திருவோணகாந்தன்தளி
Thirumurai 7.5
1. நெய்யும் பாலுந் தயிருங் கொண்டு
நித்தல் பூசனை செய்ய லுற்றார்
கையி லொன்றுங் காண மில்லைக்
கழல டிதொழு துய்யி னல்லால்
ஐவர் கொண்டிங் காட்ட வாடி
ஆழ்கு ழிப்பட் டழுந்து வேனுக்
குய்யு மாறொன் றருளிச் செய்யீர்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
2. திங்கள் தங்கு சடையின் மேலோர்
திரைகள் வந்து புரள வீசும்
கங்கை யாளேல் வாய்தி றவாள்
கணப தியேல் வயிறு தாரி
அங்கை வேலோன் குமரன் பிள்ளை
தேவி யார்கோற் றட்டி யாளார்
உங்க ளுக்காட் செய்ய மாட்டோம்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
3. பெற்ற போழ்தும் பெறாத போழ்தும்
பேணி உம்கழல் ஏத்து வார்கள்
மற்றோர் பற்றிலர் என்றி ரங்கி
மதியு டையவர் செய்கை செய்யீர்
அற்ற போழ்தும் அலந்த போழ்தும்
ஆவற் காலத் தடிகேள் உம்மை
ஒற்றி வைத்திங் குண்ண லாமோ
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
4. வல்ல தெல்லாம் சொல்லி உம்மை
வாழ்த்தி னாலும் வாய்தி றந்தொன்
றில்லை என்னீர் உண்டும் என்னீர்
எம்மை ஆள்வான் இருப்ப தென்நீர்
பல்லை உக்க படுத லையிற்
பகல்எ லாம்போய்ப் பலிதி ரிந்திங்
கொல்லை வாழ்க்கை ஒழிய மாட்டீர்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
5. கூடிக் கூடித் தொண்டர் தங்கள்
கொண்ட பாணி குறைப டாமே
ஆடிப் பாடி அழுது நெக்கங்
கன்பு டையவர்க் கின்பம் ஓரீர்
தேடித் தேடித் திரிந்தெய்த் தாலும்
சித்தம் என்பால் வைக்க மாட்டீர்
ஓடிப் போகீர் பற்றுந் தாரீர்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
6. வாரி ருங்குழல் வாள்நெ டுங்கண்
மலைம கள்மது விம்மு கொன்றைத்
தாரி ருந்தட மார்பு நீங்காத்
தைய லாள்உல குய்ய வைத்த
காரி ரும்பொழிற் கச்சி மூதூர்க்
காமக் கோட்டம்உண் டாக நீர்போய்
ஊரி டும்பிச்சை கொள்வ தென்னே
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
7. பொய்ம்மை யாலே போது போக்கிப்
புறத்தும் இல்லை அகத்தும் இல்லை
மெய்ம்மை சொல்லி ஆள மாட்டீர்
மேலை நாள்ஒன் றிடவுங் கில்லீர்
எம்மைப் பெற்றால் ஏதும் வேண்டீர்
ஏதுந் தாரீர் ஏதும் ஓதீர்
உம்மை யன்றே எம்பெரு மான்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
8. வலையம் வைத்த கூற்ற மீவான்
வந்து நின்ற வார்த்தை கேட்டுச்
சிலைஅ மைத்த சிந்தை யாலே
திருவ டீதொழு துய்யின் அல்லால்
கலைஅ மைத்த காமச் செற்றக்
குரோத லோப மதவ ரூடை
உலைஅ மைத்திங் கொன்ற மாட்டேன்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
9. வார மாகித் திருவ டிக்குப்
பணிசெய் தொண்டர் பெறுவ தென்னே
ஆரம் பாம்பு வாழ்வ தாரூர்
ஒற்றி யூரேல் உம்ம தன்று
தார மாகக் கங்கை யாளைச்
சடையில் வைத்த அடிகேள் உந்தம்
ஊரும் காடு உடையும் தோலே
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
10. ஓவ ணம்மேல் எருதொன் றேறும்
ஓண காந்தன் தளியு ளார்தாம்
ஆவ ணஞ்செய் தாளுங் கொண்ட
வரைது கில்லொடு பட்டு வீக்கிக்
கோவ ணம்மேற் கொண்ட வேடம்
கோவை யாகஆ ரூரன் சொன்ன
பாவ ணத்தமிழ் பத்தும்வல் லார்க்குப்
பறையுந் தாஞ்செய்த பாவந் தானே.
