திருப்பாச்சிலாச்சிராமம்
Moolavar : Mattrurai Varadar, Brhammapreeswarar, Sameevaneswarar
Amman / Thayar: Balambikai
Thala Virutcham: Vilwa
Theertham: Annamam Poigai, Silambaru
Agamam / Pooja: Shivagama
Old year : 1000-2000 years old
Historical Name: Tirupalasiramam
City : Tiruvasi
District: Tiruchchirappalli
Thirumurai 7.14
Moolavar : Mattrurai Varadar, Brhammapreeswarar, Sameevaneswarar
Amman / Thayar: Balambikai
Thala Virutcham: Vilwa
Theertham: Annamam Poigai, Silambaru
Agamam / Pooja: Shivagama
Old year : 1000-2000 years old
Historical Name: Tirupalasiramam
City : Tiruvasi
District: Tiruchchirappalli
Temple Speciality
Lord graces under a Rudraksha Pandal in the sanctum sanctorum. Adhikara Nandhi-vehicle of Lord Shiva appears with His consort under the Rajagopuram-main tower. Planet Sun is with His consort Prathyusha Devi while the other planets are facing him. There is a Sahasralinga Shrine in the prakara.
Greatness Of Temple
The region was once called Mazhanadu ruled by Kolli Mazhavan. His daughter was suffering from a severe disease which could not be cured by any doctor of the time. The king simply left the daughter with the Lord to cure her and went away. Saint Tirugnanasambandar came to this place during his pilgrimage and found the girl suffering. The king explained to the saint the sick story of his daughter and begged him for remedy. Saint Sambandar sang ten verses (Pathigam) in praise of Lord Nataraja. Pleased with the prayer of the Saint, Lord Nataraja changed the disease of the princess as Muyalagan and danced on it. The princess was cured and stood straight.
Based on this event, Lord Nataraja appears here with His hair tied and dancing on a serpent. He is praised as Sarpa Nataraja. This is a rare darshan of the Lord. Lord Nataraja in the form without Muyalagan, the dwarf demon, underfoot.
Mother Balambika was born as the daughter of a trader Kamalan and performed penance under the Vanni tree and had the hands of the Lord. Mother is gracing in separate shrine facing west standing on a Lotus petal. The Dwarapalakis (woman securities) are worshipped by women tying the yellow thread with a cradle. It is believed that Ambica receives their appeals through them. During the Arthajama (night) pujas, it is first offered to Ambica and next to Lord. Mothers of new-born children and parents worried about children with Bala doshas perform abishek to Mother seeking Her grace for the well being of the children.
Prayers:
People pray to Lord lighting lamps with Iluppai oil for family welfare and removal of evil effects surrounding the family. People also pray to Mother seeking child boon.
Temple History
Saint Sundarar used to get gold from Lord Shiva to feed and maintain Shiva devotees following him. After worshipping the Lord in Tiruvanaika, he came to this temple and sang in praise of the Lord seeking gold. Lord Shiva kept mum. Angry Sundarar sang another Pathigam (ten verses) in a loud voice questioning whether there is one called Lord Shiva. Sundarar got the gold. Yet he was doubtful about its purity and was closely looking at it. Two men came there and asked the saint why he was looking at the gold. Sundarar sought their help in the valuation. One of them confirmed the purity of the metal while the other approved it. Both disappeared instantly. Sundarar sang again saying that he did not mean to doubt the Lord. Lord appeared before him and said that He alone was the assessor and His companion was Lord Vishnu. Hence the Lord is named Mattru Urai Nather – God who confirmed the touch of gold – Mattru means the touch of the gold.
