Saint Tirunavukkarasar had sung the glory of Lord of the temple in his Thevaram hymns. This is the 46th Shiva temple on the northern bank of Cauvery praised in Thevaram hymns.
Moolavar : Ezhuthari Nathar
Amman / Thayar : Nithya Kalyani – Sugantha Kundalambal
Thala Virutcham: Shenbagam
Theertham: Iravadha Theertham
Old year :1000-2000 years old
Historical Name: Innambur
City : Innambur
District: Thanjavur
Thirumurai 5.21
என்னி லாரு மெனக்கினி யாரில்லை
என்னி லும்மினி யானொரு வன்னுளன்
என்னு ளேயுயிர்ப் பாய்ப்புறம் போந்துபுக்
கென்னு ளேநிற்கும் இன்னம்ப ரீசனே. 5.021.1
என்னைவிட எனக்கு யாரும் இனியவர் இல்லை; ஆயினும் என்னைவிட இனியவன் ஒருவன் உள்ளான்; என்னுள்ளே உயிர்ப்பாகப் புறம் போந்தும் புக்கும் என்னுள்ளே நிற்கும் இன்னம்பர் ஈசனே அவன்.
மட்டுண் பார்கள் மடந்தையர் வாட்கண்ணா
கட்டுண் பார்கள் கருதுவ தென்கொலோ
தட்டி முட்டித் தள்ளாடித் தழுக்குழி
எட்டு மூர்த்திய ரின்னம்ப ரீசனே. 5.021.2
கள்ளுண்பவர்களும், பெண்கள் வாட் கண்ணால் கட்டுண்பவர்களும் கருதுவது எதனை? தட்டி முட்டித் தள்ளாடிவிழும்போது துணையாவார் எட்டு மூர்த்தியாகிய இன்னம்பர் ஈசனல்லனோ?
கனலுங் கண்ணியுந் தண்மதி யோடுடன்
புனலுங் கொன்றையுஞ் சூடும் புரிசடை
அனலுஞ் சூலமும் மான்மறிக் கையினர்
எனலு மென்மனத் தின்னம்ப ரீசனே. 5.021.3
கண்ணியும் கொன்றையும், தண்மதியோடு கங்கையும் சூடும் முறுக்குண்ட சடையர், அனல், சூலம், மான் மறி கூடிய கையை உடையவர், என்று சொன்னவுடன் அவ்இன்னம்பர் ஈசன் என்மனத்தே வெளிப்பட்டொளிரும்.
மழைக்கண் மாமயி லாலு மகிழ்ச்சியான்
அழைக்குந் தன்னடி யார்கள்த மன்பினைக்
குழைக்குந் தன்னைக் குறிக்கொள வேண்டியே
இழைக்கு மென்மனத் தின்னம்ப ரீசனே. 5.021.4
மழைக்காலத்தில் கரிய மயில்கள் ஆரவாரிக்கும் மகிழ்ச்சியைப் போன்று மகிழ்ந்து அழைக்கும் தன்னடியார்களின்அன்பினைத் தன்பாற் குறிக்கொள்ள வேண்டிக் குழைக்கும் பெருமை உடையவன் என்மனத்து இழைக்கும் இன்னம்பர் ஈசனாவன்.
தென்ன வன்னெனை யாளுஞ் சிவனவன்
மன்ன வன்மதி யம்மறை யோதியான்
முன்ன மன்னவன் சேர்வன பூழியான்
இன்னம் இன்புற்ற வின்னம்ப ரீசனே. 5.021.5
தென்னவனும், எனையாளும் சிவனும், மன்னவனும், மதித்தற்குரிய அழகிய மறைகளை ஓதியவனும், உலகத்தோற்றத்திற்கு முன்னரே நிலைத்திருந்தவனும், ஊழியிடத்துச் சேரும் திருநீற்றினை அணிந்தவனும் ஆகிய பெருமான் சூரியன் வழிபட்டு இன்புற்ற இன்னம்பரில் எழுந்தருளியுள்ள ஈசனாவான்.