1. Lord who is ōṇakāntaṉ taḷi.
unless they receive something by worshipping with hands joined your feet wearing Kaḻal, there is not even a single coin in the hands of those who worship you with ghee, milk and curd.
you do not show me a way to save myself who is sinking in the deep pit of sufferings dancing to be when being harassed by the five organs of sense and wandering about
2. if it is kaṅkai who stays on you many caṭai and who throws the waves to roll will not open her mouth will not give any words by way of reply if it is Kaṇapati he is a pot-bellied person.
Kumaraṉ who holds a vēl in his hand is a small child.
you tevi would not admit us into her grace by endowing means of subsistence.
we would not do any service to you as slaves.
3. God!
taking pity on those who praise your feet with love whether they receive anything from you or not and thinking that they have no their support.
you do not do anything which people endowed with intellect do.
in times of misfortune when one has no money and suffering on account of that.
can we lead our lives by mortgaging you?
4. neither do you not say that I have money to give though we praise you saying to the almost of our ability.
how is it that you can demand service from us?
in this world, wandering for alms during the whole of the day time holding a deed skull from which the teeth have fallen.
you do not give up the house-holders life, quickly.
5. dancing and singing without any fault when your devotees gather many times.
you do not think of doing good to those who love you weeping and their hearts melting becoming tender.
even if I become weary wandering in many places searching for you often.
you do not bestow on me your audience.
you do not leave the temple and go else where.
you do not give any support to me who comes to your temple and sing your praises.
6. the daughter of the mountain, who has long eyes like sword, long and black tresses of hair, the young lady who does not leave the big and broad chest which wears a garland of koṉṟai rich with honey.
when the Kāma Kōṭṭam is in the ancient city of Kacci which has big gardens in which clouds crawl for the people to lead a life without worries.
what is the reason for your receiving the alms given by the people of the village, going there?
Is it the idea of concealing your wealth, without giving it to us?
7. passing away time by false words.
you are neither outside the temple nor inside it.
you would not admit as your protege your devotees by telling truthful world.
you are incapable of giving anything in the days to come;
you do not wish for any service from us except arguing your case till we become your protege.
in whatever we look at things you do not give us anything.
you do not consider attentively anything our Lord!
the fact of being our master is not myself having been in this birth;
but it begins from precious births.
8. Having heard the news of the god of death holding a noose standing above in the sky.
except thinking of saving myself by worshipping with joined hands with a mind that you gave me as strong as the stone.
I would not be united with you having destroyed the six internal enemies of men, the six emotions namely Kāmam Ceṟṟam, Kurōtam, lopam, matam, varuta desire, rancour, wrath, miserliness, arrogance and malice, which are mentioned in philosophical works
9. God who placed Kaṅkaiyaḷ on the caṭai as your wife as you had no other place!
what is it that the devotees receive from you by doing service to your holy feet with love?
your garland worn on the chest is cobra.
you have no rightful place to dwell;
if you say I have oṟṟaiyūr It is by its name it means it is mortgaged to some body else;
it is not yours.
your dwelling place is ārūr whose place is your dwelling place your place of residence is cremation ground.
your dress too is skin.
10. the Lord who is in ōṇakāntāṉ tāḷi and who rides on a bull that has the nature of being discarded.
fabricating a bond of slavery and admitting ārūraṉ as his protege.
tying a cotton cloth and silk cloth as dress in the waist at that time.
to those who can sing the ten tamiḻ verses which are in the form of pā, describing and arranging in his songs in an order the form in which he stood with only a loin-cloth when he did the service of praising him with songs, approaching him according to his command.
Greatness of Temple
Lord Shiva appears in the temple as three Shiva Lingas. The hymns sung by saint Sundarar are available in the temple. It is the faith of the people that chanting these hymns would bless them with prosperity. After passing through the three tier Rajagopuram, the devotees can have the rare darshan of three Lingas – Oneswarar, Kantheswarar and Jalandareswar in separate shrines. The devotee can also enjoy the darshan of Saint Sundarar and the Feet darshan of Lord in the Arthamandap. Lord Vayirudhari Vinayaka pours all the boons sought by the devotees. There is also Omkhara Vinayaka in the temple. Devotees place their ears close to Him to hear the sacred mantra Ohm, they say.
