lord who is different from the world and who bore on his head the floods.
the good way that is always in the thought of people who want to raise themselves in the world.
is the cheif who is the origin of all things.

People of this world !
if you desire to rule the world as kings.
the beautiful feet of the Lord who is in the city of pūntarāi will grant your wish.
the acts both good and bad will not do their mischief if you think of, and meditate on, those feet with discipline.

when one worships the lotus red feet of Civaṉ in pūntarāi which is worshipped and praised by brahmins பூசுரர் : brahmins are called by this name as they were considered to be tēvar in this world our Lord who wears the crescent on his long catai will bestow his grace to remove the mental afflictions.

if people adore pūntarāi, with their minds full of devotion, belonging to the Lord who adorns his body with shining bones.
our Civaṉ will be your trustworthy guide to liberate you from the acts done in previous births and those done in this birth.

to praise the lotus red feet of the chief of pūntarāi who looks grand when surrounded by putams.
the god who is the destroyer and who has a long caṭai from which cool water is dripping, will grant his grace daily.

if people sing the praises of the supreme god who resides with atttachment to pūntarāi and who adorns himself with cobras living in ant-hills the god who rides on a bull will order acts which are sinful, to take leave of them.

our god who is the destroyer granted his grace abundantly to arakkaṉ after destroying his might by a single toe of the feet, and covered himself with the skin of an elephant, is fond of pūntarāi.

people of this world!
save yourselves by reaching pūntarāi desired by the god, as protege of the father, who could not be approached by the two persons Māl and Piramaṉ intoxicated with the pride of their power he himself will grant you his grace for your acts to be destroyed, without even yourselves asking for it.

the Lord who stays permanently after discarding the falsehood of the camaṇar and cākkiyar buddhists is our god pervading everywhere, who holds on his hand a young deer, residing in the temple in pūntarāi to be worshipped by the celestials who do not wink.

about our deity who has no end, residing in pūntarāi where very good wise people live.
spend your life by praising god with the garland of verses composed by Nyanacambanthan.

Sunday, May 25, 2014

who are we ? what is ours ?

Thirumurai 8.45

திருவாசகம்-யாத்திரைப் பத்து

பாடல் எண் : 1

பூவார் சென்னி மன்னனெம்
புயங்கப் பெருமான் சிறியோமை
ஓவா துள்ளம் கலந்துணர்வாய்
உருக்கும் வெள்ளக் கருணையினால்
ஆவா என்னப் பட்டன்பாய்
ஆட்பட்டீர்வந் தொருப் படுமின்
போவோம் காலம் வந்ததுகாண்
பொய்விட் டுடையான் கழல்புகவே.

பொழிப்புரை :

மலர் நிறைந்த முடியையுடைய அரசனாகிய பாம்பணிந்த எங்கள் பெருமான், சிறியவர்களாகிய நம்மை, இடை யறாமல் உள்ளத்தில் கலந்து உணர்வுருவாய் உருக்குகின்ற பெருகிய கருணையினால், ஐயோ என்று இரங்கியருளப்பட்டு அன்பு உருவாய் ஆட்பட்டவர், நிலையில்லாத வாழ்க்கையை விட்டு நம்மை ஆளாக உடைய இறைவனது திருவடியை அடையக் காலம் வந்துவிட்டது. போவோம். வந்து முற்படுங்கள்.

பாடல் எண் : 2

புகவே வேண்டா புலன்களில்நீர்
புயங்கப் பெருமான் பூங்கழல்கள்
மிகவே நினைமின் மிக்கவெல்லாம்
வேண்டா போக விடுமின்கள்
நகவே ஞாலத் துள்புகுந்து
நாயே அனைய நமையாண்ட
தகவே யுடையான் தனைச்சாரத்
தளரா திருப்பார் தாந்தாமே.

பொழிப்புரை :

நாட்டார் நகை செய்ய, உலகில் எழுந்தருளி நாயைப் போன்ற நம்மை ஆட்கொண்ட பெருமையையுடைய இறைவனை அடைந்தால் அவரவர் தளர்ச்சி நீங்கி இருப்பார்கள். ஆதலின் அடியவர்களே! நீங்கள் ஐம்புல விடயங்களில் செல்ல வேண்டா. பாம்பணிந்த பெருமானுடைய தாமரை மலரை ஒத்த திருவடிகளை மிகுதியாக நினையுங்கள். எஞ்சியவையெல்லாம் நமக்கு வேண்டா. அவைகளை நம்மிடத்திலிருந்து நீங்கும்படி விட்டு விடுங்கள்.

பாடல் எண் : 3

தாமே தமக்குச் சுற்றமும்
தாமே தமக்கு விதிவகையும்
யாமார் எமதார் பாசமார்
என்ன மாயம் இவைபோகக்
கோமான் பண்டைத் தொண்டரொடும்
அவன்தன் குறிப்பே குறிக்கொண்டு
போமா றமைமின் பொய்நீக்கிப்
புயங்கன் ஆள்வான் பொன்னடிக்கே.

பொழிப்புரை :

ஒவ்வொருவருக்கும் உறவினரும் அவரே. நடை முறைகளை வகுத்துக் கொள்பவரும் அவரே. ஆதலால் அடியவர் களே! நீங்கள், நாம் யார்? எம்முடையது என்பது யாது? பாசம் என்பது எது? இவையெல்லாம் என்ன மயக்கங்கள்? என்று உணர்ந்து இவை நம்மை விட்டு நீங்க இறைவனுடைய பழைய அடியாரொடும் சேர்ந்து அவ்விறைவனது திருவுளக் குறிப்பையே உறுதியாகப் பற்றிக் கொண்டு, பொய் வாழ்வை நீத்துப் பாம்பணிந்தவனும், எமையாள் வோனுமாகிய பெருமானது பொன்போல ஒளிரும் திருவடிக்கீழ் போய்ச் சேரும் நெறியில் பொருந்தி நில்லுங்கள்.

குறிப்புரை :

``தாமே`` என்றது, பொதுமையில் மக்களைச் சுட்டியது. அதனால், `அவரவரே அவரவர்க்கு உறவினரும், விதிமுறையும் ஆவர்` என்பது, முதல் அடியின் பொருளாகும். சுற்றத்தையும், விதியையும் கூறவே, `அவற்றின் மறுதலையாய பகையும், விலக்கும் அவரவர்க்கு அவரவரே` என்பதும் போந்தது. `பிறப்பு வீடு என்னும் இருவகைப் பயன்களையும் முறையே தருவனவாகிய வினையையும், தவத்தையும் செய்து அப்பயன்களைப் பெறுவார் அவரவரே` என்பதனை இவ்வாறு அருளிச் செய்தார்.
``பெருமைக்கும் ஏனைச் சிறுமைக்கும் தத்தம்
கருமமே கட்டளைக் கல்``
என்னும் திருக்குறளும் (505) இப்பொருளையுடையது.
இவ்வாறாயின், ``ஆட்டுவித்தால் ஆரொருவர் ஆடாதாரே`` (தி.6 ப.95 பா.3) என்றாற்போலும் திருமொழிகட்குக் கருத் தென்னையோ என்றெழும் ஐயப்பாட்டின்கண் பலர் பலபடத் தம் கருத்தினைப் புலப்படுப்பர். ஆட்டுவிப்பான் ஒருவன் பிறனை ஆட்டுவிக்கின்றுழி, ஆடுவான், முதற்கண்ணே ஆட்டுவிப்பான் குறிப்பின்வழியே ஆடல் இலக்கணம் எல்லாம் நிரம்ப ஆடுதல் இல்லை; முதற்கண் ஆட்டுவிப்பானது குறிப்பினின்றும் பெரிதும் வேறு பட ஆடிப் பின்னரே சிறிது சிறிதாக அவன் குறிப்பின் வழி நிற்கும் நிலையினைப் பெறுவன். அவ்வாறே ஈண்டுமாகலின், அதுபற்றி, ``தாமே தமக்குச் சுற்றமும், தாமே தமக்கு விதிவகையும்`` என்றற்கு இழுக்கென்னை என்க. இங்ஙனமல்லாக்கால், `ஆட்டுவிப்பான்` எனவும், `ஆடுவான்` எனவும் பொருள்களை இருவேறாகப் பகுத்துக் கூறுதற்குப் பயன் என்னையோ என்பது. எனவே, ``ஆட்டுவித்தால் ஆரொருவர் ஆடாதாரே`` என்றாற்போலும் திருமொழிகட்கு, `ஆடுந் தன்மையுடையானிடத்து அவ் வாடுதற்றொழில் ஆட்டுவிப்பானை யின்றி அமையாதவாறு போல, அறியுந்தன்மையும் செய்யுந் தன்மை யும் உடைய உயிர்களிடத்து அவ்வறிதலும் செய்தலும், அறிவிப் பவனும், செய்விப்பவனுமாகிய இறைவனையின்றி அமையா` என்பதும், `அவ்வாறாயினும், ஆடுதற்றொழிற்கண் உளவாகும் குறைவு நிறைவுகள் ஆடுவானுடையனவன்றி ஆட்டுவிப்பா னுடையனவாகாமை போல அறிதல் செய்தலின்கண் உளவாகும் தீமை நன்மைகள் உயிரினுடையனவன்றி இறைவனுடையன ஆகா` என்பதும், `அங்ஙனமாயினும், அறிவு செயல்களுக்கு இறைவனது அருள் இன்றியமையாமை பற்றி, அவற்றால் விளையும் தீமை நன்மைகளையும் அவனுடையன போல ஒரோவழி முகமனாகக் கூறுவர்` என்பதும், இறைவன் இவ்வாறு உயிர்களை அறிவித்தும், செய்வித்தும் நிற்பது அவற்றிற்கு எவ்வாற்றானும் நன்மை பயப்பதே யாதலின், அவற்றை அவன் எஞ்ஞான்றும் அங்ஙனம் செயற்படுத்தி நிற்பன்` என்பதுமே கருத்தாதல் அறிந்து கொள்க.
`யார்` என்பதன் மரூஉவாகிய `ஆர்` என்பன பலவும், `என்ன பொருள்` என்னும் கருத்தின. `இறைவன் முன்னே, உயிர்களும், அவைகள் `எமது` என்று பற்றுச் செய்தற்கு உரியனவும், அங்ஙனம் பற்றுச் செய்தற்கு ஏதுவாய் அவற்றை மறைத்து நிற்கும் பாசங்களும் பொருளோ` என்றதாம். என்ன மாயம் - இவையெல்லாம் எத்துணை மயக்கங்கள். உயிர், தன்னையே தலைமைப் பொருளாக நினைத்தல் மயக்க உணர்வேயாதல் பற்றி அதனையும், ``மாயம்`` என்றார். `இவை போகப் போமாறு` என இயையும். `பண்டைத் தொண்டர் முன்பே போயி னாராயினும், அவர் போயினவழியே போவோம்` என்பார், ``பண் டைத் தொண்டரொடும் போமாறு`` எனவும், `அவன்றன் குறிப்பு, நம் மைப் பிரிதல் அன்று` என்பார், ``அவன்றன் குறிப்பே குறிக் கொண்டு போமாறு`` எனவும் கூறினார். அமைமின் - ஒருப்படுங்கள். பொய், உலகியல்; `புயங்கனும் ஆள்வானும் ஆகியவனது பொன்னடி` என்க.