விளக்கும் வேறு படப்பிற ருள்ளத்தில்
அளக்குந் தன்னடி யார்மனத் தன்பினைக்
குளக்கு மென்னைக் குறிக்கொள வேண்டியே
இளக்கு மென்மனத் தின்னம்ப ரீசனே. 5.021.6
அடியவரல்லாத பிறர் உள்ளத்தில் தன்னை வேறுபடத் தோற்றுபவனும், தன்னடியார் மனத்து அன்பினைஅளப்பவனும். தொடர்பு கொள்ளும் என்னைக் குறிக்கொளவேண்டி என் மனத்தினின்று உருகச் செய்பவனும் இன்னம்பர் ஈசனேயாவன்.
சடைக்க ணாள்புன லாள்அனல் கையதோர்
கடைக்க ணால்மங்கை நோக்கிம வான்மகள்
படைக்க ணால்பரு கப்படு வான்நமக்
கிடைக்க ணாய்நின்ற வின்னம்ப ரீசனே. 5.021.7
கங்கையாள் சடைக்கண் உள்ளாள்; அவன் கையது அனல். அக்கங்கையாகிய மங்கை ஒரு கடைக்கண்ணால் நோக்க, இமவான் மகளாம் பார்வதி தனது படையனைய கண்களால் அழகைப் பருகநிற்பவன்; நமக்கு துன்பக் காலத்துப் பற்றக்கோடாய் நின்ற இன்னம்பர் ஈசன்.
தொழுது தூமலர் தூவித் துதித்துநின்
றழுது காமுற் றரற்றுகின் றாரையும்
பொழுது போக்கிப் புறக்கணிப் பாரையும்
எழுதுங் கீழ்க்கணக் கின்னம்ப ரீசனே. 5.021.8
தூமலர்களைத் தூவித் தொழுது, துதித்து, நின்று அழுது விருப்புற்று அரற்றுகின்ற மெய்யன்பர்களையும், வாளாபொழுதுபோக்கிப் புறக்கணிப்பார்களையும் கீழ்க்கணக்கெழுதும் இறைவன் இன்னம்பரில் உறையும் ஈசனேயாவன்.
விரியுந் தண்ணிள வேனிலில் வெண்பிறை
புரியுங் காமனை வேவப் புருவமும்
திரியு மெல்லையில் மும்மதில் தீயெழுந்
தெரிய நோக்கிய வின்னம்ப ரீசனே. 5.021.9
வெள்ளிய பிறைமதி தோன்றும் குளிர்ந்த இளவேனிற் காலத்திலே காமத்தை விளைக்கும் மன்மதன் வெந்தழியும்படி புருவநெரித்தவன்,நெறிகடந்த மும்மதில் தீயெழுந்தெரியுமாறு நோக்கிய இன்னம்பர் ஈசனே.
சனியும் வெள்ளியுந் திங்களும் ஞாயிறும்
முனிவ னாய்முடி பத்துடை யான்றனைக்
கனிய வூன்றிய காரண மென்கொலோ
இனிய னாய்நின்ற வின்னம்ப ரீசனே. 5.021.10
நமக்கு இனியவனாய் நின்ற இன்னம்பர் ஈசனே! சனியும், ஞாயிறும், வெள்ளியும், திங்களுமாகிய கோள்களைமுனிபவனாகிய பத்துத்தலையுடைய இராவணனைக் கனியுமாறு திருவிரலால் ஊன்றிய இன்னாமைக் காரணம் என்னையோ?
There is no better one who does good to me than myself.
But there is one who is more lovable than myself Civaṉ in Iṉṉampar stays within me as my breath doing the twin acts of exhaling and inhaling.
People who consume intoxicating drinks and those who are bound by the beauty of the eyes of women which are like swords.
when they lose their eyesight and falter when walking and slip what can these people think of as help?
except Civaṉ in Iṉṉampar who has eight forms.
when I say Civaṉ who wears the chaplets, cool crescent, water and koṉṟai worn on the twisted caṭai holds in his hand fire, a trident and a young deer, he immediately enters into my mind and shines there.
with the joy that can be compared to the joy of the peacock that dances during the rainy season melts and blands in union with the devotion of his devotees who invoke him Civaṉ in Iṉṉampar will fix his form in my mind, in order to make me concentrate on him.