Temple History
Commanders of demon king Vanasura – Onan and Kanthan were the securities at his fort near a place called Puzhal. Onan found a swayambulinga in the place and performed severe penance doing abishek with his blood and secured many boons. Kanthan too found a Linga and was blessed with boons as reward of his impeccable bhakti. A third demon, Jalandeswararn was also lucky to find a Linga and got many boons from the Lord. Saint Sundarar who came to this place, found the Lingas buried in an open space. He was all praise of the demons for their devotion to Lord. To show the world that even demons were staunch Shiva devotees and to protect the three Lingas, the saint sang in praise of the Lord seeking funds to build a temple. Lord delayed His response to have more songs from the saint. He then showed a tamarind tree and disappeared. Sundarar saw the fruits of tree changing to gold. Sundarar used the gold and built this temple for the three Swayambu Shiva Lingas.
Mother Kamakshi in Kancheepuram is omnipresent, hence there is no Ambica shrine in any Shiva temple in the place. So there is no Ambica shrine in Lord Ona Kantheswarar temple too.
Onakandhan Dhali is one among the important Shiva temples in Kancheepuram considered the spiritual capital of Tamilnadu. Lord Shiva is a swayambumurthi in the temple.
Thirumurai 7.5
1. நெய்யும் பாலுந் தயிருங் கொண்டு
நித்தல் பூசனை செய்ய லுற்றார்
கையி லொன்றுங் காண மில்லைக்
கழல டிதொழு துய்யி னல்லால்
ஐவர் கொண்டிங் காட்ட வாடி
ஆழ்கு ழிப்பட் டழுந்து வேனுக்
குய்யு மாறொன் றருளிச் செய்யீர்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
2. திங்கள் தங்கு சடையின் மேலோர்
திரைகள் வந்து புரள வீசும்
கங்கை யாளேல் வாய்தி றவாள்
கணப தியேல் வயிறு தாரி
அங்கை வேலோன் குமரன் பிள்ளை
தேவி யார்கோற் றட்டி யாளார்
உங்க ளுக்காட் செய்ய மாட்டோம்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
3. பெற்ற போழ்தும் பெறாத போழ்தும்
பேணி உம்கழல் ஏத்து வார்கள்
மற்றோர் பற்றிலர் என்றி ரங்கி
மதியு டையவர் செய்கை செய்யீர்
அற்ற போழ்தும் அலந்த போழ்தும்
ஆவற் காலத் தடிகேள் உம்மை
ஒற்றி வைத்திங் குண்ண லாமோ
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
4. வல்ல தெல்லாம் சொல்லி உம்மை
வாழ்த்தி னாலும் வாய்தி றந்தொன்
றில்லை என்னீர் உண்டும் என்னீர்
எம்மை ஆள்வான் இருப்ப தென்நீர்
பல்லை உக்க படுத லையிற்
பகல்எ லாம்போய்ப் பலிதி ரிந்திங்
கொல்லை வாழ்க்கை ஒழிய மாட்டீர்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
5. கூடிக் கூடித் தொண்டர் தங்கள்
கொண்ட பாணி குறைப டாமே
ஆடிப் பாடி அழுது நெக்கங்
கன்பு டையவர்க் கின்பம் ஓரீர்
தேடித் தேடித் திரிந்தெய்த் தாலும்
சித்தம் என்பால் வைக்க மாட்டீர்
ஓடிப் போகீர் பற்றுந் தாரீர்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
6. வாரி ருங்குழல் வாள்நெ டுங்கண்
மலைம கள்மது விம்மு கொன்றைத்
தாரி ருந்தட மார்பு நீங்காத்
தைய லாள்உல குய்ய வைத்த
காரி ரும்பொழிற் கச்சி மூதூர்க்
காமக் கோட்டம்உண் டாக நீர்போய்
ஊரி டும்பிச்சை கொள்வ தென்னே
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
7. பொய்ம்மை யாலே போது போக்கிப்
புறத்தும் இல்லை அகத்தும் இல்லை
மெய்ம்மை சொல்லி ஆள மாட்டீர்
மேலை நாள்ஒன் றிடவுங் கில்லீர்
எம்மைப் பெற்றால் ஏதும் வேண்டீர்
ஏதுந் தாரீர் ஏதும் ஓதீர்
உம்மை யன்றே எம்பெரு மான்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
8. வலையம் வைத்த கூற்ற மீவான்
வந்து நின்ற வார்த்தை கேட்டுச்
சிலைஅ மைத்த சிந்தை யாலே
திருவ டீதொழு துய்யின் அல்லால்
கலைஅ மைத்த காமச் செற்றக்
குரோத லோப மதவ ரூடை
உலைஅ மைத்திங் கொன்ற மாட்டேன்
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
9. வார மாகித் திருவ டிக்குப்
பணிசெய் தொண்டர் பெறுவ தென்னே
ஆரம் பாம்பு வாழ்வ தாரூர்
ஒற்றி யூரேல் உம்ம தன்று
தார மாகக் கங்கை யாளைச்
சடையில் வைத்த அடிகேள் உந்தம்
ஊரும் காடு உடையும் தோலே
ஓண காந்தன் தளியு ளீரே.