பாடல் எண் : 4

அடியார் ஆனீர் எல்லீரும்
அகல விடுமின் விளையாட்டைக்
கடிசே ரடியே வந்தடைந்து
கடைக்கொண் டிருமின் திருக்குறிப்பைச்
செடிசே ருடலைச் செலநீக்கிச்
சிவலோ கத்தே நமைவைப்பான்
பொடிசேர் மேனிப் புயங்கன்தன்
பூவார் கழற்கே புகவிடுமே.

பொழிப்புரை :

அடியாராகிய நீங்கள் எல்லாரும் உலக இன்பங் களில் ஈடுபட்டுப் பொழுது போக்குகின்ற நிலையை நீங்கிப் போமாறு விட்டு ஒழியுங்கள். மணம் தங்கிய திருவடியை வந்து பொருந்தி திருவுள்ளக் குறிப்பை உறுதியாகப் பற்றிக் கொண்டிருங்கள். திரு வெண்ணீறு பூசப்பெற்ற திருமேனியையுடைய பாம்பணிந்த பெருமான் குற்றம் பொருந்திய உடம்பைப் போகும்படி நீக்கிச் சிவபுரத்தே நம்மை வைப்பான். தன் தாமரை மலர் போன்ற திருவடி நிழலிலே புகும்படி செய்வான்.


பாடல் எண் : 5

விடுமின் வெகுளி வேட்கைநோய்
மிகஓர் காலம் இனியில்லை
உடையான் அடிக்கீழ்ப் பெருஞ்சாத்தோ
டுடன்போ வதற்கே ஒருப்படுமின்
அடைவோம் நாம்போய்ச் சிவபுரத்துள்
அணியார் கதவ தடையாமே
புடைபட் டுருகிப் போற்றுவோம்
புயங்கன் ஆள்வான் புகழ்களையே.

பொழிப்புரை :

மேன்மைப்படுவதற்கு இனிமேல் ஒருகாலம் கிடையாது. ஆகையால் சிவலோகத்தின் அழகிய கதவு நமக்கு அடைக்கப்படாதிருக்கும்படி கோபத்தையும் காம நோயையும் விட்டு விடுங்கள். நம்மை உடைய பெருமானுடைய திருவடிக்கீழ் பெரிய கூட்டத்தோடு உடன் செல்வதற்கு மனம் இசையுங்கள். பாம்பை அணிந்தவனும் நம்மை ஆள்பவனுமாகிய இறைவனுடைய பெருமை களை எங்கும் சூழ்ந்து மனமுருகிப் போற்றுவோம். போற்றினால் சிவலோகத்தில் நாம் போய்ச் சேர்ந்து விடுவோம்.

பாடல் எண் : 6

புகழ்மின் தொழுமின் பூப்புனைமின்
புயங்கன் தாளே புந்திவைத்திட்
டிகழ்மின் எல்லா அல்லலையும்
இனியோர் இடையூ றடையாமே
திகழுஞ் சீரார் சிவபுரத்துச்
சென்று சிவன்தாள் வணங்கிநாம்
நிகழும் அடியார் முன்சென்று
நெஞ்சம் உருகி நிற்போமே.

பொழிப்புரை :

நாம் இனிமேல் ஒரு துன்பம் வந்து சேராவண்ணம் விளங்குகின்ற சிறப்பமைந்த சிவபுரத்துக்குப் போய், சிவபெருமான் திருவடியை வணங்கி அங்கே வாழும் அடியார் முன்னே சென்று மனம் உருகி நிற்போம்; அதற்குப் பாம்பணிந்த பெருமான் திருவடியைப் புகழுங்கள்; வணங்குங்கள். அவைகளுக்கு மலர் சூட்டுங்கள்; அவற்றையே நினைவில் வைத்துக் கொண்டு பிற எல்லாத் துன்பங்களையும் இகழுங்கள்.

பாடல் எண் : 7

நிற்பார் நிற்கநில் லாவுலகில்
நில்லோம் இனிநாம் செல்வோமே
பொற்பால் ஒப்பாந் திருமேனிப்
புயங்கன் ஆள்வான் பொன்னடிக்கே
நிற்பீர் எல்லாந் தாழாதே
நிற்கும் பரிசே ஒருப்படுமின்
பிற்பால் நின்று பேழ்கணித்தாற்
பெறுதற் கரியன் பெருமானே.

பொழிப்புரை :

அழகினால் தனக்குத் தானே நிகரான திருமேனியையுடைய, பாம்பணிந்த பெருமானது பொன் போன்ற திருவடியை அடைவதற்கு நிற்கின்றவர்களே! நிலையில்லாத உலகின் கண், விரும்புவார் நிற்கட்டும். நாம் இங்கு இனி நிற்க மாட்டோம்; சென்று விடுவோம்; செல்லாமல் தங்கி நின்று பின்பு மனம் வருந்தினால் எம் பெருமான் பெறுதற்கு அரியவனாவான். ஆதலால் எல்லோரும் காலந்தாழ்த்தாது நீங்கள் நினைந்தபடியே செல்ல மனம் இசையுங்கள்.


பாடல் எண் : 8

பெருமான் பேரா னந்தத்துப்
பிரியா திருக்கப் பெற்றீர்காள்
அருமா லுற்றுப் பின்னைநீர்
அம்மா அழுங்கி அரற்றாதே
திருமா மணிசேர் திருக்கதவந்
திறந்த போதே சிவபுரத்துத்
திருமா லறியாத் திருப்புயங்கன்
திருத்தாள் சென்று சேர்வோமே.

பொழிப்புரை :

இறைவனது பேரின்பத்தில் பிரியாமல் மூழ்கி யிருக்கப் பெற்றவர்களே! நீங்கள் அருமையான மயக்கத்தில் பொருந்திப் பின்பு ஐயோ என்று, வருந்தி அலறாவண்ணம் அழகிய சிறந்த மணிகள் இழைக்கப் பெற்ற திருக்கதவு, திறந்திருக்கும் போதே, சிவபுரத்திலுள்ள, திருமாலறியாத, அழகிய பாம்பணிந்த பெருமானது திருவடியை நாம் சென்றடைவோம்.

பாடல் எண் : 9

சேரக் கருதிச் சிந்தனையைத்
திருந்த வைத்துச் சிந்திமின்
போரிற் பொலியும் வேற்கண்ணாள்
பங்கன் புயங்கன் அருளமுதம்
ஆரப் பருகி ஆராத
ஆர்வங் கூர அழுந்துவீர்
போரப் புரிமின் சிவன்கழற்கே
பொய்யிற் கிடந்து புரளாதே.

பொழிப்புரை :

போரில் விளங்குகின்ற வேல் போன்ற கண்களை யுடைய உமையம்மையின் பாகனும், பாம்பை அணிந்தவனுமாகிய இறைவனது திருவருள் அமுதத்தை நிரம்பப் பருகித் தணியாத ஆசை மிக மூழ்கியிருப்பவர்களே! பொய்யான வாழ்வில் கிடந்து புரளாமல் சிவபெருமானது திருவடியிலே அடைய விரும்புங்கள். அதனையடைய எண்ணிச் சித்தத்தைத் தூய்மையாக வைத்துக் கொண்டு இடைவிடாமல் நினையுங்கள்.

பாடல் எண் : 10

புரள்வார் தொழுவார் புகழ்வாராய்
இன்றே வந்தாள் ஆகாதீர்
மருள்வீர் பின்னை மதிப்பாரார்
மதிஉட் கலங்கி மயங்குவீர்
தெருள்வீ ராகில் இதுசெய்மின்
சிவலோ கக்கோன் திருப்புயங்கன்
அருள்ஆர் பெறுவார் அகலிடத்தே
அந்தோ அந்தோ அந்தோவே.

பொழிப்புரை :

புரள்பவராயும் வணங்குபவராயும் இப்பொழுதே வந்து ஆட்படாதவர்களாய், மயங்குகின்றவர்களே! பின்பு, அறிவினும் கலக்கமடைந்து மயங்கியிருப்பீர்கள். உங்களை மதிப்பவர் யாவர்?. தெளிவடைய விரும்புவீரானால் எம்பெருமானிடம் ஆட்படுதலாகிய இதனைச் செய்யுங்கள். சிவலோக நாதனாகிய பாம்பணிந்த பெருமானது திருவருளை, அகன்ற உலகின்கண் யார் பெறவல்லார்கள்? ஐயோ! ஐயோ!! ஐயோ!!!.

Flower wreaths bedeck the crown of our sovereign God whose jewels Are serpents;
He has,
with interruption none,
Pervaded our bosoms – the little ones`.
Siva-consciousness Melts us.
Swayed by His flood of mercy,
alas,
alas,
Ye that have been,
in love,
enslaved,
come and consent To foregather concordantly.
Giving up all falsity,
And to gain the ankleted feet of the Lord-Owner,
Time is come.
Well,
let us go.

May You not abide in Your sense-instruments.
Lo,
the jewels of our God are serpents.
So think On His flower-soft and ankleted feet that they Should solely,
wholly and exclusively occupy Your thought.
Ignore all else.
Suffer them to leave you.
He came to earth in all splendour;
such is His Greatness,
that He ruled us who are like dogs.
They alone are masters of their selves,
who are Linked to Him and it is these who will never flag.