Civaṉ is beautiful he admits me into his grace is the chief of the gods chanted vētams of such great respectability he was existing permanently before the creation of the world.
besmears with the ash in the cremation ground Civaṉ is form whom the sun-god derived happiness by worshipping here
will appear differently in the minds of others than his devotees will measure the love in the minds of his devotees.
will coax me to grant me single-minded devotion Civaṉ in Iṉṉampar melts the hardness of my heart.
Kankai in the form of water is on the caṭai fire is on the hand when that lady glances at him with the outer corner of her eyes.
He is looked at by the looks of the lady, Umai whose eyes are like weapon such as lance, arrow and sword, as if she is literally drinking his beauty.
those cry aloud wishing for him, weaping and standing having scattered faultless flowers for worship Civaṉ in Iṉṉampar will note down the names of those who do not praising his name but waste their time and neglect him, in small lines in his account book.
will bend his eye-brows to burn Kāmaṉ who desires as his help the white crescent during the expanding portion of the milder part of the summer season.
Civaṉ in Iṉṉampar who looked at the three forts which transgressed decency, to be consumed by fire.
Civaṉ in Iṉṉampar who is a loving person always.
what is the reason for pressing down Irāvaṇaṉ who had ten heads to become soft with love, and who was angry with planets like Saturn, Venus, Moon and the Sun.
Sri Ezhutharinathar Temple, Innambur, Thanjavur district.
During Navarathri festival, devotees submit their education prayers for their children and for those suffering from stammering. They also pray before admitting their children to schools.
Mother Nithya Kalyani blesses the devotees ever in Her wedding posture. Women expecting to be married pray to Mother seeking a good match. Mother Sugantha Kundalambal graces the devotees in penance posture. Women wishing to lead a single life pray to Her.
Sun worshipped Lord Shiva in this holy land. Innan means Sun, hence the name Innambur. It was Innan Nambur earlier. Now it has changed as Innambur. The rays of Sun fall on the Lord on 13, 14 and of Tamil Panguni month corresponding to March-April.
The king ruling this place asked his accountant to submit the temple accounts to him. The books were not up to date. He was reluctant to go before the king. Next day, the king called the accountant and paid rich tributes saying that of the temple accounts maintained so far, his was perfect and correct. The accountant came to know that it was Lord’s grace that He went and submitted the books. As Lord wrote His own temple accounts, He is praised as Ezhuthari Nathar.
Amman / Thayar : Nithya Kalyani – Sugantha Kundalambal
Thala Virutcham: Shenbagam
Theertham: Iravadha Theertham
Old year :1000-2000 years old
Historical Name: Innambur
City : Innambur
District: Thanjavur
Thirumurai 5.21
என்னி லாரு மெனக்கினி யாரில்லை
என்னி லும்மினி யானொரு வன்னுளன்
என்னு ளேயுயிர்ப் பாய்ப்புறம் போந்துபுக்
கென்னு ளேநிற்கும் இன்னம்ப ரீசனே. 5.021.1
என்னைவிட எனக்கு யாரும் இனியவர் இல்லை; ஆயினும் என்னைவிட இனியவன் ஒருவன் உள்ளான்; என்னுள்ளே உயிர்ப்பாகப் புறம் போந்தும் புக்கும் என்னுள்ளே நிற்கும் இன்னம்பர் ஈசனே அவன்.
மட்டுண் பார்கள் மடந்தையர் வாட்கண்ணா
கட்டுண் பார்கள் கருதுவ தென்கொலோ
தட்டி முட்டித் தள்ளாடித் தழுக்குழி
எட்டு மூர்த்திய ரின்னம்ப ரீசனே. 5.021.2
கள்ளுண்பவர்களும், பெண்கள் வாட் கண்ணால் கட்டுண்பவர்களும் கருதுவது எதனை? தட்டி முட்டித் தள்ளாடிவிழும்போது துணையாவார் எட்டு மூர்த்தியாகிய இன்னம்பர் ஈசனல்லனோ?