1. வைத்தனன் தனக்கே தலையும் என் நாவும்
நெஞ்சமும் வஞ்சமொன் றின்றி
உய்த்தனன் தனக்கே திருவடிக் கடிமை
உரைத்தக்கால் உவமனே யொக்கும்
பைத்தபாம் பார்த்தோர் கோவணத் தோடு
பாச்சிலாச் சிராமத்தெம் பரமர்
பித்தரே யொத்தோர் நச்சில ராகில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
2.அன்னையே என்னேன் அத்தனே என்னேன்
அடிகளே யமையுமென் றிருந்தேன்
என்னையும் ஒருவன் உளனென்று கருதி
இறைஇறை திருவருள் காட்டார்
அன்னமாம் பொய்கை சூழ்தரு பாச்சி
லாச்சிரா மத்துறை அடிகள்
பின்னையே அடியார்க் கருள்செய்வ தாகில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
அடிகளே யமையுமென் றிருந்தேன்
என்னையும் ஒருவன் உளனென்று கருதி
இறைஇறை திருவருள் காட்டார்
அன்னமாம் பொய்கை சூழ்தரு பாச்சி
லாச்சிரா மத்துறை அடிகள்
பின்னையே அடியார்க் கருள்செய்வ தாகில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
3. உற்றபோ தல்லால் உறுதியை உணரேன்
உள்ளமே அமையுமென் றிருந்தேன்
செற்றவர் புரமூன் றெரியெழச் செற்ற
செஞ்சடை நஞ்சடை கண்டர்
அற்றவர்க் கருள்செய் பாச்சிலாச் சிராமத்
தடிகள்தாம் யாதுசொன் னாலும்
பெற்றபோ துகந்து பெறாவிடி லிகழில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
4. நாச்சில பேசி நமர்பிற ரென்று
நன்றுதீ தென்கிலர் மற்றோர்
பூச்சிலை நெஞ்சே பொன்விளை கழனிப்
புள்ளினஞ் சிலம்புமாம் பொய்கைப்
பாச்சிலாச் சிராமத் தடிகளென் றிவர்தாம்
பலரையும் ஆட்கொள்வர் பரிந்தோர்
பேச்சிலர் ஒன்றைத் தரவில ராகில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
5. வரிந்தவெஞ் சிலையால் அந்தரத் தெயிலை
வாட்டிய வகையின ரேனும்
புரிந்தஅந் நாளே புகழ்தக்க அடிமை
போகும்நாள் வீழும்நா ளாகிப்
பரிந்தவர்க் கருள்செய் பாச்சிலாச் சிராமத்
தடிகள்தாம் யாதுசொன் னாலும்
பிரிந்திறைப் போதிற் பேர்வதே யாகில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
6. செடித்தவஞ் செய்வார் சென்றுழிச் செல்லேன்
தீவினை செற்றிடும் என்று
அடித்தவம் அல்லால் ஆரையும் அறியேன்
ஆவதும் அறிவர்எம் மடிகள்
படைத்தலைச் சூலம் பற்றிய கையர்
பாச்சிலாச் சிராமத்தெம் பரமர்
பிடித்தவெண் ணீறே பூசுவ தானால்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
7. கையது கபாலங் காடுறை வாழ்க்கை
கட்டங்க மேந்திய கையர்
மெய்யது புரிநூல் மிளிரும்புன் சடைமேல்
வெண்டிங்கள் சூடிய விகிர்தர்
பையர வல்குற் பாவைய ராடும்
பாச்சிலாச் சிராமத்தெம் பரமர்
மெய்யரே யொத்தோர் பொய்செய்வ தாகில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
8. நிணம்படு முடலை நிலைமையென் றோரேன்
நெஞ்சமே தஞ்சமென் றிருந்தேன்
கணம்படிந் தேத்திக் கங்குலும் பகலும்
கருத்தினாற் கைதொழு தெழுவேன்
பணம்படும் அரவம் பற்றிய கையர்
பாச்சிலாச் சிராமத்தெம் பரமர்
பிணம்படு காட்டில் ஆடுவ தாகில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
9. குழைத்துவந் தோடிக் கூடுதி நெஞ்சே
குற்றேவல் நாள்தொறுஞ் செய்வான்
இழைத்தநாள் கடவார் அன்பில ரேனும்
எம்பெரு மானென்றெப் போதும்
அழைத்தவர்க் கருள்செய் பாச்சிலாச் சிராமத்
தடிகள்தாம் யாதுசொன் னாலும்
பிழைத்தது பொறுத்தொன் றீகில ராகில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
10. துணிப்படும் உடையுஞ் சுண்ணவெண் ணீறுந்
தோற்றமுஞ் சிந்தித்துக் காணில்
மணிப்படு கண்டனை வாயினாற் கூறி
மனத்தினால் தொண்டனேன் நினைவேன்
பணிப்படும் அரவம் பற்றிய கையர்
பாச்சிலாச் சிராமத்தெம் பரமர்
பிணிப்பட ஆண்டு பணிப்பில ராகில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
11. ஒருமையே யல்லேன் எழுமையும் அடியேன்
அடியவர்க் கடியனு மானேன்
உரிமையால் உரியேன் உள்ளமும் உருகும்
ஒண்மலர்ச் சேவடி காட்டாய்
அருமையாம் புகழார்க் கருள்செயும் பாச்சி
லாச்சிரா மத்தெந்தம் மடிகள்
பெருமைகள் பேசிச் சிறுமைகள் செய்யில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
12. ஏசின அல்ல இகழ்ந்தன அல்ல
எம்பெரு மான்என்றெப் போதும்
பாயின புகழான் பாச்சிலாச் சிராமத்
தடிகளை அடிதொழப் பன்னாள்
வாயினாற் கூறி மனத்தினால் நினைவான்
வளவயல் நாவல்ஆ ரூரன்
பேசின பேச்சைப் பொறுத்தில ராகில்
இவரலா தில்லையோ பிரானார்.
I set apart my head, tongue and my heart to Civaṉ only to the exclusion of other gods.
I have directed my service to his holy feet to the exclusion of other gods, without any deception.