They indeed are their kin;
They are indeed the authors Of their destiny.
Lo,
who are we?
What is ours?
What is paasam?
What gramarye is all this?
To get rid of these,
be companied with The traditional servitors of the Sovereign-Lord.
Holding fast His inkling,
prepare yourselves to fare forth.
Removing Your falsity,
the Lord who is decked With snakes will rule by His auric feet.

All ye who are His servitors,
do give up your futile sport;
Reaching His fragrant feet,
keep on holding fast His divine inkling.
Lo,
He will rid us,
once for all,
Of our cruel embodiments and place us in Sivaloka.
He whose jewels are snakes and whose body Is bedaubed with the Holy Ash,
will cause us to get Poised in His flower-laden and ankleted feet.

We are not left with time;
give up wrath And the malady of passion.
With a strong throng Be minded to travel to the feet of the Lord-Owner.
Before the bejewelled doors of Sivapuram Be shut to us,
let us reach it and thither,
In melting love,
hail the eulogia of Him Whose jewels are snakes and who rules us.

Extol Him;
adore Him;
adorn Him with flowers;
Installing only the feet of Him whose jewels Are snakes in your minds,
ignore all worries.
To be rid henceforth of any trouble,
we will reach Splendorous Sivapuram,
adore Siva`s feet,
Proceed to the presence of His servitors that dwell There and thither thrive with melting hearts.

Let them here abide that so desire;
we will not abide In this unabiding world.
This very moment we will Proceed to the auric feet of Him - the Ruler whose jewels Are snakes and whose beautiful and divine frame is but like Unto it alone.
Well,
we will fare forth.
All ye that here Abide,
be minded to foregather without Cunctation.
If you unduly abide here,
your regret Will be of no avail.
Lo,
our God is hard to gain.

O ye who are for ever established in the ever-during Bliss of God !
Alas,
do not later on,
get sunk In delusion and cry hoarse.
Come,
let us Fare forth and reach the sacred feet of the holy God whose jewels are serpents and who is Unknowable to the divine Vishnu,
Even as the hallowed and divine and gem-inlaid doors Of Sivapuram are flung open.

O ye who know no satiety having abundantly Quaffed the nectar of divine grace,
conferred by Our God whose jewels are serpents and who is concorporate With Her whose eyes gleam like the martial spear !
Do not slip into the phenomenal ways and wallow In falsity.
Keep straight your chinta And constantly contemplate the ankleted feet Of Siva with a view to gaining them.

You roll not on holy ground;
adore not;
praise not;
And do not,
this very day.
become His servitors.
Lo,
you are bewildered.
Who will ever esteem you?
O ye who are perplexed as your minds are Agitated !
If you seek saving clarity,
do this:
``Become His devotees.
`` Alas !
Alas !
Who in the world Can at all come by the grace of the Sovereign Of Sivaloka whose jewels are serpents?

Monday, May 19, 2014

All good things will reach those who meditate Sivan


Lord of the temple is praised in the Thevaram hymns of Saint Gnana Sambandar.This is the 60th Shiva temple on the southern bank of Cauvery praised in Thevaram hymns

Sri Sukshma Pureeswarar Temple, (Tiru Chirukudi), Cherukudi, Saraboji Rajapuram Post- 609 503, Via Poonthottam, Kudavasal Post, Tiruvarur district

The place is named Sukshma Pureeswaram as couples separated earlier had a re-union here.  The temple is praised by Saint Tirugnana Sambandar in his Thevaram hymns.  Sun God, Sage Vishwamitra and Gandharvas had worshipped Lord in this temple.

Planet Mars-Angaraka had his curse relieved in this temple.  Those under adverse aspects of this planet will overcome delays in their marriages and the sick will be cured, if they worship him in the temple.

Tuesdays in Masi month-February-March are suggested for Mars worship when special pujas are performed here with Vilwa leaves and Mangala Theertham-water from a well-for the reunion of couples.  Those afflicted by Mars problems visit the temple in large numbers for relief.

The Navagraha-9 planets-mandap in the temple is different.  Child Saint Tirugnana Sambandar who sang the Kolaru Pathigam (a prayer to Lord Shiva with Mother for relief from the adverse aspects of planets and other natural dangers people face in life) is along with the planets.

It may be recalled that ripe Saint Tirunavukkarasar advised Child Tirugnana Sambandar to postpone his Madurai trip to debate with the Jain monks and to save the Pandya king, as the time then was not auspicious and very unfavourable then.  The Child Saint simply said that the planets would never be hostile to Shiva devotees.  The Kolaru Pathigam is the outcome of this event.  This is being chanted by all believers as a daily prayer.  So the child saint is also among the planets as their beloved one.  The added significance is that Lord Bhairava and Lord Vinayaka are in this mandap.

Moolavar : Sukshma Pureeswarar
Amman : Mangala Nayaki
Thala Virutcham : Vilwa
Theertham : Mangala Theertham
Old year:1000-2000 years old
Historical Name : Thiruchirukudi
City : Cherugudi
District :Tiruvarur

Thirumurai 3.97

 திருச்சிறுகுடி

பாடல் எண் : 1

திடமலி மதிளணி சிறுகுடி மேவிய
படமலி யரவுடை யீரே
படமலி யரவுடை யீருமைப் பணிபவர்
அடைவது மமருல கதுவே.

பொழிப்புரை :

வலிமைமிக்க மதில்களையுடைய அழகிய திருச்சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்ற , படமெடுக்கும் பாம்பை அணிந்துள்ள சிவபெருமானே ! அவ்வாறு படமெடுக்கும் பாம்பை அணிந்துள்ள உம்மை வணங்குபவர்கள் சிவலோகம் அடைவர் .

பாடல் எண் : 2

சிற்றிடை யுடன்மகிழ் சிறுகுடி மேவிய
சுற்றிய சடைமுடி யீரே
சுற்றிய சடைமுடி யீரும தொழுகழல்
உற்றவ ருறுபிணி யிலரே.

பொழிப்புரை :

குறுகிய இடையையுடைய உமாதேவியை உடனாகக் கொண்டு மகிழ்ச்சியுடன் திருச்சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்ற சுற்றிய சடைமுடியுடைய சிவபெருமானே ! சுற்றிய சடைமுடியுடைய உம் திருவடிகளைத் தொழுது வணங்குபவர்கட்குப் பிணி எதுவும் இல்லை .

பாடல் எண் : 3

தெள்ளிய புனலணி சிறுகுடி மேவிய
துள்ளிய மானுடை யீரே
துள்ளிய மானுடை யீரும தொழுகழல்
உள்ளுதல் செயநல முறுமே.

பொழிப்புரை :

தெளிந்த நீர்வளமுடைய திருச்சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்ற , துள்ளிக் குதிக்கும் மானைக் கரத்தில் ஏந்தியுள்ள சிவபெருமானே ! துள்ளிக் குதிக்கும் மானை உடைய உம்முடைய திருவடிகளை நினைத்துத் தியானிக்கும் அடியவர்கள் எல்லா நலன்களையும் பெறுவர் .

பாடல் எண் : 4

செந்நெல வயலணி சிறுகுடி மேவிய
ஒன்னலர் புரமெரித் தீரே
ஒன்னலர் புரமெரித் தீருமை யுள்குவார்
சொன்னல முடையவர் தொண்டே.

பொழிப்புரை :

செந்நெல் விளையும் வயல்வளமிக்க திருச்சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்ற , நம்மோடு சேராது பகைமை கொண்ட அசுரர்கள் வாழும் திரிபுரங்களை எரித்த சிவபெருமானே ! திரிபுரம் எரித்த உம்மை நினைத்துப் போற்றும் சொல் நலமுடையவர்களே திருத்தொண்டர்கள் ஆவர் . ( உமது வழிபாட்டின் பலனைப் பற்றிப் பிறருக்கு உபதேசிக்கும் தக்கோர் ஆவர் என்பர் ).

பாடல் எண் : 5

செற்றினின் மலிபுனற் சிறுகுடி மேவிய
பெற்றிகொள் பிறைமுடி யீரே
பெற்றிகொள் பிறைமுடி யீருமைப் பேணிநஞ்
சற்றவ ரருவினை யிலரே.

பொழிப்புரை :

பாத்திகளில் குன்றாது பாயும் நீர்வளமுடைய திருச்சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்ற , முடியில் தங்கும் பேறுபெற்ற பிறைச்சந்திரனை அணிந்த சடைமுடி உடைய சிவபெருமானே ! பேறுபெற்ற பிறைச்சந்திரனை அணிந்த திருமுடியுடைய உம்மை மனம் குழைந்து வழிபடுபவர்கள் உலகப் பற்றற்றவர்கள் . அதன் காரணமாக மேல்வரும் அருவினையும் இல்லாதவராவர் .

பாடல் எண் : 6

செங்கயல் புனலணி சிறுகுடி மேவிய
மங்கையை யிடமுடை யீரே
மங்கையை யிடமுடை யீருமை வாழ்த்துவார்
சங்கைய திலர்நலர் தவமே.

பொழிப்புரை :

செங்கயல்மீன் விளங்கும் நீர்வளமிக்க திருச்சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்ற , உமாதேவியைத் தம் இடப்பாகமாகக் கொண்டு விளங்கும் சிவபெருமானே ! உமாதேவியைத் தம் இடப்பாகமாகக் கொண்டு விளங்கும் உம்மை வாழ்த்தும் அடியவர்கள் அச்சம் இல்லாதவராவர் . நலமிக்கவரும் , தவப்பேறு உடையவரும் ஆவர் .

பாடல் எண் : 7

செறிபொழி றழுவிய சிறுகுடி மேவிய
வெறிகமழ் சடைமுடி யீரே
வெறிகமழ் சடைமுடி யீருமை விரும்பிமெய்ந்
நெறியுணர் வோருயர்ந் தோரே.

பொழிப்புரை :

அடர்ந்த சோலைகள் விளங்கும் திருச்சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்ற நறுமணம் கமழும் சடைமுடியுடைய சிவபெருமானே ! நறுமணம் கமழும் சடைமுடியுடைய உம்மை விரும்பி , அடைவதற்குரிய நெறிகளில் சன்மார்க்க நெறியில் நிற்போர் உயர்ந்தோராவர் .
பாடல் எண் : 8

திசையவர் தொழுதெழு சிறுகுடி மேவிய
தசமுக னுரநெரித் தீரே
தசமுக னுரநெரித் தீருமைச் சார்பவர்
வசையறு மதுவழி பாடே.

