Those who dedicate on Sivan in this birth with a body, cast their bodies

The temple is praised in the Thevaram hymns of Saint Sundarar.  He describes the place as one inhabited by enlightened souls, bright with sunlight and playground of nightingales with their pairs, where Lord Anekadangavatha Easwara graces in the holy city of Kanchi.   This is the 4th shrine in Thondaimandalam region praised in Thevaram hymns.

Due to his righteous life in his previous birth, Kubera was born the son of Arundaman and became the king Alakapuri.  Shukra, the Guru of demons grew jealous of him and began to create troubles.  Kubera worshipped Lord Shiva seeking protection from Shukra.  Lord swallowed Shukra and destroyed his pride.  Shivalinga in the temple is big in size.  As Mother Kanchi Kamakshi is the consort of Lord Shiva, there is no separate Ambica shrine in this temple.  Installed by Lord Vinayaka, Lord Shiva is praised in the name of Anekadhangavadha Easwarar.  Lord Vinayaka also is known as Anekadhangavadhar.

Maharshi Mareechi, while bathing in a lotus tank, found a female child on the leaves.  He took the child and brought her up.  He named her Vallaba.  She was a staunch Shiva devotee.  She was abducted by demon Kesi.  She prayed to Lord Shiva to come to her rescue.  Lord Shiva wanted to send Vinayaka to protect her.  Ambica requested Lord to bless Vinayaka with victory in the war against the demon.  Lord said that He would be victorious if he worships in this land.  Lord Vinayaka followed the advice and installed the Linga. Demon was destroyed and Vallaba rescued. Lord Shiva and Mother performed the wedding of Vinayaka with Vallaba here.

Thirumurai 7.10 திருக்கச்சியனேகதங்காவதம்

1. தேனெய் புரிந்துழல் செஞ்சடை எம்பெரு
மானதி டந்திகழ் ஐங்கணையக்
கோனை எரித்தெரி யாடி இடம்குல
வான திடங்குறை யாமறையா
மானை இடத்ததொர் கையன் இடம்மத
மாறு படப்பொழி யும்மலைபோல்
ஆனை யுரித்த பிரான திடங்கலிக்
கச்சி அனேகதங் காவதமே.

2. கூறு நடைக்குழி கட்பகு வாயன
பேயுகந் தாடநின் றோரியிட
வேறு படக்குட கத்திலை யம்பல
வாணனின் றாடல் விரும்புமிடம்
ஏறு விடைக்கொடி எம்பெரு மான்இமை
யோர்பெரு மான்உமை யாள் கணவன்
ஆறு சடைக்குடை அப்பன் இடங்கலிக்
கச்சி அனேகதங் காவதமே.

3. கொடிக ளிடைக்குயில் கூவு மிடம்மயி
லாலும் மிடம்மழு வாளுடைய
கடிகொள் புனற்சடை கொண்ட நுதற்கறைக்
கண்டன் இடம்பிறைத் துண்டமுடிச்
செடிகொள் வினைப்பகை தீரும் இடம்திரு
வாகும் இடம்திரு மார்பகலத்
தடிக ளிடம்மழல் வண்ணன் இடம்கலிக்
கச்சி அனேகதங் காவதமே.

4. கொங்கு நுழைத்தன வண்டறை கொன்றையுங்
கங்கையுந் திங்களுஞ் சூடுசடை
மங்குல் நுழைமலை மங்கையை நங்கையைப்
பங்கினிற் றங்க உவந்தருள்செய்
சங்கு குழைச்செவி கொண்டரு வித்திரள்
பாயவி யாத்தழல் போலுடைத்தம்
அங்கை மழுத்திகழ் கையன் இடங்கலிக்
கச்சி அனேகதங் காவதமே.

5. பைத்த படத்தலை ஆடர வம்பயில்
கின்ற இடம்பயி லப்புகுவார்
சித்தம் ஒருநெறி வைத்த இடந்திகழ்
கின்ற இடந்திரு வானடிக்கே
வைத்த மனத்தவர் பத்தர் மனங்கொள
வைத்த இடம்மழு வாளுடைய
அத்தன் இடம்மழல் வண்ணன் இடங்கலிக்
கச்சி அனேகதங் காவதமே.

6. தண்ட முடைத்தரு மன்தமர் என்தம
ரைச்செயும் வன்றுயர் தீர்க்குமிடம்
பிண்ட முடைப்பிற வித்தலை நின்று
நினைப்பவர் ஆக்கையை நீக்குமிடம்
கண்ட முடைக்கரு நஞ்சை நுகர்ந்த
பிரான திடங்கடல் ஏழுகடந்
தண்ட முடைப்பெரு மான திடங்கலிக்
கச்சி அனேகதங் காவதமே.

7. கட்டு மயக்க மறுத்தவர் கைதொழு
தேத்தும் இடங்கதி ரோனொளியால்
விட்ட இடம்விடை யூர்தி இடங்குயிற்
பேடைதன் சேவலொ டாடுமிடம்
மட்டு மயங்கி அவிழ்ந்த மலர்ஒரு
மாதவி யோடு மணம்புணரும்
அட்ட புயங்கப் பிரான திடங்கலிக்
கச்சி அனேகதங் காவதமே.

8. புல்லி யிடந்தொழு துய்துமெ னாதவர்
தம்புர மூன்றும் பொடிப்படுத்த
வில்லி இடம்விர வாதுயிர் உண்ணும்வெங்
காலனைக் கால்கொடு வீந்தவியக்
கொல்லி இடங்குளிர் மாதவி மவ்வல்
குராவகு ளங்குருக் கத்திபுன்னை
அல்லி யிடைப்பெடை வண்டுறங் குங்கலிக்
கச்சி அனேகதங் காவதமே.

