Raise hand above head in worship Sivan

Thirumurai 8.5.1

1. மெய்தான் அரும்பி விதிர்விதிர்த் துன்விரை
    யார்கழற்கென்
கைதான் தலைவைத்துக் கண்ணீர் ததும்பி
    வெதும்பியுள்ளம்
பொய்தான் தவிர்ந்துன்னைப் போற்றி சயசய
    போற்றியென்னும்
கைதான் நெகிழ விடேன்உடை யாய்என்னைக்
    கண்டுகொள்ளே.

2. கொள்ளேன் புரந்தரன் மாலயன் வாழ்வு
    குடிகெடினும்
நள்ளேன் நினதடி யாரொடல் லால் நர
    கம்புகினும்
எள்ளேன் திருவரு ளாலே இருக்கப்
    பெறின் இறைவா
உள்ளேன் பிறதெய்வம் உன்னையல் லாதெங்கள்
    உத்தமனே.

3. உத்தமன் அத்தன் உடையான் அடியே
    நினைந்துருகி
மத்த மனத்தொடு மால்இவன் என்ன
    மனநினைவில்
ஒத்தன ஒத்தன சொல்லிட ஊரூர்
    திரிந்தெவருந்
தத்தம் மனத்தன பேசஎஞ் ஞான்றுகொல்
    சாவதுவே.

4. சாவமுன் னாள்தக்கன் வேள்வித் தகர்தின்று
    நஞ்சம்அஞ்சி
ஆவஎந் தாய்என் றவிதா விடும்நம்
    மவரவரே
மூவரென் றேஎம்பி ரானொடும் எண்ணிவிண்
    ணாண்டுமண்மேல்
தேவரென் றேஇறு மாந்தென்ன பாவந்
    திரிதவரே.

5. தவமே புரிந்திலன் தண்மலர் இட்டுமுட்
    டாதிறைஞ்சேன்
அவமே பிறந்த அருவினை யேன் உனக்
    கன்பருள்ளாஞ்
சிவமே பெறுந்திரு வெய்திற்றி லேன் நின்
    திருவடிக்காம்
பவமே யருளுகண் டாய்அடி யேற்கெம்
    பரம்பனே.

6. பரந்துபல் ஆய்மலர் இட்டுமுட் டாதடி
    யேஇறைஞ்சி
இரந்தஎல் லாம்எமக் கேபெற லாம்என்னும்
    அன்பருள்ளம்
கரந்துநில் லாக்கள்வ னேநின்றன் வார்கழற்
    கன்பெனக்கும்
நிரந்தர மாய்அரு ளாய்நின்னை ஏத்த
    முழுவதுமே.

7. பரந்துபல் ஆய்மலர் இட்டுமுட் டாதடி
    யேஇறைஞ்சி
இரந்தஎல் லாம்எமக் கேபெற லாம்என்னும்
    அன்பருள்ளம்
கரந்துநில் லாக்கள்வ னேநின்றன் வார்கழற்
    கன்பெனக்கும்
நிரந்தர மாய்அரு ளாய்நின்னை ஏத்த
    முழுவதுமே.

8. உழிதரு காலும் கனலும் புனலொடு
    மண்ணும்விண்ணும்
இழிதரு காலம்எக் காலம் வருவது
    வந்ததற்பின்
உழிதரு காலத்த உன்னடி யேன்செய்த
    வல்வினையைக்
கழிதரு காலமு மாய்அவை காத்தெம்மைக்
    காப்பவனே.

9. பவன்எம் பிரான்பனி மாமதிக் கண்ணிவிண்
    ணோர்பெருமான்
சிவன்எம் பிரான்என்னை ஆண்டுகொண் டான்என்
    சிறுமைகண்டும்
அவன்எம் பிரான்என்ன நான்அடி யேன்என்ன
    இப்பரிசே
புவன்எம் பிரான்தெரி யும்பரி சாவ
    தியம்புகவே.

10 . புகவே தகேன்உனக் கன்பருள் யான்என்பொல்
    லாமணியே
தகவே எனைஉனக் காட்கொண்ட தன்மைஎப்
    புன்மையரை
மிகவே உயர்த்திவிண் ணோரைப் பணித்திஅண்
    ணாஅமுதே
நகவே தகும்எம் பிரான்என்னை நீசெய்த
    நாடகமே.

Perspiration bedews my body which feels dreadful ecstasy;
I raise my hands above my head in worship Of your fragrant and ankleted feet; hot tears overflow;
My heart is shorn of falsity; I hail You thus:
``Praise be ! Victory ! Victory ! Praise be !`` I swerve not From this ascesis. O Lord-Owner, be cognizant of me.

I will not accept the beatific life of Indra, Vishnu Or Brahma;
even if my life stands imperilled I will not seek the company of any but Your devotees.
O God, Even if forced into hell, I will not dispraise it,
If my lot there is by Your grace. O Lord of loftiness,
I will never think of any God, other than You.

I must ever melt thinking on the feet of the Lord Of loftiness,
my Father and my Owner !
Oh for the day,
when dead to the world,
I should roam from Place to place,
with my manam in a frenzy,
hearkening to them Who,
perceiving my plight,
say that this man is Demented and pass remarks befitting their manam

Of yore, they ate the goat`s flesh in Daksha`s sacrifice;
Then threatened by death, they were affrighted.
When the oceanic venom arose, they grew scared;
Seeking succour they invoked You thus:
``O Our Father!`` These godlings Vishnu and Brahma are like us only.
Yet they think they form the Trinity, rule the heavens And give out that they are the gods on earth.
Alas, alas ! What haughty sinners are these!

I have not wrought tapas; I have not unfailingly Adored You with cool flowers;
I, the evil one of Karma,
Am born in vain; I have not gained the blessed beatitude Of those that love You. O our supernal Lord ! Be pleased to bless me,
Your servitor, with a fresh life Devoted and dedicated to Your divine feet !

O Thief who does not conceal Yourself from the hearts
Of those that, with flawless and choice flowers, adore
Your feet unfailingly, assured of the certainty that they Would receive from You whatever they beg Of You ! Deign to grant me too the boon of hailing You In full measure, linked to the love of Your ankleted feet.

Of yore, the one that created the Author
Of the whole creation, bending low his head,
Went in quest of Him to hail Him with choice flowers;
Lo, he could not find Him – the Transcendent !
He, even He, our Lord, danced here in the crematory
With the ghouls. Utterly hapless and robed In a tiger-skin, He goes about in fine frenzy !

When will come the time when the moving air,
fire, water, earth
And ether will get resolved? Even after the advent of Absorption,
O Father, You continue to dance; You are the One
That appoints the time to end my – Your servitor`s -,
Cruel Karma ! You are indeed our Saviour Who guards all things till their appointed time.

Our Lord is Bhavan; He, the God of the celestials,
Wears the great and moist crescent as a chaplet;
Siva, my Lord, my meanness notwithstanding,
Claimed me and ruled me. ``He is our God!
I am His servitor!`` This is the guerdon,
Bhuvan
Has granted me; thus will I proclaim it.

O my unpierced Ruby ! I am unfit to enter
The society of Your loving devotees.
Is it proper that You should make me Your servitor?
You elevate the poor and the lowly
And make the supernals their inferior in station.
O Father, O Nectar ! O Our Lord ! The play
You enact for me is truly mirth-provoking