பொழிப்புரை :

எல்லாத் திக்குக்களிலுமுள்ளவர்கள் தொழுது போற்றும் திருச்சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் வீற்றிருந்தருளுகின்றவரும் , இராவணனின் வலிமை அடங்கும்படி கயிலைமலையின் கீழ் அவனை நெரித்தவருமான சிவபெருமானே ! அவ்வாறு இராவணனின் வலிமையை அடக்கிய உம்மைப் பற்றுக்கோடாகக் கொண்டு வழிபடுபவர்களின் குற்றம் யாவும் தீர்ந்து குணம் பெருகும் . அது உம்மை வழிபட்டதன் பலனாகும் .

பாடல் எண் : 9

செருவரை வயலமர் சிறுகுடி மேவிய
இருவரை யசைவுசெய் தீரே
இருவரை யசைவுசெய் தீருமை யேத்துவார்
அருவினை யொடுதுய ரிலரே.

பொழிப்புரை :

வயல்வளமிக்க திருச்சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்றவரும் , மாறுபாடு கொண்ட திருமால் , பிரமன் இவர்களை வருத்தியவருமான சிவபெருமானே ! அவ்விருவரையும் வருத்திய உம்மைப் போற்றி வழிபடுபவர்கள் நீக்குவதற்குரிய வினையும் , அதன் விளைவால் உண்டாகும் துன்பமும் இல்லாதவர்கள் ஆவர் .

பாடல் எண் : 10

செய்த்தலை புனலணி சிறுகுடி மேவிய
புத்தரோ டமண்புறத் தீரே
புத்தரொ டமண்புறத் தீருமைப் போற்றுதல்
பத்தர்கள் தம்முடைப் பரிசே.

பொழிப்புரை :

வயல்களில் நீர்பாயும் அழகிய சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் வீற்றிருந்தருளுகின்றவராய்ப் , புத்தர் , சமணர்கட்குப் புறம்பாக இருக்கும் சிவபெருமானே ! புத்தர் சமணர்கட்குப் புறம்பான உம்மைப் போற்றி வணங்குதலையே பக்தர்கள் தம்முடைய பேறாகக் கொள்வர் .

பாடல் எண் : 11

தேனமர் பொழிலணி சிறுகுடி மேவிய
மானமர் கரமுடை யீரே
மானமர் கரமுடை யீருமை வாழ்த்திய
ஞானசம் பந்தன தமிழே.

பொழிப்புரை :

வண்டுகள் விரும்பும் சோலைகளை உடைய அழகிய திருச்சிறுகுடி என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்ற , மான் ஏந்திய கரமுடைய சிவபெருமானே ! மான் ஏந்திய கரமுடைய உம்மை வாழ்த்திப் போற்றிய ஞானசம்பந்தனின் இத் தமிழ்ப் பதிகத்தை ஓதவல்லவர்கள் இம்மை , மறுமைப் பலன்களைப் பெறுவர் .

Civaṉ who has a cobra which has a big hood and who dwells with desire in Ciṟukuṭi which has a very strong wall of enclosure!
see 2nd line those who pay obesisance to you reach heaven which is the abode of the immortals.

Civaṉ who has a caṭai coiled into a crown and wound, and who dwells in ciṟukuṭi where you feel joy with a lady of small waist!
see 2nd line those who have approached your feet fit to be worshipped have no big diseases.

Civaṉ who holds a leaping deer and dwells in ciṟukuṭi which has clear water.
see 2nd line.
all good things will reach those who meditate upon your feet fit to be worshipped.

Civaṉ who burnt the cities of the enemies and who dwells with desire in ciṟukuṭi surrounded by fields which produce a superior kind of paddy of yellowish hue!
see 2nd line those who meditate upon you have fitness to expound the greatness of performing service to you.

Civaṉ who wears on his head a crescent which has the fortune of staying there and who dwells with desire in ciṟukuṭi which has abundant water in the small fields see 2nd line.
those whose hearts become softened by cherishing you with love and are free from attachments have no karmams which are irresistible .

Civaṉ who has a young lady on the left side and who dwells with desire is cirukuṭi made beautiful by water which abounds in red carp fish.
see 2nd line.
those who sing songs of benediction do not have any fear;
they are people with good penance to their credit

Civaṉ who dwells with desire in ciṟukuṭi surrounding by dense gardens!
see 2nd lines.
those who know the true path desiring you are superior people

Civaṉ who crushed the strength of the ten-headed arakkaṉ and who dwells in ciṟukuṭi which is worshipped by people coming from all directions?
see 2nd line that is really worship which those who approach you and worship you without any blemish.

Civaṉ who caused exhaustion to two persons Māl and Piramaṉ and who dwells in ciṟukuṭi where there are fields which have ridges like battle-fields.
see 2nd line.
those who praise you have no irresistible Karmams and sufferings as a result of them.

Civaṉ who is beyond the reach of buddhists and amaṇar and who dwells with desire in cirukuṭi made beautiful by the water in the fields.
see 2nd line.
praising you is the highly valued prize of your devotees.

Civaṉ who holds in the hand a deer and who dwells with desire in ciṟukuṭi!
which is made beautiful by honey combs.
see 2nd line.
the tamiḻ songs of Nyāṉacampantaṉ who praised you will bestow on people who can sing them, all good things after tamiḻ some words are to be supplied to complete the sense.


Sivan is the vedas and the five elements


Saint Tirunavukkarasar has praised the temple in his Thevaram. Adored with golden Kondrai flowers and garland The new moon glittering on the long hair Accompanied by radiant Mother Mekalambika My Lord will not leave Meeyachur temple. This is the 57th temple praised in Thevaram songs on the southern bank of Cauveri.

Sri Mekalambika-Sakalabuvaneswarar Temple, (Lalithambika Temple), Tirumeeyachur – 609 405, Tiruvarur district.

Lord Sakalabhuvaneswarar graces in the form of Swaymbu Linga. Those chanting the Lalitha Sahasranama (1000 names of Mother Lalithambika) and Lalitha Navaratnamala are gifted with total grace of the Mother. This is the place where Garuda (the eagle vehicle of Lord Vishnu), Aruna the charioteer of Sun, the monkey brothers Vali and Sukriva, Yama the God of Death, Saturn planet were born.

Devotees perform Ayush Homa and Mrutynjay Homa and offer rice made with Pirandai placed on lotus leaf to Lord as an offering (nivedhana) Shiva for longevity and to conquer Yama. This is the place where Sun worshipped for relief from a curse that made him dark in colour and got back His golden appearance. Mother Kali also worshipped here.

Many of us know that Aruna is the charioteer of Sun. His story lies in Tirumeeyachur. Sage Kashyapa had two wives, Vinatha and Karthru. Both prayed to Lord Shiva for a child. Shiva gave two eggs to them. Of Vinatha’s egg, Garuda was born. As nothing came out of the egg of Karthru, in haste, she broke the egg and found a deformed child. She begged to Lord Shiva for her hasty act. Lord was all merciful and told her that the child would be charioteer of Sun’s ratha drawn by 7 while horses and the dawn of the day would be called Arunodaya after his name Aruna.

Aruna was a staunch Shiva devotee and performed penance to have His darshan. Sun mocked at him saying that how a person with deformities can perform penance. Yet Aruna did not lose heart and continued the penance. While gracing Aruna, Lord Shiva cursed Sun for ridiculing Aruna. Sun lost his radiance and made amends by worshipping Shiva and Mother placing them on an elephant. Representing this story, the sanctum sanctorum of the temple is in the Gajabrushta (back side of an elephant) form. Shiva graces in the name of Meganatha here. There are three Kalasas (pots) on the Vimana. As Sun regained his radiance, the place is known as Meeyachur.

Srichakra Nayaki: Mother Sri Lalithambika, also praised as Soundaryanayaki graces from the Srichakra throne. Folding the right leg and placing it on the hanging left, Sri Lalithambika appears majestically with all powers. Ambika with right leg placed on the left, is a rare form. Two Shivalingas: There are two Shivalingas in the temple, one below the main tower-Rajagopuram-sung by Saint Ganasambandar and the other in Ilangoil sung by Saint Tirunavukkarasar. Sri Ambika has more prominence in this temple.

Pirandai rice nivedhana: Some types conches are born in the sea once in 100 years having the power to ensure longevity. Lord Yama gathered 1008 such conches and performed abishek to Lord Shiva. Yama is the authority for Sadaya star. He prepared rice nivedhana (offering food to God) with a creeper called Pirandai to Lord Meganatha.

The devotees can enjoy the darshan of Brahmma, Lingodhbhava (Shiva) and Vishnu standing in between the two towers. Lord Chandikeswara appears with four faces. Kshetrapuraneswarar idol is beautifully sculpted. Mother looks angry if viewed from the right and graceful if viewed from the left.

Demon Pandasura was harassing the Devas in the celestial world. They prayed to Mother Parasakthi to protect them from the Demon. Goddess appeared from the Yagna fire with Her Srichakra Chariot with the name Lalithambika. She was too furious after killing the demon. Lord Shiva advised Devi to go to Earth as Sripuravasini and perform penance to quell Her fury. Mother Lalithambika came to this place, performed penance and became calm and graceful. She created Vachinya and other angels of words and asked them to chant her 1000 names. This is how Sri Lalitha Sahasranamam with the beginning "Sri Mathre" came into being.