கனலுங் கண்ணியுந் தண்மதி யோடுடன்
புனலுங் கொன்றையுஞ் சூடும் புரிசடை
அனலுஞ் சூலமும் மான்மறிக் கையினர்
எனலு மென்மனத் தின்னம்ப ரீசனே. 5.021.3
கண்ணியும் கொன்றையும், தண்மதியோடு கங்கையும் சூடும் முறுக்குண்ட சடையர், அனல், சூலம், மான் மறி கூடிய கையை உடையவர், என்று சொன்னவுடன் அவ்இன்னம்பர் ஈசன் என்மனத்தே வெளிப்பட்டொளிரும்.
மழைக்கண் மாமயி லாலு மகிழ்ச்சியான்
அழைக்குந் தன்னடி யார்கள்த மன்பினைக்
குழைக்குந் தன்னைக் குறிக்கொள வேண்டியே
இழைக்கு மென்மனத் தின்னம்ப ரீசனே. 5.021.4
மழைக்காலத்தில் கரிய மயில்கள் ஆரவாரிக்கும் மகிழ்ச்சியைப் போன்று மகிழ்ந்து அழைக்கும் தன்னடியார்களின்அன்பினைத் தன்பாற் குறிக்கொள்ள வேண்டிக் குழைக்கும் பெருமை உடையவன் என்மனத்து இழைக்கும் இன்னம்பர் ஈசனாவன்.
தென்ன வன்னெனை யாளுஞ் சிவனவன்
மன்ன வன்மதி யம்மறை யோதியான்
முன்ன மன்னவன் சேர்வன பூழியான்
இன்னம் இன்புற்ற வின்னம்ப ரீசனே. 5.021.5
தென்னவனும், எனையாளும் சிவனும், மன்னவனும், மதித்தற்குரிய அழகிய மறைகளை ஓதியவனும், உலகத்தோற்றத்திற்கு முன்னரே நிலைத்திருந்தவனும், ஊழியிடத்துச் சேரும் திருநீற்றினை அணிந்தவனும் ஆகிய பெருமான் சூரியன் வழிபட்டு இன்புற்ற இன்னம்பரில் எழுந்தருளியுள்ள ஈசனாவான்.
விளக்கும் வேறு படப்பிற ருள்ளத்தில்
அளக்குந் தன்னடி யார்மனத் தன்பினைக்
குளக்கு மென்னைக் குறிக்கொள வேண்டியே
இளக்கு மென்மனத் தின்னம்ப ரீசனே. 5.021.6
அடியவரல்லாத பிறர் உள்ளத்தில் தன்னை வேறுபடத் தோற்றுபவனும், தன்னடியார் மனத்து அன்பினைஅளப்பவனும். தொடர்பு கொள்ளும் என்னைக் குறிக்கொளவேண்டி என் மனத்தினின்று உருகச் செய்பவனும் இன்னம்பர் ஈசனேயாவன்.
சடைக்க ணாள்புன லாள்அனல் கையதோர்
கடைக்க ணால்மங்கை நோக்கிம வான்மகள்
படைக்க ணால்பரு கப்படு வான்நமக்
கிடைக்க ணாய்நின்ற வின்னம்ப ரீசனே. 5.021.7
கங்கையாள் சடைக்கண் உள்ளாள்; அவன் கையது அனல். அக்கங்கையாகிய மங்கை ஒரு கடைக்கண்ணால் நோக்க, இமவான் மகளாம் பார்வதி தனது படையனைய கண்களால் அழகைப் பருகநிற்பவன்; நமக்கு துன்பக் காலத்துப் பற்றக்கோடாய் நின்ற இன்னம்பர் ஈசன்.
