The glory of Lord of the temple is praised by Saint Tirugnana Sambandar in his hymns. This is the 70th Shiva temple on the southern bank of Cauvery praised in Thevaram hymns.
The 110 feet tall five tier Rajagopuram is facing east. It was built by Rajendra Chola in the year AD 850.
There is a separate temple for Yama the Lord of Death on the left side of the entrance. Shrines for Lord Vinayaka and Subramania (Muruga) are in the first Mandap. Lord Vinayaka in the temple is praised as Abayankara Vinayaka. Passing the inner entrance, we have the shrine of Mother Mangala Nayaki in Her standing posture.
The Thevaram hymns related to the temple are carved on a marble stone fixed on the wall. Sri Adhikara Nandhi is on the left side. The procession deities are kept safe in a mandap. Presiding deity is a little fatter and tall. There are Vennai Pillayar, Muruga, Panchabhooda Lingas, Jeshtadevi and Sani Bhagawan shrines in the inner corridor-prakara.
During the eclipse times also, the doors of the temple is open though as a tradition in other Shiva temples they are closed. Special abishek is performed to Lord of Sri Vanchiam during this time. Mother Ganga once sought a solution from Lord to cleanse Herself of the sins left on Her by those who bathed in the river. Lord directed Her to pray at a place where even Yama the God of Death was blessed by Him. Accordingly, Ganga left just a small power of Her in the original Ganga and merged with the sacred spring here with the remaining 999 parts of Her holiness. Hence, the Theertha is called Gupta Ganga. It is still believed that She is residing in the theertha secretly. This Theertha is considered holier than Ganga. Presently, it is known as Muni Theertha. During Masi Magam, a festival is celebrated in this Theertha also.
To punish those who participated in Daksha’ Yagna for which He was not invited with a motive to insult Him, Lord Shiva sent Veerabadra to destroy the Yajna. Sun-Surya was one of the participants. Due to Lord’s anger, he lost his shining and begged pardon for a relief. He performed rigorous penance here and regained his brightness with the blessings of Lord Shiva.
Lord Vishnu desirous (Vaanchithal in Tamil) of Mahalakshmi (Sri) sought the help of Lord Shiva to realize His wish, hence the place came to be known as Sri Vaanchiam. As Lord Shiva is all dominant in the temple, there is no shrine for Navagrahas the nine planets. Yama and his assistant Chitra Gupta are in a same shrine in the southeast corner-Agni corner- in the temple. Devotees worship Yama with garlands made of Vada a popular dish of Tamilnadu. People also conduct in the shrine their birthday pujas and homas seeking longevity. Mother Mahishasuramardhi with Her eight hands is blessing the devotees in the temple.
Yama the God of Death felt very sad that he was assigned the job of taking the life of people while there are many jobs of happy nature. He went to Tiruvarur and spoke his sorrow to Lord. Lord Shiva directed him to go to Sri Vanchiam and pray there. Yama performed penance. Pleased with his penance, Lord Vanchinadheswarar appeared before him on the Masi month Bharani Star day in February-March and asked what he wished.
Yama said that he had been assigned the job of taking the life of people thus incurring their hatred and harsh criticism and he was suffering the Brahmmahati dosha caused by his job duty. Lord Shiva assured him saying that in future, people would attribute the cause of death due to diseases, age and accidents and they would not blame him. Lord also instructed Yama that he should permit only those who are less sinners and they should not have rebirth. Lord also emphasized that Yama should make their end peaceful. He also granted him the status of Kshetra Palaka and the devotees would worship him first and then only at Lord’s shrine. Accordingly, the first puja is dedicated to Yama only in this temple each day.
Moolavar : Vanchinadeswarar
Agamam : Kameekam
Old year : 1000-2000 years old
Historical Name : Tiru Vanchiam
City : Sri Vanchiam
District :Tiruvarur
Thirumurai 2.7
வன்னி கொன்றைமத மத்த மெருக்கொடு கூவிளம்
பொன்னி யன்றசடை யிற்பொலி வித்தபு ராணனார்
தென்ன வென்றுவரி வண்டிசை செய்திரு வாஞ்சியம்
என்னை யாளுடை யானிட மாக வுகந்ததே.
வன்னியிலை கொன்றைமலர் ஊமத்தம் மலர் வில்வம் ஆகியவற்றைப் பொன்போன்ற தம் சடையில் சூடிய பழமையாளரும், என்னை அடிமையாகக் கொண்டவரும் ஆகிய சிவபிரான் தமது இருப்பிடமாகக் கொண்டு விரும்பிய ஊர், வரிவண்டுகள் `தென்ன` என்ற ஒலிக் குறிப்போடு இசைபாடும் திருவாஞ்சியமாகும்.
the ancient god, Civaṉ who wore in his caṭai which is like gold leaves of indian mesquit, koṉṟai flowers, datura flowers, yarkam, and bael leaves to appear brilliantly.