Lord Shiva is a Swayambulingmurthy. The rays of Sun fall on the Lord from 21 to 27 in the month of Chithirai when special pujas are performed in the temple. The sculpture of Sri Kshetrapuraneswarar is the attraction in the temple. Mother Goddess appears both furious and graceful when viewed from different angles

Moolavar : Sakalabhuvaneswarar
Urchavar : Panchamurthy
Amman / Thayar: Mekalambika, Soundaryanayaki
Thala Virutcham : Mandarai, Vilwa
Theertham : Suryapushkarini
Old year : 1000-2000 years old
Historical Name : Tirumeeyachur
City: Tirumeeyachur
District : Tiruvarur

Thirumurai 5.11

திருமீயச்சூர்

பாடல் எண் : 1

தோற்றுங் கோயிலுந் தோன்றிய கோயிலும்
வேற்றுக் கோயில் பலவுள மீயச்சூர்க்
கூற்றம் பாய்ந்த குளிர்புன் சடையரற்
கேற்றங் கோயில்கண் டீரிளங் கோயிலே.
பொழிப்புரை :

இந்நாள்வரை தோன்றிய கோயில்களும் , இனித் தோன்றும் கோயில்களும் , வேற்றுக்கோயில்களும் பலவுளவேனும் , கூற்றுவனைத்தடிந்த குளிர்ந்த புன்சடை உடைய அரனுக்கு மீயச்சூர் இளங்கோயிலே ஏற்றம் உடைய கோயிலாகும் ; காண்பீராக .
குறிப்புரை :

பாடல் எண் : 2

வந்த னையடைக் கும்மடித் தொண்டர்கள்
பந்த னைசெய்து பாவிக்க நின்றவன்
சிந்த னைதிருத் துந்திரு மீயச்சூர்
எந்த மையுடை யாரிளங் கோயிலே.
பொழிப்புரை :

திருவடிக்கு வழிபாடு செய்தலையே உள்ளத் தடைக்கும் தொண்டர்கள் தம்நெஞ்சைக் கட்டுப்படுத்திப் பாவிக்க நின்றவனும் , எம்மை அடிமையாக உடையானும் விளங்கியருளும் திருமீயச்சூர் இளங்கோயில் வழிபடுவார் சிந்தனையைத் திருத்தவல்லது ஆகும் .
குறிப்புரை :

பாடல் எண் : 3

பஞ்ச மந்திரம் ஓதும் பரமனார்
அஞ்ச ஆனை யுரித்தன லாடுவார்
நெஞ்சம் வாழி நினைந்திரு மீயச்சூர்
எந்த மையுடை யாரிளங் கோயிலே.
பொழிப்புரை :

நெஞ்சமே ! ஈசானம் முதலிய ஐந்து மந்திரங்களை ஓதும் பரமனும் , ஆனை அஞ்சுமாறு உரித்தவனும் , அனல் ஆடு வானும் , திருமீயச்சூர் இளங்கோயிலில் எம்மை உடையானுமாகிய பெருமானையே நினைந்திரு ; அந்நினைப்பால் வாழ்வாய் .
குறிப்புரை :

பஞ்சமந்திரம் -` ஈசானஸ் ஸர்வவித்யாநாம் ` எனத் தொடங்கும் ஐந்து மந்திரங்கள் . ஓதும் பரமன் - அம்மந்திரங்களால் ஓதப்படும் முழுமுதல் . ஆனை அஞ்ச உரித்து என மொழி மாற்றிப் பொருளுரைக்க . அனலாடுவார் - தீயேந்தி ஆடுபவர் . நெஞ்சமே ! நினைந்திரு . வாழி முன்னிலையசை . இதனால் மேற்குறித்த மந்திரங்கள் வேதங்களின் தெளிவாயுள்ளவை என்றதும் அவற்றால் இறைவனை வழிபடுக என்றதும் ஆயிற்று .
பாடல் எண் : 4

நாறு மல்லிகை கூவிளஞ் செண்பகம்
வேறு வேறு விரித்த சடையிடை
ஆறு கொண்டுகந் தான்திரு மீயச்சூர்
ஏறு கொண்டுகந் தாரிளங் கோயிலே.
பொழிப்புரை :

மணம் வீசும் மல்லிகை , கூவிளம் , செண்பகம் முதலிய மலர்களை வேறுவேறாக விரித்த சடையிடை ஆற்றோடு கொண்டுகந்தான் திருமீயச்சூரின் இளங்கோயிலில் விடைமேற் கொண்டு உகந்த பெருமானே ! ( அடியார் சாத்தும் மல்லிகை முதலியவற்றை முடியில் ஏற்று மகிழ்ந்து அருள்புரிவன் என்பது கருத்து )
குறிப்புரை :

பாடல் எண் : 5

வெவ்வ வண்ணத்து நாகம் வெருவவே
கவ்வ வண்ணக் கனல்விரித் தாடுவர்
செவ்வ வண்ணந் திகழ்திரு மீயச்சூர்
எவ்வ வண்ணம் பிரானிளங் கோயிலே.
பொழிப்புரை :

வெம்மையான வண்ணத்தையுடைய நாகம் அஞ்சும்படியாக எப்பொருளையும் கவ்விக்கொள்ளும் வண்ணத்தையுடைய கனல் விரித்தாடுவார் , திருமீயச்சூர் இளங்கோயில் செவ் வண்ணந்திகழ் மேனியுள்ள பிரானது வண்ணங்கள் எப்படிப்பட்டவை !
குறிப்புரை :

பாடல் எண் : 6

பொன்னங் கொன்றையும் பூவணி மாலையும்
பின்னுஞ் செஞ்சடை மேற்பிறை சூடிற்று
மின்னு மேகலை யாளொடு மீயச்சூர்
இன்ன நாள் அக லாரிளங் கோயிலே.
பொழிப்புரை :

திருமீயச்சூர் இளங்கோயிலில் ஒளிவிடும் மேகலை அணிந்த உமையம்மையோடு இது போன்ற நாளினும் அகலாது உள்ள பெருமான் பின்னிக்கொண்டுள்ள சடைமேல் பிறையுடன் சூடியது , பொன்போன்ற கொன்றைக்கண்ணியும் சூடியார் ( கொடுக்கும் ) மலர்களால் அணிபெறத் தொகுக்கப்பெற்ற மாலையும் ஆம் .
குறிப்புரை :

பாடல் எண் : 7

படைகொள் பூதத்தன் பைங்கொன்றைத் தாரினன்
சடைகொள் வெள்ளத்தன் சாந்தவெண் நீற்றினன்
விடைகொ ளூர்தியி னான்திரு மீயச்சூர்
இடைகொண் டேத்தநின் றாரிளங் கோயிலே.
பொழிப்புரை :

பூதங்களைப் படையாகக் கொண்டவனும் , கொன்றைமாலையனும் , சடையில் வெள்ளம் உடையவனும் , சாந்த வெண்ணீற்றனும் , விடையூர்தியானும் , திருமீயச்சூர் இளங்கோயிலின் கண் செவ்வி தெரிந்து ஏத்துமாறு நின்ற இறைவனேயாவன் .

பாடல் எண் : 8

ஆறு கொண்ட சடையினர் தாமுமோர்
வேறு கொண்டதொர் வேடத்த ராகிலும்
கூறு கொண்டுகந் தாளொடு மீயச்சூர்
ஏறு கொண்டுகந் தாரிளங் கோயிலே.
பொழிப்புரை :

சடையினில் ஓர் ஆறு கொண்ட இயல்பினரும் , வேறுவேறுகொண்ட வேடத்தராமியல்பினரும் . கூறு கொண்டுகந்த அம்மையொடும் திருமீயச்சூர் இளங்கோயிலின்கண் ஏறுகொண்டு உகந்தாரேயாவர்

பாடல் எண் : 9

வேதத் தானென்பர் வேள்வியு ளானென்பர்
பூதத்தா னென்பர் புண்ணியன் தன்னையே
கீதத் தான்கிள ருந்திரு மீயச்சூர்
ஏதந் தீர்க்கநின் றாரிளங் கோயிலே.

பொழிப்புரை :

புண்ணியனாகிய இறைவனை வேதத்தான் என்றும் , வேள்வியுளான் என்றும் , பூதத்தான் என்றும் கூறுவர் ; கீதம் கிளரும் திருமீயச்சூரில் , இளங்கோயிலின்கண் அடியவர் ஏதந்தீர்க்க நின்ற இறைவரேயாவர் .

பாடல் எண் : 10

கடுக்கண் டன்கயி லாய மலைதனை
எடுக்க லுற்ற இராவணன் ஈடற
விடுக்க ணின்றி வெகுண்டவன் மீயச்சூர்
இடுக்கண் தீர்க்கநின் றாரிளங் கோயிலே.

பொழிப்புரை :

விடமுண்டகண்டனும் , கயிலாயமலையினை எடுக்கலுற்ற இராவணன் ஈடற விடுதற்கேற்ற இடமில்லையாம்படி வெகுண்டவன் மீயச்சூரில் இளங்கோயிலின்கண் இடுக்கண் தீர்க்க நின்ற இறைவனேயாவன் .


temples which will come into existence in future and temples that have been in existence till now
is used in the sense of may mean also temples that may be built by many in future
other temples which are not Civan temples are many in number.
the palalayanam in miyaccur.
is the superior temple.
to araṉ who has a cool and ruddy caṭai and who kicked the god of death being angry with him.

the devotees to the feet of god who have assigned worship to god.
Civaṉ who is meditated upon having controlled their minds.
the iḷankōyil in mīyaccur of Civaṉ who owns us as his slaves, corrects the thoughts of the devotees.

my mind! let you live long!
the superior god who is praised by a special mantiram by name pancamantiram'! (it praises the five faces of Civaṉ)
flayed the elephant to make it fear
be always thinking about the iḷaṅkōyil in mīyaccūr belonging to Civaṉ who owns us as his slaves (The etukai (எதுகை) in this verse is noteworthy)

Civaṉ who is in tirumīyaccūr iḷaṅkōyil and feels joy in riding on a bull.
felt joy in having a river in his caṭai in spread in different ways which has champak flowers, leaves of bael, and fragrant jasmine (which were adorned by his devotees)

Civaṉ will dance spreading the fire which destroys everything to make the cruel-natured cobra to be afraid of. what are the natures of the master who has a shining red colour and who is in tirumīyaccūr iḷaṅkōyil?

Civaṉ who does not leave even in this day with a lady who wears a shining girdle, in mīyaccūr iḷaṅkōyil.
koṉṟai which are golden in colour and other garlands knitted beautifully with other flowers.
he wore along with the crescent on the interwining red caṭai.

Civaṉ has an army of pūtam
wears a garland of ever fresh koṉṟai.
bears the flood (of the Kaṅkai)
smears sacred ash as sandal paste
in the iḷaṅkoyil in tirumīyaccur.
Civaṉ who has a bull as his vehicle.
dwelt to be worshipped knowing the proper time.

Civaṉ received a river on his caṭai
though he has assumed many different forms.
accompanied by the lady who is rejoicing in having his half.
he dwells in mīyaccūr iḷaṅkōyil, riding on a bull, to grant his grace to devotees.