9. சங்கை யவர்புணர் தற்கரி யான்றள
வேனகை யாள்வி ராமிகுசீர்
மங்கை யவள்மகி ழச்சுடு காட்டிடை
நட்டநின் றாடிய சங்கரனெம்
மங்கைய வன்னன லேந்து பவன்கனல்
சேரொளி யன்னதொர் பேரகலத்
தங்கை யவன்னுறை கின்ற இடங்கலிக்
கச்சி அனேகதங் காவதமே.

10. வீடு பெறப்பல ஊழிகள் நின்று
நினைக்கும் இடம்வினை தீருமிடம்
பீடு பெறப்பெரி யோர திடங்கொண்டு
மேவினர் தங்களைக் காக்கும்இடம்
பாடு மிடத்தடி யான்புகழ் ஊரன்
உரைத்தஇம் மாலைகள் பத்தும்வல்லார்
கூடும் இடஞ்சிவ லோகன் இடங்கலிக்
கச்சி அனேகதங் காவதமே.

Aṉēkataṅkāpatam in Kacci of bustle.
is the place of our god who has a red caṭai and wanders desiring the honey.
the place of Civaṉ who dances in fire, burning that chief who has eminent five arrows.
the place of Civaṉ of superior nature.
the place of the god who holds in his left hand a deer which has spots not decreasing in numbers;
and the place of the master who flayed an elephant which had the appearance of a hill and which was inimical and from which fluid of must flowed.

see 1st verse.
when the old jackals houls without ceasing and pēys which have large open mouths and sunken eyes and short in statu with a quick paces, and dance out of joy, the place of Civaṉ who dwells in ampalam in tillai in the west desires dancing standing in a superior and different way Pērūr near Coimbatore is known as western Citamparam and the place of the father who has a river on his caṭai, the husband of Umaiyāl, the god of the celestials who do not wink an our Lord who has a distinguished flay of a bull.

see 1st verse.
the place where indian cuckoos cry in the creepers.
the place where peacocks dance.
the place where the inimical acts which are like the bush of luxuriant growth are removed.
the place of the warrior who has a black neck, a battle-axe and a crescent worn as a chaplet on the forehead and a water of brightness borns on the caṭai.
the place where wealth flourishes.
the place of the god who wears many ornaments on the beautiful chest.
and the place of the god who has the colour of fire.

see 1st verse.
Civaṉ who felt joy in placing in his half a distinguished lady of the daughter of the mountain;
and has a caṭai in which he bears koṉṟai flowers which are like gold made into thin plates on which bees hum loudly, Kaṅkai and a crescent.
the place of the god in whose palms the red hot iron is shining brightly without being extinguished in spite of the fact that the accumulation of white rays flow like streams from the ear-ring made of conch.

see 1st verse.
those people who enter into this world which never leave the head of āticēṭaṉ who can dance spreading his head which consists of hoods.
is the place where they control the mind and establish it in a religious course.
is the place which to their mind is superior.
the place in which the minds of devotees were dedicated to be occupied by God by people who placed their minds at the feet if Civaṉ, the Lord of wealth.
the place of the master who has a weapon of a battle-axe.
and the place of the god who has the colour of fire.

see 1st verse.
is the place which destroys the acute sufferings on my relatives by the servants of the god of death who has a club as his weapon.
the place where those who dedicate on Civaṉ in this birth with a body, cast their bodies.
the place of the master who has a neck which swallowed the black poison.
and the place of the god who has not only this world firt by the seven oceans but also the whole of the universe.

see 1st verse.
is the place worshipped by those who severed the confounded state of being bound by attachments, with joined hands and praised by them.
the place of the god who has a bull as his vehicle.
the place of Civaṉ who wears eight cobra as his ornaments the eight cobras are 1 vācuki 2 aṉantaṉ 3 takkaṉ 4 caṅkapīlaṉ 5 Kuḷikaṉ 6 patumaṉ 7 makāpatūmaṉ 8 Kārkkōṭakaṉ.
in the garden into which the sun`s rays do not enter.
and the place where the female of the Indian cuckoo sports with its male and the unequalled flower of the common delight of the woods combines with fragrance, blossoming with over flowing honey.

 in the inner petals of cool wild jasmine flowers.
arabian jasmine flowers.
flowers of the bottle-flowered tree.
Pointed leaved ape-flowers.
flowers of the common delight of the woods.
flowers of the mast-wood tree.
the temple aṉēkataṅkāpatam is Kacci of great bustle where the female bee sleeps.
is the place of the god who had a bow with which he reduced to ash all the three cities of those three acurar who did not think we shall save ourselves by worshipping the god whom we formerly worshipped, to the very end of our lives.
being unfriendly.
and the place of god who killed completely the cruel Kālaṉ god of death who takes away the lives of beings, by kicking him with the leg.

see 1st verse.
Civaṉ who is difficult to be united by people who are always in doubt.
the dispenser of good things who dances standing in the cremation ground to be witnessed by the lady whose teeth are like the buds of arabian jasmine and who has great fame which never leaves her.
who is like the things kept in the palm.
who holds fire in his hand.
and the place where the god who has palm, and a broad chest which is like the bright light of the fire.

see 1st verse.
to attain salvation.
even if it takes many aeons.
the place where one can think of Civaṉ remaining in this body.
the place where the acts, good and bad, leave one of their own accord.
the place which protects people who, starting at the feet of great people attain the path to achieve greatness, from falling into the ocean of birth, and who approach god by that means.
the place where those who are capable of singing all those ten garlands of verses composed by the slave, ūraṉ of great fame, when they enter into the temple and sing the praises of god, gather together.
and the place of the god who is in civalōkam.