Tiruvānciyam where the bees with lines on them hum like teṉṉa is the place that Civaṉ who admitted me into his grace, desired as his abode.
கால காலர்கரி கானிடை மாநட மாடுவர்
மேலர் வேலைவிட முண்டிருள் கின்ற மிடற்றினர்
மாலை கோலமதி மாடமன் னுந்திரு வாஞ்சியம்
ஞாலம் வந்து பணியப்பொலி கோயில் நயந்ததே.
காலனுக்குக் காலர்; கரிந்த இடுகாட்டில் சிறந்த நடனம் புரிபவர்; எப்பொருட்கும் எல்லா உயிர்கட்கும் மேலானவர்; கடலிடைத்தோன்றிய நஞ்சினை உண்டு இருள்கின்ற கண்டத்தை உடையவர்; அச்சிவபிரான், மாலைக்காலத்தே தோன்றும் அழகிய மதி உச்சியில் பொருந்தும் மாடவீடுகள் நிறைந்த திருவாஞ்சியத்தில் உள்ள அழகிய கோயிலை, உலகோர் வந்து தம்மைப் பணிந்து அருள் பெறுமாறு விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்றார்.
Civaṉ is himself the god who killed the god of death.
will perform the great dance in the charred cremation-ground.
is superior to all things, all living beings and all tēvars.
has a neck that has become black by consuming the poison that rose in the ocean.
the temple which is with splendour to be worshipped by the people of this world, in tiruvanciyam where in the storeys the beautiful moon stays in the evenings, is desired by him.
மேவி லொன்றர் விரிவுற்ற விரண்டினர் மூன்றுமாய்
நாவி னாலருட லஞ்சின ராறரே ழோசையர்
தேவி லெட்டர்திரு வாஞ்சிய மேவிய செல்வனார்
பாவந் தீர்ப்பர்பழி போக்குவர் தம்மடி யார்கட்கே.
விரும்பி வழிபடின் நீ நான் என்ற வேற்றுமையின்றி அந்நியம் ஆவர். ஒன்றாய் அரும்பிய அவர் பலவாய் விரியுமிடத்து, சிவம் சத்தி என இரண்டாவர். ஒன்றாய் வேறாய் உடனாய் மூன்றாவர். நாவினால் நான்கு வேதங்களை அருளியவர். பரை ஆதி இச்சை ஞானம் கிரியை என்னும் ஐவகைச் சத்தியாகிய திருவுருவை உடையவர். ஆறுகுணங்களை உடையவர். ஏழு ஓசை வடிவினர். அட்டமூர்த்தங்களாய் விளங்குபவர். இத்தகையவராய்த் திருவாஞ்சியத்தில் எழுந்தருளியுள்ள செல்வனார் தம் அடியவர்களின் பாவங்களைத் தீர்ப்பர். அவர் அடியவர்கட்கு வரும் பழியைப் போக்குபவர்.
if one worships Civaṉ with desire he will be identical with him.
(Civaṉ is the sole thing.) has extensive spiritual wisdom and rituals and ceremonies prescribed in the ākamams (Civaṉ is cakti and Civam).
being the energy of will, energy which provides the souls with gross and subtle bodies and with experience-planes according to their Karmam, the energy of wisdom which has the virtue of liberating the souls from the bondage of Karmam and establishing them in bliss.
(It may also mean the three lights ie.
the sun, the moon and the fire.) chants with his tongue the four vētams that investigate the three things ie.
pati, pacu, pācan.
has the holy five forms of parai, āti, iccai, Nyāṉam and Kiriyai of the five energies.
(It may also mean the pancappiramamantiram bodies) (has his body bathed in the five produte of the cow).
has the six attributes (has a river on his head) is the seven notes of the diatonic scale.
has eight divine forms (this means aṭṭamūrttam of Civaṉ) the god who dwells in tiruvānciyam.
will remove the sins of his devotees and obliterate reproach.
[[This verse contains many subtle truths according to the philosophy of caiva cittāntam]] .
சூல மேந்திவளர் கையினர் மெய்சுவண் டாகவே
சால நல்லபொடிப் பூசுவர் பேசுவர் மாமறை
சீல மேவுபுக ழாற்பெரு குந்திரு வாஞ்சியம்
ஆல முண்டவடி கள்ளிடம் ஆக வமர்ந்ததே.
சூலம் ஏந்திய நீண்ட கையினை உடையவர்; தம் திருமேனிக்குப் பொருத்தமாக நல்ல திருநீற்றை மிகுதியாகப் பூசுபவர்; சிறந்த வேதவசனங்களைப் பேசுபவர். ஆலகாலம் உண்டருளிய அவ்விறைவர், ஒழுக்கத்தால் சிறந்தோர் வாழ்வதால் புகழ்பெற்ற திருவாஞ்சியத்தை இடமாகக் கொண்டு அமர்ந்துள்ளார்.