Civaṉ who is the embodiment of all virtuous acts.
learned men say that he is in the vētams
is in the sacrificial fire.
is in the five elements.
stood in the mīyaccūr iḷaṅkōyil where music in pre-eminent, to remove the defects of his devotees.

Civaṉ who has poison in his neck.
to destroy the strength of Irāvaṇaṉ who lifted the mountain, Kayilāyam.
grew angry so that there was no way of escape.
was in miyāccūr ilaṅkōyil to remove the afflictions of his devotees.

Thursday, May 15, 2014

Lord Siva guide the way to Sundarar


Way’s Guide:   Sundarar who took a pilgrimage went to Vriddhachalam.  When he crossed this place, he lost his way.  So, he stopped at a place and prayed to Lord Siva to show him the way.  At that time an old man came there and asked him: “ Sir! You have stopped in the middle of this wild path.  Where do you want to go?” Sundarar told him that he had lost the way.  The old man said that he would show the way and took Sundarar with him.  He went up to the holy place Koodalaiyaarrur and showed him the path.  When Sundarar wanted to thank him, he disappeared.  Sundarar understood that the Lord Himself had shown him the way when he stood in confusion. The joyful Sundarar hailed the Lord with his poems.  Lord Siva who directed the path of Sundarar graces the devotees in this sacred place.  ‘Maargam’ is the Way.  Hence, the Lord of this place is known as Maargasahayeswarar.  He is also called ‘Vazhithunai Nathar’ (the Tamil version of  ‘Maargasahayeswarar’)

In accordance to Tirunallaaru Dharbaaranyeswarar temple structure, Sani Bhagawan is at the front of sanctum, facing east.

Arulmigu Maargasahayeswarar Tirukkoil, Orathur – 608 201. Cuddalore District.

This sacred place is situated about 14 kms from Chidambaram

Siddhi Vinaayagar, Gajalakshmi, Chandikeswarar, Navagraham, Bhairavar and Sooryan are in the prakaaram.  In accordance to Tirunallaaru Dharbaaranyeswarar temple structure, Sani Bhagawan is at the front of sanctum, facing east.  About 7 kms from this place is Bhuvanagiri, where Saint Sri Raghavendra Swamy was born.

The river Vellaaru that flows at the border of this city, takes a curve run only in this place.  This temple is situated at the banks of this river.   Those who are afraid of their lives, to get clarity and become steady-minded, come here on their star-day or any Monday, light ghee-lamp, offer sweet-rice to the Lord and worship.  The saying goes like this:  God is the refuge to the helpless.  This is the holy place of worship for those who are in utter confusion and have lost their lives, to get rid off their cravings and obtain peace of mind.  Ambal Maragathavalli is in a separate sanctum facing south.  During the Navarathiri days, She appears before the devotees seated on the ‘Unjal’ (swing).  At this period special poojas are performed to her by chanting ‘Abirami Antaadi’.  Lamp-poojas are performed in the Fridays of the months Aadi and Thai.  At the front mandapam is the sanctum of Lord Nataraja.  Muyalagan who is under His foot, is seen looking at the Lord’s foot lifting his head.  Special pooja is conducted to Lord Nataraja on Maargali Thiruvaathirai.  Guru Pooja event is specially celebrated at the Naalvar sanctum at the prakaaram.  Lord Muruga takes a procession on the Panguni Uthiram day.

Moolavar : Maargasahayeswarar
Amman : Maragathavalli
Theertham : Vellaaru
Agamam : Sivaagamam
Old year :1000-2000 years old
City :Orathur
District :Cuddalore, Chidambaram
State :Tamil Nadu

Thirumurai 7.85

திருக்கூடலையாற்றூர்

பாடல் எண் : 1

வடியுடை மழுவேந்தி
மதகரியுரி போர்த்துப்
பொடியணி திருமேனிப்
புரிகுழ லுமையோடும்
கொடியணி நெடுமாடக்
கூடலை யாற்றூரில்
அடிகள்இவ் வழிபோந்த
அதிசயம் அறியேனே

பாடல் எண் : 2

வையக முழுதுண்ட
மாலொடு நான்முகனும்
பையர வகலல்குற்
பாவையொ டும்முடனே
கொய்யணி மலர்ச்சோலைக்
கூடலை யாற்றூரில்
ஐயன்இவ் வழிபோந்த
அதிசயம் அறியேனே

பாடல் எண் : 3

ஊர்தொறும் வெண்டலைகொண்
டுண்பலி யிடும்என்று
வார்தரு மென்முலையாள்
மங்கையொ டும்முடனே
கூர்நுனை மழுவேந்திக்
கூடலை யாற்றூரில்
ஆர்வன்இவ் வழிபோந்த
அதிசயம் அறியேனே

பாடல் எண் : 4

சந்தண வும்புனலுந்
தாங்கிய தாழ்சடையன்
பந்தண வும்விரலாள்
பாவையொ டும்முடனே
கொந்தண வும்பொழில்சூழ்
கூடலை யாற்றூரில்
அந்தணன் வழிபோந்த
அதிசயம் அறியேனே

பாடல் எண் : 5

வேதியர் விண்ணவரும்
மண்ணவ ரும்தொழநற்
சோதிய துருவாகிச்
சுரிகுழ லுமையோடும்
கோதிய வண்டறையுங்
கூடலை யாற்றூரில்
ஆதிஇவ் வழிபோந்த
அதிசயம் அறியேனே

பாடல் எண் : 6

வித்தக வீணையொடும்
வெண்புரி நூல்பூண்டு
முத்தன வெண்முறுவல்
மங்கையொ டும்முடனே
கொத்தல ரும்பொழில்சூழ்
கூடலை யாற்றூரில்
அத்தன்இவ் வழிபோந்த
அதிசயம் அறியேனே

பாடல் எண் : 7

மழைநுழை மதியமொடு
வாளர வுஞ்சடைமேல்
இழைநுழை துகிலல்குல்
ஏந்திழை யாளோடும்
குழையணி திகழ்சோலைக்
கூடலை யாற்றூரில்
அழகன்இவ் வழிபோந்த
அதிசயம் அறியேனே

பாடல் எண் : 8

மறைமுதல் வானவரும்
மாலயன் இந்திரனும்
பிறைநுதல் மங்கையொடும்
பேய்க்கண முஞ்சூழக்
குறள்படை யதனோடுங்
கூடலை யாற்றூரில்
அறவன்இவ் வழிபோந்த
அதிசயம் அறியேனே

பாடல் எண் : 9

வேலையின் நஞ்சுண்டு
விடையது தான்ஏறிப்
பாலன மென்மொழியாள்
பாவையொ டும்முடனே
கோலம துருவாகிக்
கூடலை யாற்றூரில்
ஆலன்இவ் வழிபோந்த
அதிசயம் அறியேனே

பாடல் எண் : 10

கூடலை யாற்றூரிற்
கொடியிடை யவளோடும்
ஆட லுகந்தானை
அதிசயம் இதுவென்று
நாடிய இன்றமிழால்
நாவல வூரன்சொல்
பாடல்கள் பத்தும்வல்லார்
தம்வினை பற்றறுமே

holding a sharp battle-axe.
covering himself with the skin of an elephant of must.
with a holy body smeared with sacred ash.
with Umai who has curly tresses of hair the god who dwells in Kūṭalaiyāṟṟūr which has tall storeys which are adorned by flags.
I did not know the wonderful act of coming before me in this path what a great ignorance it was on my part!

having Māl who devoured the whole of this earth!
Piramaṉ of four faces and a beautiful young lady in his body who has sides like the hood of a cobra.
the master who dwells in Kūṭalaiyāṟṟūr which has gardens from which flowers can be plucked.
I did not know the wonderful act of coming before me in this path what a great ignorance it was on my part!

begging place alms for eating going to each village holding a white skull.
holding a sharp pointed batlle-axe.
along with a lady of distinction who wears on her breasts a bodice.
the affectionate god who dwells in Kūṭalaiyāṟṟūr.
I did not know the wonderful act of coming before me in this path what a great ignorance it was on my part!

Civaṉ who has a caṭai hanging low, on which he bears water which is beautiful and a crescent.
along with a beautiful lady who holds in her fingers a ball the brahmin who dwells in Kūṭalaiyāṟṟūr surrounded by gardens which have bunches of flowers adhering to them.
I did not know the wonderful act of coming before me in this path what a great ignorance it was on my part!

manifesting himself in the form of light divine for the brahmins, the celestials and other people of this world to worship him.
along with Umai who has curly tresses of hair.
the first cause of all things who dwells in Kūṭalaiyāṟṟūr where the bees which peck the flowers for pollen.
I did not know the wonderful act of coming before me in this path what a great ignorance it was on my part!

Playing skilfully on a vīṇai wearing a white strand of sacred thread.
along with a lady of distinction whose teeth are as sparkline as the white pearls.
my father who dwells in Kūṭalaiyāṟṟūr surrounded by gardens where flowers blossom in bunches.
I did not know the wonderful act of coming before me in this path what a great ignorance it was on my part!

along with a crescent that creeps through the clouds.
placing a cruel cobra on the caṭai with a lady beautifully decked with jewels and wears on the waist a cloth with minute darning.
the beautiful god who dwells in Kūṭalaiyāṟṟūr which has gardens which are eminent by their beauty of tender leaves.
I did not know the wonderful act of coming before me in this path what a great ignorance it was on my part!

to be surrounded by the celestials who have their own eminence mentioned in the vētams, Māl, Ayaṉ, intiraṉ, a lady whose forehead is like the crescent in shape and the crowd of pēy.
Civaṉ the embodiment of all virtues who dwells with the dwarf pūtams.
I did not know the wonderful act of coming before me in this path what a great ignorance it was on my part!

consuming the poison that rose in the ocean.
riding on a bull.
along with a beautiful lady whose soft words are as sweet as milk.
assuming a form which is suited to her beauty.
the god who sat under a banyan tree and dwells in Kūṭalaiyāṟṟūr.
I did not know the wonderful act of coming before me in this path what a great ignorance it was on my part!

Civaṉ who dwells in Kūṭalaiyāṟṟūr desiring a sport of grace along with Umai who has a tender waist like the creeper.
expressing this is an act of wonder that he did the acts of those who are able to recite all the ten verses done by nampi ārūraṉ, a native of tirunāvalūr, in sweet tamiḻ desired earnestly by all, will perish without even a trace of them remaining.

