Siva the Source - Manickavasagar Peruman Thiruvadi Potri Potri

Thirumurai 8.51

1. முத்திநெறி அறியாத
    மூர்க்கரொடு முயல்வேனைப்
பத்திநெறி அறிவித்துப்
    பழவினைகள் பாறும்வண்ணஞ்
சித்தமலம் அறுவித்துச்
    சிவமாக்கி எனை ஆண்ட
அத்தன்எனக் கருளியவா
    றார்பெறுவார் அச்சோவே.

2. நெறியல்லா நெறிதன்னை
    நெறியாக நினைவேனைச்
சிறுநெறிகள் சேராமே
    திருவருளே சேரும்வண்ணம்
குறியொன்றும் இல்லாத
    கூத்தன்தன் கூத்தையெனக்
கறியும் வண்ணம் அருளியவா
    றார்பெறுவார் அச்சோவே.

3. பொய்யெல்லாம் மெய்யென்று
    புணர்முலையார் போகத்தே
மையலுறக் கடவேனை
    மாளாமே காத்தருளித்
தையலிடங் கொண்டபிரான்
    தன்கழலே சேரும்வண்ணம்
ஐயன்எனக் கருளியவா
    றார்பெறுவார் அச்சோவே.

4. மண்ணதனிற் பிறந்தெய்த்து
    மாண்டுவிழக் கடவேனை
எண்ணமிலா அன்பருளி
    எனையாண்டிட் டென்னையுந்தன்
சுண்ணவெண்ணீ றணிவித்துத்
    தூய்நெறியே சேரும் வண்ணம்
அண்ணல்எனக் கருளியவா
    றார்பெறுவார் அச்சோவே.

5. பஞ்சாய அடிமடவார்
    கடைக்கண்ணால் இடர்ப்பட்டு
நெஞ்சாய துயர்கூர
    நிற்பேன் உன்அருள்பெற்றேன்
உய்ஞ்சேன்நான் உடையானே
    அடியேனை வருகஎன்
றஞ்சேல்என் றருளியவா
    றார்பெறுவார் அச்சோவே.

6. வெந்துவிழும் உடற்பிறவி
    மெய்யென்று வினைபெருக்கிக்
கொந்துகுழல் கோல்வளையார்
    குவிமுலைமேல் வீழ்வேனைப்
பந்தமறுத் தெனையாண்டு
    பரிசறஎன் துரிசுமறுத்
தந்தமெனக் கருளியவா
    றார்பெறுவார் அச்சோவே.

7. தையலார் மையலிலே
    தாழ்ந்துவிழக் கடவேனைப்
பையவே கொடுபோந்து
    பாசமெனுந் தாழுருவி
உய்யுநெறி காட்டுவித்திட்
    டோங்காரத் துட்பொருளை
ஐயன்எனக் கருளியவா
    றார்பெறுவார் அச்சோவே.

8. சாதல்பிறப் பென்னுந்
    தடஞ்சுழியில் தடுமாறிக்
காதலின்மிக் கணியிழையார்
    கலவியிலே விழுவேனை
மாதொருகூ றுடையபிரான்
    தன்கழலே சேரும்வண்ணம்
ஆதியெனக் கருளியவா
    றார்பெறுவார் அச்சோவே.

9. செம்மைநலம் அறியாத
    சிதடரொடுந் திரிவேனை
மும்மைமலம் அறுவித்து
    முதலாய முதல்வன்தான்
நம்மையும்ஓர் பொருளாக்கி
    நாய்சிவிகை ஏற்றுவித்த
அம்மையெனக் கருளியவா
    றார்பெறுவார் அச்சோவே.

Thirumurai 8.51 Mukthi Neri http://yadi.sk/d/DRxpGnLhACLCj

I was mixing closely with the intractable and stubborn ones Who knew not the way of Moksha.
He revealed to me The path of bhakti which I should pursue.
He so snapped The malas inherent in my soul,
that my old Karma stood uprooted,
And made me Siva-conscious and rules me.
Ah,
who will come by The gracious way that I was blessed with,
by Siva?

I deemed the way that is no way as the goodly way;
He forfended my pursuit of the petty ways And made me reach the way of grace divine.
He blessed me to cognise the dance of the Dancer Who is attributeless.
Ah,
who else will ever gain this?

Deeming falsity as truth,
I was to have been deluded,
By my union with women of close-set breasts.
Lo,
He saved me,
in grace,
from my spiritual death.
He is the God who is concorporate with His Woman.
He made me reach and gain His ankleted feet alone.
Ha !
Who else can come by what my Sire has blessed me with?

Getting born on earth,
I would have wasted,
died And remained for ever fallen.
Lo,
He conferred on me The inconceivably great love,
redeemed and ruled me.
He eke caused me to be adorned with His white Holy Ash,
And set me on the pure path.
Lo,
who can come by The gracious gift granted to me by the sublime One?

Troublously assailed by the side-long glances of bashful Belles the soles of whose feet are soft like silk-cotton,
I would have remained with a heart of ever-abounding Misery.
Lo,
I received Your grace.
I stand redeemed.
O Lord-Owner,
You bade me,
Your servitor,
come to You Saying:
``Fear not.
`` Ah,
who can gain Such blessing with which He graced me?

I deemed as true and abiding the embodiment which,
Baked by passion,
falls down dead,
and I did deeds galore.
I was ever prone to fall upon the buxom and tapering breasts of damsels Whose hands wore bangles of shell and whose tresses Bunches of flowers.
He broke my fetters,
redeemed me,
Ruled me,
did away with my parviscient knowledge And all the resultant impressions.
Lo,
who can ever gain The gracious gift which the One who is the End blessed me with?

I was ever prone to fall into the bewitching concupiscence Of women and wallow thither.
Thence He lifted me up Gingerly and drawing away the cross-bar of paasam,
He showed me the salvific way and taught me The secret and sacred meaning of AUM.
Lo,
who can ever gain Such grace which the Sire was pleased to bless me with?

I whirled bewildered in the mighty maelstrom of birth And death.
I would lie immersed in the union With the bejeweled belles,
impelled by compelling passion.
He,
the Source Original,
the God whose Half is His Consort,
Caused me gain His ankleted feet alone.
Lo,
who can Ever come by such grace which He blessed me with?

I roamed about companied with ignoramuses who knew Not of the good of salvation.
He,
the First One,
The Source Original,
snapped my three malas.
Like Causing a cur ride a litter,
He made even us A worthy something.
It is thus the Mother blessed me.
Lo,
who can ever gain such grace?