Civaṉ has a long hand in which he holds the trident.
will smear profusely with good sacred ash fit for his body.
will chant the great vētam.
tiruvānciyam whose name spreads everywhere by its fame got by good conduct.
is the place which the god who consumed the poison, desired as his abode.
கையி லங்குமறி யேந்துவர் காந்தளம் மெல்விரல்
தையல் பாகமுடை யாரடை யார்புரஞ் செற்றவர்
செய்ய மேனிக்கரி யமிடற் றார்திரு வாஞ்சியத்
தையர் பாதமடை வார்க்கடை யாவரு நோய்களே.
கையின்கண், விளங்கும் மான்கன்றை ஏந்தியவர்; காந்தள் இதழ் போன்ற மெல்லிய விரல்களை உடைய பார்வதிதேவியைத் தமது பாகமாகக் கொண்டவர்; பகைவராகிய திரிபுரத்து அசுரரின் முப்புரங்களை அழித்தவர்; சிவந்த திருமேனியையும் கரியமிடற்றையும் உடையவர்; இத்தகையோராய்த் திருவாஞ்சியத்துள் எழுந்தருளிய தலைவராகிய சிவபிரான் திருவடிகளை அடைபவர்களைப் போக்கற்கு அரிய நோய்கள் எவையும் அடையா.
Civaṉ holds in his hand a glittering young deer.
has as a half a young lady whose beautiful, soft fingers are like the petals of the red malabar glory lily.
destroyed the cities of the enemies.
has a black neck in the red body.
incurable diseases will not approach those who approach the feet of the father in tiruvānciyam.
அரவம் பூண்பரணி யுஞ்சிலம் பார்க்க வகந்தொறும்
இரவி னல்லபலி பேணுவர் நாணிலர் நாமமே
பரவு வார்வினை தீர்க்கநின் றார்திரு வாஞ்சியம்
மருவி யேத்தமட மாதொடு நின்றவெம் மைந்தரே.
அரவை அணிகலனாகப் பூண்பவர்; காலில் அணியும் சிலம்பு ஆரவாரிக்க வீடுகள் தோறும் நாணிலராய் இரவிற் சென்று நல்ல பலியைப் பெறுபவர்; தம் திருப்பெயர்களைக் கூறிப் பரவுவார் வினைகளைத் தீர்க்கத் திருவாஞ்சியத்துள் நாம் சென்று வழிபடுமாறு உமையம்மையாரோடு எழுந்தருளியுள்ளார்.
Civaṉ adorns cobras as his ornaments.
begs with desire good alms in the night in every house, his cilampu worn as an adornment, to make a sound.
does not feel ashamed to do so.
is determined to remove the Karmams of those who praise his names only.
our strong god who stood along with a young lady, to praise tiruvānciyam reaching it.
விண்ணி லானபிறை சூடுவர் தாழ்ந்து விளங்கவே
கண்ணி னாலநங் கன்னுட லம்பொடி யாக்கினார்
பண்ணி லானவிசை பாடன்மல் குந்திரு வாஞ்சியத்
தண்ணலார் தம்மடி போற்றவல் லார்க்கில்லை யல்லலே.
வானகத்தே தோன்றிய பிறைமதியைத் தம் திரு முடியில் தங்கி விளங்குமாறு சூடியவர்; நெற்றிக் கண்ணால் மன்மதனின் உடலை நீறாக்கியவர். பண்களில் பொருந்திய இசையோடு பாடும் புகழ்பொருந்திய திருவாஞ்சியத்துள் விளங்கும் அவ்வண்ணலாரின் திருவடியைப் போற்றவல்லார்க்கு அல்லல் இல்லை.
Civaṉ will wear the crescent which is shining in the sky, descending low; reduced to ashes the body of Anaṅkaṉ by his frontal eye.
there will be no sufferings for those who have knowledge of vētam and ākamam to praise the feet of the god in Tiruvānciyam where singing of songs which have the seven notes is always increasing (Anaṅkaṉ is not used in its derivative sense).
மாட நீடுகொடி மன்னிய தென்னிலங் கைக்குமன்
வாடியூ டவரை யாலடர்த் தன்றருள் செய்தவர்
வேட வேடர்திரு வாஞ்சிய மேவிய வேந்தரைப்
பாட நீடுமனத் தார்வினை பற்றறுப் பார்களே.