Wednesday, May 14, 2014

God of gods

Thirumurai 8.42

திருவாசகம்-சென்னிப் பத்து

பாடல் எண் : 1

தேவ தேவன்மெய்ச் சேவகன்
தென்பெ ருந்துறை நாயகன்
மூவ ராலும் அரியொ ணாமுத
லாய ஆனந்த மூர்த்தியான்
யாவ ராயினும் அன்ப ரன்றி
அறியொ ணாமலர்ச் சோதியான்
தூய மாமலர்ச் சேவ டிக்கண்நம்
சென்னி மன்னிச் சுடருமே.
பொழிப்புரை :

தேவர் பிரானும், உண்மையான வீரனும் அழகிய திருப்பெருந்துறைக்குத் தலைவனும், மும்மூர்த்திகளாலும், அறிய முடியாத முதல்வனாகிய, இன்ப வடிவினனும் அன்பரல்லாத பிறர் எவராயினும் அவர்களால் அறியக் கூடாத செந்தாமரை மலர் போன்ற ஒளியையுடையவனும் ஆகிய இறைவனுடைய தூய்மையான சிறந்த தாமரை மலர் போன்ற சிவந்த திருவடியின் கீழே, நமது தலை நிலை பெற்று நின்று விளங்கும்.
குறிப்புரை :

தேவ தேவன் - தேவர்கட்குத் தேவன். மெய்ச் சேவகன் - உண்மை வீரன். உண்மை வீரமாவது அஞ்ஞானத்தை அழித்தல். யாவராயினும் - எத்துணை உயர்ந்தோராயினும். மன்னி - மன்னுதலால். சுடரும் - ஒளிவிடும். ``தூய`` என்றது, இனவெதுகை.

பாடல் எண் : 2

அட்ட மூர்த்தி அழகன் இன்னமு
தாய ஆனந்த வெள்ளத்தான்
சிட்டன் மெய்ச்சிவ லோக நாயகன்
தென்பெ ருந்துறைச் சேவகன்
மட்டு வார்குழல் மங்கை யாளையோர்
பாகம் வைத்த அழகன்றன்
வட்ட மாமலர்ச் சேவ டிக்கண்நம்
சென்னி மன்னி மலருமே.

பொழிப்புரை :

அட்ட மூர்த்தங்களையுடையவனும், அழகை யுடையவனும் இனிய அமுத மயமான பேரின்பக் கடலானவனும், மேலானவனும் அழியாத சிவபுரத்துக்குத் தலைவனும், அழகிய திருப்பெருந்துறையில் எழுந்தருளிய வீரனும் தேன் மணம் கமழும், கூந்தலையுடைய உமையம்மையை ஒரு பாகத்தே வைத்த அழகனும் ஆகிய இறைவனது வட்ட வடிவமாகிய சிறந்த தாமரை மலர் போன்ற சிவந்த திருவடியின் கீழே, நமது தலை நிலை பெற்று நின்று பொலிவு பெற்று விளங்கும்.

குறிப்புரை :

சிட்டன் - மேலானவன். மட்டு - தேன். வட்டமாமலர் - தாமரை மலர். மலரும் - பொலிவுபெறும்.

பாடல் எண் : 3

நங்கை மீரெனை நோக்கு மின்நங்கள்
நாதன் நம்பணி கொண்டவன்
தெங்கு சோலைகள் சூழ்பெ ருந்துறை
மேய சேவகன் நாயகன்
மங்கை மார்கையில் வளையுங் கொண்டெம்
உயிருங் கொண்டெம் பணிகொள்வான்
பொங்கு மாமலர்ச் சேவ டிக்கண்நம்
சென்னி மன்னிப் பொலியுமே.

பொழிப்புரை :

பெண்களே! என்னைப் பாருங்கள். நம் எல்லோர்க்கும் தலைவனும் நம்முடைய தொண்டை ஏற்றுக் கொண்ட வனும் தென்னஞ்சோலைகள் சூழ்ந்த பெருந்துறையிற் பொருந்திய வீரனும் யாவர்க்கும் தலைவனும் பெண்களுடைய கையிலுள்ள வளையல்களையும் கவர்ந்து கொண்டு எம்முடைய உயிரையும் கொள்ளை கொண்டு எமது தொண்டினை ஏற்றுக் கொள்பவனும் ஆகிய பெருமானுடைய மலரைப் போன்ற சிவந்த திருவடியின் கீழே, நம்முடைய தலை நிலை பெற்று நின்று விளங்கும்.

குறிப்புரை :

இத்திருப்பாட்டு, அகப்பொருள் நெறிபற்றி அருளிச் செய்தது. மங்கைமார், தாருகாவன முனிவர் பத்தினியர். `அவர்பால் வளையே கொண்டொழிந்தான்; எம்பால் உயிரையே கொண்டான்` என்றாள். இஃது அடிகளை இறைவன் தன் அடிமையாக் கொண்டதைக் குறித்தது. முதற்கண், ``நம் பணி கொண்டவன்`` என்றது, பொதுவாகவும், இறுதியில் `எம்பணி கொள்வான்` என்றது சிறப்பாகவும் அருளிச் செய்தன. அன்றியும், ``எம் பணிகொள்வான்`` என்றது, எம்மை ஆட்கொள்வான்` என்னும் பொருளதேயாம். ஆயினும், ``நம் பணிகொண்டவன்` எனப் பாடம் ஓதாது, `அம்பணி கொண்டவன்` எனப் பாடம் ஓதி, `நீரை அணியாகக் கொண்டவன்` என்று உரைப்பாரும் உளர்.

பாடல் எண் : 4

பத்தர் சூழப் பராபரன்
பாரில் வந்துபார்ப் பானெனச்
சித்தர் சூழச் சிவபிரான்
தில்லை மூதூர் நடஞ்செய்வான்
எத்த னாகிவந் தில்பு குந்தெமை
ஆளுங் கொண்டெம் பணிகொள்வான்
வைத்த மாமலர்ச் சேவடிக்கண் நம்
சென்னி மன்னி மலருமே.

பொழிப்புரை :

தில்லையாகிய பழமையான பதியிலே நிருத்தம் புரிபவனும், மிகவும் மேலானவனும் ஆகிய, சித்தர்கள் சூழ்ந்து வணங்கும் அந்தச் சிவபெருமான் அடியார் புடை சூழ, பூமியில் வந்து அந்தணக் கோலத்தோடு ஏமாற்றுபவனாய் வந்து எங்கள் வீடுகளில் புகுந்து எம்மை அடிமை கொண்டு எமது தொண்டினை ஏற்றுக் கொள்ளும் படியாகச் சூட்டிய சிறந்த தாமரை மலர் போன்ற சிவந்த திருவடியின் கீழே, நமது தலை நிலைபெற்று பொலிவு பெற்று விளங்கும்.
குறிப்புரை :

சித்தர் - யோகிகள்; பதஞ்சலி முதலியோர். வலிய வந்து ஆட்கொண்டமையை, ``இல் புகுந்து`` என்றார். வைத்த - சூட்டிய.

பாடல் எண் : 5

மாய வாழ்க்கையை மெய்யென் றெண்ணி
மதித்தி டாவகை நல்கினான்
வேய தோளுமை பங்கன் எங்கள்
திருப் பெருந்துறை மேவினான்
காயத் துள்ளமு தூற ஊறநீ
கண்டு கொள்ளென்று காட்டிய
சேய மாமலர்ச் சேவ டிக்கண்நம்
சென்னி மன்னித் திகழுமே.

பொழிப்புரை :

பொய்யான உலக வாழ்க்கையை உண்மையானது என்று நினைத்து அதனைப் பாராட்டாதபடி, எமக்கு ஞானத்தைக் கொடுத்தவனும் மூங்கிலை ஒத்த தோளினையுடைய உமையம்மை யின் பாகனும் எமது திருப்பெருந்துறையில் எழுந்தருளியிருப்பவனும் ஆகிய இறைவன், எனது உடம்பினுள் அமுதம் இடைவிடாது பெருகு மாறு `நீ பார்` என்று காட்டி அருளிய சிறந்த செந்தாமரை மலர் போன்ற சிறந்த திருவடியின் கீழே, நம் தலை நிலைபெற்று நின்று விளங்கும்.

குறிப்புரை :

நல்கினான் - அருள்செய்தான், ``திருப்பெருந்துறை மேவினான்`` என்பது, `இறைவன்` என ஒருசொல் தன்மைப் பட்டு நின்று, ``எங்கள்`` என்றதனோடு நான்காவதன் பொருள் படத் தொக்கது. நிட்டை கைவந்த பின்னர், உடம்புள்ள பொழுதே உயிரினிடத்துச் சிவானந்தம் பெருகுமாதலின் அதனைக் காயத்துள் ஊறுவதாக அருளிச் செய்தார். கண்டு கொள் - இத்திருவடிகளின் இயல்பை அறிந்துகொள். சேய - செம்மையான.

பாடல் எண் : 6

சித்த மேபுகுந் தெம்மை யாட்கொண்டு
தீவி னைகெடுத் துய்யலாம்
பத்தி தந்துதன் பொற்க ழற்கணே
பன்ம லர்கொய்து சேர்த்தலும்
முத்தி தந்திந்த மூவு லகுக்கும்
அப்பு றத்தெமை வைத்திடு
மத்தன் மாமலர்ச் சேவ டிக்கண்நம்
சென்னி மன்னி மலருமே.

பொழிப்புரை :

சித்தத்திலே புகுந்து எம்மை அடிமையாகக் கொண்டருளி, தீயவாகிய வினைகளை அழித்து உய்வதற்குரிய அன்பினைக் கொடுத்துத் தனது அழகிய திருவடியின் கண்ணே பல வகையான மலர்களைப் பறித்து இடுதலும், விடுதலையைக் கொடுத்து இந்த மூன்று உலகங்களுக்கும் அப்பால் எம்மைப் பேரின்பத்தில் வைக்கின்ற, ஊமத்தம்பூவை அணிகின்ற இறைவனது சிறந்த தாமரை மலர் போன்ற சிவந்த திருவடியின் கீழே, நமது தலை நிலைபெற்று நின்று பொலிவுபெற்று விளங்கும்.

குறிப்புரை :

``ஆம்`` என்றது பெயரெச்சம். அது, ``பத்தி``என்னும் கருவிப் பெயர்கொண்டது.
முத்தி - சீவன் முத்திநிலை. மத்தன் - ஊமத்த மலரைச் சூடியவன். மோனை கெடுதலின், `அத்தன்` எனப் பாடமோதுதல் சிறப் பன்று.