10. ஓவ ணம்மேல் எருதொன் றேறும்
ஓண காந்தன் தளியு ளார்தாம்
ஆவ ணஞ்செய் தாளுங் கொண்ட
வரைது கில்லொடு பட்டு வீக்கிக்
கோவ ணம்மேற் கொண்ட வேடம்
கோவை யாகஆ ரூரன் சொன்ன
பாவ ணத்தமிழ் பத்தும்வல் லார்க்குப்
பறையுந் தாஞ்செய்த பாவந் தானே.
1. Lord who is ōṇakāntaṉ taḷi.
unless they receive something by worshipping with hands joined your feet wearing Kaḻal, there is not even a single coin in the hands of those who worship you with ghee, milk and curd.
you do not show me a way to save myself who is sinking in the deep pit of sufferings dancing to be when being harassed by the five organs of sense and wandering about
2. if it is kaṅkai who stays on you many caṭai and who throws the waves to roll will not open her mouth will not give any words by way of reply if it is Kaṇapati he is a pot-bellied person.
Kumaraṉ who holds a vēl in his hand is a small child.
you tevi would not admit us into her grace by endowing means of subsistence.
we would not do any service to you as slaves.
3. God!
taking pity on those who praise your feet with love whether they receive anything from you or not and thinking that they have no their support.
you do not do anything which people endowed with intellect do.
in times of misfortune when one has no money and suffering on account of that.
can we lead our lives by mortgaging you?
4. neither do you not say that I have money to give though we praise you saying to the almost of our ability.
how is it that you can demand service from us?
in this world, wandering for alms during the whole of the day time holding a deed skull from which the teeth have fallen.
you do not give up the house-holders life, quickly.
5. dancing and singing without any fault when your devotees gather many times.
you do not think of doing good to those who love you weeping and their hearts melting becoming tender.
even if I become weary wandering in many places searching for you often.
you do not bestow on me your audience.
you do not leave the temple and go else where.
you do not give any support to me who comes to your temple and sing your praises.
6. the daughter of the mountain, who has long eyes like sword, long and black tresses of hair, the young lady who does not leave the big and broad chest which wears a garland of koṉṟai rich with honey.
when the Kāma Kōṭṭam is in the ancient city of Kacci which has big gardens in which clouds crawl for the people to lead a life without worries.
what is the reason for your receiving the alms given by the people of the village, going there?
Is it the idea of concealing your wealth, without giving it to us?
7. passing away time by false words.
you are neither outside the temple nor inside it.
you would not admit as your protege your devotees by telling truthful world.
you are incapable of giving anything in the days to come;
you do not wish for any service from us except arguing your case till we become your protege.
in whatever we look at things you do not give us anything.
you do not consider attentively anything our Lord!
the fact of being our master is not myself having been in this birth;
but it begins from precious births.
8. Having heard the news of the god of death holding a noose standing above in the sky.
except thinking of saving myself by worshipping with joined hands with a mind that you gave me as strong as the stone.
I would not be united with you having destroyed the six internal enemies of men, the six emotions namely Kāmam Ceṟṟam, Kurōtam, lopam, matam, varuta desire, rancour, wrath, miserliness, arrogance and malice, which are mentioned in philosophical works
9. God who placed Kaṅkaiyaḷ on the caṭai as your wife as you had no other place!
what is it that the devotees receive from you by doing service to your holy feet with love?
your garland worn on the chest is cobra.
you have no rightful place to dwell;
if you say I have oṟṟaiyūr It is by its name it means it is mortgaged to some body else;
it is not yours.
your dwelling place is ārūr whose place is your dwelling place your place of residence is cremation ground.
your dress too is skin.
10. the Lord who is in ōṇakāntāṉ tāḷi and who rides on a bull that has the nature of being discarded.
fabricating a bond of slavery and admitting ārūraṉ as his protege.
tying a cotton cloth and silk cloth as dress in the waist at that time.
to those who can sing the ten tamiḻ verses which are in the form of pā, describing and arranging in his songs in an order the form in which he stood with only a loin-cloth when he did the service of praising him with songs, approaching him according to his command.
the sins committed by them will gradually vanish.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.