நீண்ட கொடிகள் நிலைத்துள்ள மாடவீடுகளைக் கொண்ட தென்னிலங்கைக்கு அரசனாகிய இராவணன் வாடிவருந்தக் கயிலை மலையால் அவனை அடர்த்துப்பின் அருள்செய்தவர்; அருச்சுனன் பொருட்டு வேட்டுவக் கோலம் தாங்கியவர். திருவாஞ்சியத்துள் எழுந்தருளிய வேந்தர். அவ்விறைவரைப்பாட எண்ணுவார், வினை, பற்று ஆகியன நீங்கப் பெறுவர்.
the King of ilaṅkai in the south where the tall flags are permanently fixed in the storeys.
Civaṉ bestowed his grace in the past after having pressed him by the mountain to make him become weak and show resentment.
has the form of a hunter.
those who have thriving minds to praise the King who dwells in tiruvānciyam will cut at the root of Karmams and attachments of two kinds (attachment to the body and attachment to possessions and relations).
செடிகொ ணோயினடை யார்திறம் பார்செறு தீவினை
கடிய கூற்றமுங் கண்டக லும்புகல் தான்வரும்
நெடிய மாலொடய னேத்தநின் றார்திரு வாஞ்சியத்
தடிகள் பாதமடைந் தாரடி யாரடி யார்கட்கே.
நீண்டுயர்ந்த திருமாலும் பிரமனும் தம்மை வணங்குமாறு ஓங்கிநின்ற திருவாஞ்சியத்து அடிகளாகிய சிவபிரான் திருவடிகளை அடைந்த அடியவர்களின் திருவடிகளை அடைந்தவர்கள், துன்பம் தரும் நோய்களை அடையார். துன்புறுத்தும் தீவினைகளால் மாறுபடார். கொடிய கூற்றுவனும் அவர்களைக்கண்டு அஞ்சி அகல்வான். சிவகதி அவர்களைத் தேடிவரும்.
the devotees of those devotees who have approached the feet of the Civaṉ in tiruvānciyam who remained to be praised by the tall Māl and Ayaṉ.
will not get distressing diseases.
will not swerve from right conduct into evil acts which will destroy them.
the dreadful god of death too will go away from them on seeing them.
higher stage of existence (Civakaṭi) will come to them of its own accord.
பிண்ட முண்டுதிரி வார்பிரி யுந்துவ ராடையார்
மிண்டர் மிண்டுமொழி மெய்யல பொய்யிலை யெம்மிறை
வண்டு கெண்டிமரு வும்பொழில் சூழ்திரு வாஞ்சியத்
தண்ட வாணனடி கைதொழு வார்க்கில்லை யல்லலே.
பிறர் திரட்டித்தந்த சோற்றை உண்டு திரியும் சமணரும், செந்நிற ஆடையைப் போர்த்துழலும், அவரின் வேறுபட்ட புத்தரும் ஆகிய மிண்டர்கள் வலிந்துகூறும் உரைகள் மெய்யல்ல. பொய்யிலியாகிய எம் இறைவன் வண்டுகள் கிளறி உண்ணும் தேன் நிறைந்த மலர்களை உடைய பொழில் சூழ்ந்த திருவாஞ்சியத்துள் எழுந்தருளியுள்ளான். அண்டம் முழுவதும் வாழும் அவன் திருவடிகளைக் கைகளால் தொழுது வணங்குவார்க்கு அல்லல் இல்லை.
amaṇar who wander eating balls of cooked food.
and buddhists who wear a loose robe soaked in myrtle-dye.
the harsh words of those two ignorant persons are not true.
there is no falsehood in my statement.
our Lord.
and who dwells in all the words and who is in tiruvānciyam surrounded by gardens where bees work into the flowers and stay there.
there will be no sufferings for those who worship with joined hands his feet.
தென்றல் துன்றுபொழில் சென்றணை யுந்திரு வாஞ்சியத்
தென்று நின்றவிறை யானை யுணர்ந்தடி யேத்தலால்
நன்று காழிமறை ஞானசம் பந்தன செந்தமிழ்
ஒன்று முள்ளமுடை யாரடை வாருயர் வானமே.
தென்றல், பொழிலைப் பொருந்தி அதன் மணத்துடன் சென்று வீசும் திருவாஞ்சியத்துள் என்றும் நீங்கா துறையும், இறைவனியல்பை உணர்ந்து அவனடிகளை ஏத்தித் துதித்தலால், நன்மை தரும் காழிப்பதியுள் மறைவல்லவனாய்த் தோன்றிய ஞானசம்பந்தனின் இச்செந்தமிழ்ப் பாடல்களில் ஈடுபடும் மனம் உடையவர்கள், உயரிய வீடுபேற்றை அடைவர்.
realising Civaṉ who dwelt always in tiruvānciyam where the southern balmy breeze blows and reaches the dense gardens.
by praising his feet.
those who have set their minds on the verses of refined Tamiḻ composed by Nyāṉacampantaṉ of Kāḻi which has many good things, will reach the highest world which is bliss.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.