பாடல் எண் : 7

பிறவி யென்னுமிக் கடலை நீந்தத்தன்
பேர ருள்தந் தருளினான்
அறவை யென்றடி யார்கள் தங்க
ளருட்கு ழாம்புக விட்டுநல்
உறவு செய்தெனை உய்யக் கொண்ட
பிரான்தன் உண்மைப் பெருக்கமாம்
திறமை காட்டிய சேவ டிக்கண்நம்
சென்னி மன்னித் திகழுமே.

பொழிப்புரை :

பிறவியாகிய இந்தக் கடலை நீந்துவதற்குத் தன்னுடைய பேரருளாகிய தெப்பத்தை கொடுத்தருளினவனும், துணையில்லாதவன் என்று எண்ணி, அடியார்களுடைய அருட் கூட்டத்தில் புகுவித்து அவர்களோடு நல்ல உறவை உண்டாக்கி என்னைப் பிழைக்கும்படி ஆட்கொண்ட தலைவனுமாகிய இறை வனது உண்மையான பேரருளாகிய தனது வல்லமையைக் காட்டிய சிவந்த திருவடியின் கீழே, நமது தலை நிலைபெற்று நின்று விளங்கும்.

குறிப்புரை :

அறவை என்று - இவன் துணையிலி என்று இரங்கி. உண்மைப் பெருக்கமாம் திறமை - உண்மையினது மிகுதியாகிய ஆற்றல். அதனைக் காட்டினமை, சென்னியிற் சூட்டிய பொழுதே மயக்கெலாம் அற்று அன்பு பிழம்பாகச் செய்தது.

பாடல் எண் : 8

புழுவி னாற்பொதிந் திடுகு ரம்பையிற்
பொய்த னையொழி வித்திடும்
எழில்கொள் சோதியெம் ஈசன் எம்பிரான்
என்னுடை யப்பன் என்றென்று
தொழுத கையின ராகித் தூய்மலர்க்
கண்கள் நீர்மல்குந் தொண்டர்க்கு
வழுவிலாமலர்ச் சேவ டிக்கண்நம்
சென்னி மன்னி மலருமே.

பொழிப்புரை :

புழுக்களால் நிறைந்துள்ள உடம்பில் பொருந்தி நிற்கும் நிலையற்ற வாழ்வை ஒழிக்கின்ற அழகையுடைய சோதியே! எம்மை ஆள்பவனே! எம்பெருமானே! என்னுடைய தந்தையே! என்று பலகால் சொல்லிக் கூப்பிய கையையுடையவராய், தூய்மையான தாமரை மலர் போன்ற கண்களில் ஆனந்தக் கண்ணீர் சொரியும் அடியார்களுக்குத் தவறாது கிடைக்கின்ற தாமரை மலர் போன்ற சிவந்த திருவடியின்கீழே, நமது தலை நிலை பெற்று நின்று பொலிவு பெற்று விளங்கும்.

குறிப்புரை :

பொதிந்து - நிறைத்து. இடு, துணைவினை. பொய் - நிலையாத வாழ்வு. வழுவிலா - தவறாத, ஒருதலையாகக் கிடைக்கின்ற.

பாடல் எண் : 9

வம்ப னாய்த்திரி வேனை வாவென்று
வல்வி னைப்பகை மாய்த்திடும்
உம்ப ரான்உல கூடறுத்தப்
புறத்த னாய்நின்ற எம்பிரான்
அன்ப ரானவர்க் கருளி மெய்யடி
யார்கட் கின்பந் தழைத்திடுஞ்
செம்பொன் மாமலர்ச் சேவ டிக்கண்நம்
சென்னி மன்னித் திகழுமே.

பொழிப்புரை :

வீணனாய்த் திரிகின்ற என்னை வா என்று அழைத்து வலிமையான வினையாகிய பகையினை அழிக்கின்ற மேலிடத்தில் உள்ளவனும் உலகங்களை எல்லாம் ஊடுருவிச் சென்று அப்பாற் பட்டவனாய எமது தலைவனும் அன்பர்களுக்கு இரங்கி அருள் செய்பவனுமாகிய இறைவனது உண்மையான அடியார்களுக்கு இன்பம் பெருக நிற்கின்ற செவ்விய பொன் போன்ற சிறந்த தாமரை மலர் போலச் சிவந்த திருவடியின் கீழே, நம்முடைய தலை நிலை பெற்று விளங்கும்.

குறிப்புரை :

வம்பன் - வீணன். ``அருளி`` என்றது பெயர். `அருளிதன் சேவடி` என்க.

பாடல் எண் : 10

முத்த னைமுதற் சோதியை முக்கண்
அப்ப னைமுதல் வித்தினைச்
சித்த னைச்சிவ லோக னைத்திரு
நாமம் பாடித் திரிதரும்
பத்தர் காள்இங்கே வம்மின் நீர்உங்கள்
பாசந் தீரப் பணிமினோ
சித்த மார்தருஞ் சேவ டிக்கண்நம்
சென்னி மன்னித் திகழுமே.

பொழிப்புரை :

இயல்பாகவே பாசங்களில் நீங்கியவனும் ஒளிப் பொருள்களுக்கெல்லாம் மூல ஒளியாய் உள்ளவனும் மூன்று கண்களையுடைய தந்தையும் காரணங்களுக்கெல்லாம் முன்னேயுள்ள காரணமானவனும் ஞான மயமானவனும் சிவபுரத்தவனும் ஆகிய இறைவன் திருப்பெயர்களைப் பரவித் திரிகின்ற அன்பர்களே! நீங்கள் இங்கு வாருங்கள். அவனை உங்களது பந்தங்கள் நீங்கும் பொருட்டு வணங்குங்கள். அங்ஙனம் வணங்கினால் உள்ளத்தில் நிறைந்த சிவந்த அவனது திருவடியின் கீழே நமது தலை நிலைபெற்று விளங்குதல் திண்ணம்.

குறிப்புரை :

முதற் சோதி - ஒளிப் பொருள்கட்கெல்லாம் ஒளி வழங்கும் ஒளி. இதனானே, `எவ்வுயிர்க்கும் அறிவைப் பயப்பிக்கும் அறிவு` என்பதும் முடிந்தது. முதல் வித்து - முதற் காரணன்; `பரம காரணன்` என்றபடி. இடைநிலைக் காரணர் பலர் உளராதல் அறிந்து கொள்க, ``பணிமின்`` என்றதன் பின், `என்னையெனின்` என்பது வருவிக்க. ஓகாரம், அசை நிலை. `என்றும் உள்ளத்திருக்கும் சேவடி, பணிவார்க்கு வெளிநிற்கும்` என்றபடி.

At the pure,
flowery and salvific feet of Him Who is the God of gods,
the Hero,
the Lord of southern Perunthurai,
the Source Original unknowable By the Trinity,
the Form of Bliss,
the flowery Flame unknown to all - whoever they be ,
save His own loving devotees,
Our head rests in sempiternal splendour !

At His great,
rotund-flower-like and salvific feet Who is Ashta-Murti,
the comely One,
the sweet Nectarean Flood of Bliss,
the sublime One,
The True Ens that is the Lord of Siva-loka,
The Hero of southern Perunthurai,
The handsome One who is concorporate with Her Whose locks are fragrant like honey,
Our head rests and burgeons in sempiternal splendour !

Behold me,
you young women !
He is our Consort;
He makes us Serve Him;
He is the Hero,
the Lord abiding at Perunthurai cinctured by coconut-groves.
He is our Master.
He weans The bangles of damsels away from their hands,
Draws to Him our souls and claims our service.
At His grace-abounding,
great,
flowery and salvific Feet,
our head rests in sempiternal splendour.

Encircled by bhaktas,
the One who is Ens Entium Came to earth as a Brahmin.
He is God Siva Who surrounded by Siddhas,
dances in the hoary city Of Tillai.
He,
the Trickster,
entered our homes,
Enslaved us and made us serve Him.
At the great,
Flowery and salvific feet which He placed on our crown,
Our head rests in sempiternal splendour !

He blessed me with the perception to disown as false The life that is delusive;
He is concorporate With Uma whose arms are bamboo-like;
He chose To abide at our sacred Perunthurai.
He bade me thus:
``Discover for yourself as nectar Wells up and up in your body.
`` This said,
He showed Me His great,
rubicund,
flowery and salvific feet At which our head rests in sempiternal splendour !\\

He entered our chittha,
ruled us and did away with Our cruel Karma.
He bestowed on us bhakti That leads to salvation.
Plucking many flowers,
If we strew them at His golden and ankleted feet He will confer Moksha and place us beyond the three Worlds.
At the great,
flowery and salvific feet Of Him who is adorned with datura flowers,
Our head rests in sempiternal splendour.

To swim and cross this sea called birth,
He blessed me With His great grace.
I was the hapless and helpless one.
So,
He caused me enter the holy assembly of His servitors,
Gain their goodly kinship and thus redeemed me.
Lo,
the Lord revealed to me the truth-abounding prowess Of His salvific feet at which our head rests In sempiternal splendour !

``He is the beautiful flame that does away With the falsity abiding in the worm-infested Nest of a body;
He is our Lord-God,
our Deity And my own Sire.
`` Thus He is repeatedly Hailed by His servitors who adore Him With folded hands,
whilst their flowery And pure eyes remain tear-bedewed.
His are the flowery and salvific feet Which fail not His servitors;
at such feet Our head burgeons in sempiternal splendour.

He is of the Empyrean who bids me,
a wastrel,
to come To Him and kills the foe of fierce Karma.
He is Our God that penetrated all the worlds And abides in the Beyond.
He blesses His loving devotees And causes the happiness of true servitors to thrive.
At the great,
flowery,
salvific red-hued and auric Feet,
our head rests in sempiternal splendour.

O ye bhaktas that hymn and hail the sacred names Of Him - the Ever-Free,
the Primal Light,
the triple-eyed Sire,
the Primal Seed,
the Siddha,
the One of Sivaloka -,
And go about ecstasied,
chanting His sacred names,
Come here and so adore Him That your paasam gets extirpated.
Lo,
at the salvific feet that pervade full our chittha,
Our head rests in sempiternal splendour.