தொழுது தூமலர் தூவித் துதித்துநின்
றழுது காமுற் றரற்றுகின் றாரையும்
பொழுது போக்கிப் புறக்கணிப் பாரையும்
எழுதுங் கீழ்க்கணக் கின்னம்ப ரீசனே. 5.021.8
தூமலர்களைத் தூவித் தொழுது, துதித்து, நின்று அழுது விருப்புற்று அரற்றுகின்ற மெய்யன்பர்களையும், வாளாபொழுதுபோக்கிப் புறக்கணிப்பார்களையும் கீழ்க்கணக்கெழுதும் இறைவன் இன்னம்பரில் உறையும் ஈசனேயாவன்.
விரியுந் தண்ணிள வேனிலில் வெண்பிறை
புரியுங் காமனை வேவப் புருவமும்
திரியு மெல்லையில் மும்மதில் தீயெழுந்
தெரிய நோக்கிய வின்னம்ப ரீசனே. 5.021.9
வெள்ளிய பிறைமதி தோன்றும் குளிர்ந்த இளவேனிற் காலத்திலே காமத்தை விளைக்கும் மன்மதன் வெந்தழியும்படி புருவநெரித்தவன்,நெறிகடந்த மும்மதில் தீயெழுந்தெரியுமாறு நோக்கிய இன்னம்பர் ஈசனே.
சனியும் வெள்ளியுந் திங்களும் ஞாயிறும்
முனிவ னாய்முடி பத்துடை யான்றனைக்
கனிய வூன்றிய காரண மென்கொலோ
இனிய னாய்நின்ற வின்னம்ப ரீசனே. 5.021.10
நமக்கு இனியவனாய் நின்ற இன்னம்பர் ஈசனே! சனியும், ஞாயிறும், வெள்ளியும், திங்களுமாகிய கோள்களைமுனிபவனாகிய பத்துத்தலையுடைய இராவணனைக் கனியுமாறு திருவிரலால் ஊன்றிய இன்னாமைக் காரணம் என்னையோ?
There is no better one who does good to me than myself.
But there is one who is more lovable than myself Civaṉ in Iṉṉampar stays within me as my breath doing the twin acts of exhaling and inhaling.
People who consume intoxicating drinks and those who are bound by the beauty of the eyes of women which are like swords.
when they lose their eyesight and falter when walking and slip what can these people think of as help?
except Civaṉ in Iṉṉampar who has eight forms.
when I say Civaṉ who wears the chaplets, cool crescent, water and koṉṟai worn on the twisted caṭai holds in his hand fire, a trident and a young deer, he immediately enters into my mind and shines there.
with the joy that can be compared to the joy of the peacock that dances during the rainy season melts and blands in union with the devotion of his devotees who invoke him Civaṉ in Iṉṉampar will fix his form in my mind, in order to make me concentrate on him.
Civaṉ is beautiful he admits me into his grace is the chief of the gods chanted vētams of such great respectability he was existing permanently before the creation of the world.
besmears with the ash in the cremation ground Civaṉ is form whom the sun-god derived happiness by worshipping here
will appear differently in the minds of others than his devotees will measure the love in the minds of his devotees.
will coax me to grant me single-minded devotion Civaṉ in Iṉṉampar melts the hardness of my heart.
Kankai in the form of water is on the caṭai fire is on the hand when that lady glances at him with the outer corner of her eyes.
He is looked at by the looks of the lady, Umai whose eyes are like weapon such as lance, arrow and sword, as if she is literally drinking his beauty.
those cry aloud wishing for him, weaping and standing having scattered faultless flowers for worship Civaṉ in Iṉṉampar will note down the names of those who do not praising his name but waste their time and neglect him, in small lines in his account book.
will bend his eye-brows to burn Kāmaṉ who desires as his help the white crescent during the expanding portion of the milder part of the summer season.
Civaṉ in Iṉṉampar who looked at the three forts which transgressed decency, to be consumed by fire.
Civaṉ in Iṉṉampar who is a loving person always.
what is the reason for pressing down Irāvaṇaṉ who had ten heads to become soft with love, and who was angry with planets like Saturn, Venus, Moon and the Sun.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.