If I myself say this it will amount to falsehood.
tying a cobra with a spread-out hood.
wearing only a loin-cloth.
our superior god who is in Paccilāccirāmam.
resembling almost a mad man.
though he does not take the slightest pity on me.
there is no other master who will protect me except him;
what can I do?
I did not think of my mother as my companion.
I did not think of my father as my companion.
I thought that my God was enough for me.
he will not show me his grace little by little in the midst of his thoughts about his devotees thinking of me that there is also one like me.
the god who dwells with pāccilāccirāmam surrounded by natural tanke where swans live in large numbers.
if he grants his grace only after death and does not do so in this birth itself.
there is no other master to protect me except him in this birth;
what can I do?
except when I am beset with difficulties I do not know what is good for me.
I was thinking that my mind would suffice for me.
Civaṉ of red caṭai in whose neck there is poison and who destroyed the three cities of enemies to be consumed by fire.
the god in pāccilāccirāmam who grants his grace to those who have given up all attachments.
though I may beg saying all that I can say.
pitying me when he feels happy.
and though he does not pity me when he does not feel happy.
there is no other master who protect me except him;
what can I do?
my mind!
Civaṉ in pāccilāccirāmam which has fields in which gold can be produced and has natural tanks in which flocks of birds are making noise.
saying about some that these are our people and about some others that they strangers.
does not praise what others say as good nor despise as bad.
and moreover does not flatter people.
he will admit as his servants people of all sorts.
thereafter he does not speak any kind word having love towards them.
though he does not give anything to me there is no other master who can protect me, what can I do.
though Civaṉ destroyed the forts that wandered in the sky with a cruel bow of many bands, and is hand-hearted.
the god in paccilāccirāmam who grants his grace to those who cherish with love him, thinking that those days when one performs service to god are praiseworthy and those days when one does not perform service to god are wasted days.
in my case whatever I may say it will not reach his ear though he has the nature of leaving me in the twinkling of the eye.
there is no other master to protection except him;
what can I do?
I won`t go to the place where people who perform sinful penance live, fearing the blemish that will come to me by committing mistakes.
I do not know service to anyone except service to his feet which is equal to penance.
our god knows well my nature being such.
he holds in his hand a trident, prominent among weapons.
Our supreme God in pāccilāccirāmam.
though his nature is besmearing himself with the pasts of sacred white ash mixed with water.
there is no other master to protect me except him what can I do?
a skull is in the hand.
Civaṉ lives in the cremation ground.
he holds a battle-axe in his hand.
on the chest there is a sacred thread of there strands.
one who is different from this world and wears on his shining golden caṭai a white crescent.
our supreme god in pāccilāccirāmam where beautiful ladies who have waists comparable to the hood of cobras, perform dance.
appearing like a truthful person.
if he commits false acts.
There is no other master to protect me except him;
what can I do?
without thinking that this body which has fat, would be permanent.
I decided that my mind belonged to god by right.
mixing myself with the crowd of devotees night and day pressing him.
I worship him intentionally with joined hands;
this being so.
our supreme god in pāccilāccirāmam who holds in his hand a cobra having a hood.
if he dances in the cremation ground having corpses.
There is no other master to protect me except him;
what can I do?
my mind!
you reach god daily, your heart having melted running with joy to perform menial service to him though some people who cannot live beyond the destined span of life, are naturally without love.
The god who bestows his grace on those if they invoke the name.
Civaṉ is our god`, and who is in pāccilāccirāman whatever you might request him.
though if he does not give anything pardoning wrong.
There is no other master to protect me except him;
what can I do?
a loin cloth torn from a big cloth.
sacred ash in the form of a fragrant power and other appearances.
thinking of the greatness of these things.
if I see them.
I who am his devotee presume to have seen in my mind Civaṉ who has a blue neck and will praise him with my tongue;
when that is so.
god who holds in his hand a cobra which serves him as an ornament.
and our supreme Lord in pāccilāccirāmam.
having admitted me into his grace having bound me to him.
though he does not grant me anything.
There is no other master to protect me except him;
what can I do?
I am not a servant of God in this single birth.
I have been his servant in all the seven prarious births.
not only that;
I became the servant of his servants also.
He has very right to sell me and to mortgage me.
my heart also melts.
you do not show me your red feet which are like the flowers and which are my great companions our god in pāccilāccirāmam who grants his grace to great people who have fame which is not easy of attainment.
talking tall things.
if he does low things.
There is no other master to protect me except him;
what can I do?
neither these words are intentionally despising the Lord.
nor are they words of abuse.
Civaṉ whose fame has spread far and wide as is called affectionately as our Lord by his devotees.
to worship with joined hands the feet of the Lord in pāccilāccirāmam.
on many days.
ārūraṉ, a native of nāvalūr of fertile fields.
praising his fame which is the function of the mouth.
and meditating on that in his mind.
if he does not forgive the words spoken.
there is no other master who can protect me except him;
what can I do?
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.