remedy to drive away the diseases of the body

Thirumurai 5.60

திருமாற்பேறு

ஏது மொன்று மறிவில ராயினும்
ஓதி யஞ்செழுத் தும்முணர் வார்கட்குப்
பேத மின்றி யவரவ ருள்ளத்தே
மாதுந் தாமும் மகிழ்வர்மாற் பேறரே.

பொழிப்புரை :

திருமாற்பேற்றில் எழுந்தருளியிருக்கும் இறைவர் ஏதொன்றும் அறியாதவர்கள் ஆனாலும், திருவஞ்செழுத்தை ஓதி உணர்வார்கட்கு வேற்றுமையின்றி அவரவர் உள்ளத்தே தாமும் அம்பிகையுமாய் மகிழ்ந்து வீற்றிருப்பர்.
குறிப்புரை :

பாடல் எண் : 2

அச்ச மில்லைநெஞ் சேயரன் நாமங்கள்
நிச்ச லுந்நினை யாய்வினை போயறக்
கச்ச மாவிட முண்டகண் டாவென
வைச்ச மாநிதி யாவர்மாற் பேறரே.

பொழிப்புரை :

நெஞ்சே! அரன் திருநாமங்களை வினைகள் விட்டு நீங்குவதற்காக, நித்தமும் நினைவாயாக; உனக்கு அச்சமில்லை. திருமாற்பேற்று இறைவர், கைப்புள்ள ஆலகால விடத்தை உண்டதிரு நீலகண்டர் என்று அன்பொடுகூற, சேமித்து வைத்த மாநிதிபோலப் பயன்படுவர்.
குறிப்புரை :

பாடல் எண் : 3

சாத்தி ரம்பல பேசுஞ் சழக்கர்காள்
கோத்தி ரமுங் குலமுங்கொண் டென்செய்வீர்
பாத்தி ரஞ்சிவ மென்று பணிதிரேல்
மாத்தி ரைக்கு ளருளுமாற் பேறரே.

பொழிப்புரை :

சாத்திரங்கள் பலவற்றைப் பேசும் தீயவர்களே! கோத்திரம், குலம் முதலியவற்றைக் கொண்டு என்ன செய்வீர்! பணிதற்குரிய பொருள் சிவபரம்பொருளே என்று கொண்டு பணிவீராயின், திருமாற்பேற்று இறைவர் ஒருமாத்திரைப் பொழுதுக்குள் அருளுவர்.

பாடல் எண் : 4

இருந்து சொல்லுவன் கேண்மின்க ளேழைகாள்
அருந்த வந்தரும் அஞ்செழுத் தோதினால்
பொருந்து நோய்பிணி போகத் துரப்பதோர்
மருந்து மாகுவர் மன்னுமாற் பேறரே.
பொழிப்புரை :

அறிவில்லாதவர்களே! சிந்தித்திருந்து சொல்லுவேன்; கேட்பீர்களாக! அரிய தவத்தினாலாய பயனைத்தரும் திருவஞ்செழுத்தை ஓதினால் திருமாற்பேற்று இறைவர் உம்மைப் பொருந்தியுள்ள நோய்களாகிய பிணிகள் போகும்படி துரத்துவதாகும் ஒப்பற்ற மருந்தும் ஆவர்.

பாடல் எண் : 5

சாற்றிச் சொல்லுவன் கேண்மின் தரணியீர்
ஏற்றின் மேல்வரு வான்கழ லேத்தினால்
கூற்றை நீக்கிக் குறைவறுத் தாள்வதோர்
மாற்றி லாச்செம்பொ னாவர்மாற் பேறரே.

பொழிப்புரை :

உலகில் உள்ளவர்களே! எல்லோரும் அறியச் சொல்லுவேன் கேட்பீர்களாக; இடபத்தின் மேல் வருவாராகிய திருமாற்பேற்று இறைவர் திருவடிகளை ஏத்தினால், உம்மைக் கொள்ளவரும் கூற்றுவனை நீக்கி, குறைகளை அறுத்து, ஆள்கின்ற மாற்றில்லாத செம்பொன்னை ஒப்பர்.

பாடல் எண் : 6

ஈட்டும் மாநிதி சால இழக்கினும்
வீட்டுங் காலன் விரைய அழைக்கினுங்
காட்டில் மாநட மாடுவாய் காவெனில்
வாட்டந் தீர்க்கவும் வல்லர்மாற்பேறரே.

பொழிப்புரை :

வருந்திச் சேர்த்த பெருஞ்செல்வத்தை மிகுதியாக இழந்தாலும், அழிக்கும் காலன் விரையவந்து அழைத்தாலும், சுடு காட்டில் பெரிய நடனம் ஆடுகின்ற பெருமானே! காப்பாற்றுவாயாக! என்றழைத்தால், திருமாற்பேற்றிறைவர் வாட்டம் தீர்க்கவும் வல்லவராவர்.

பாடல் எண் : 7

ஐய னேயர னேயென் றரற்றினால்
உய்ய லாமுல கத்தவர் பேணுவர்
செய்ய பாத மிரண்டும் நினையவே
வையம் ஆளவும் வைப்பர்மாற் பேறரே.

பொழிப்புரை :

தலைவனே! சிவபெருமானே! என்று வாய்விட்டு அரற்றினால் உய்தி அடையலாம்; அதுவன்றியும் உலகத்திலுள்ளவர் பேணி மதிப்புச்செய்வர்; அப்பெருமானின் இரண்டு சிவந்த திருப் பாதங்களை நினைத்தால் திருமாற்பேற்று இறைவர் உலகத்தை ஆளவும் வைப்பர்.
குறிப்புரை :


பாடல் எண் : 10

உந்திச் சென்று மலையை யெடுத்தவன்
சந்து தோளொடு தாளிற வூன்றினான்
மந்தி பாய்பொழில் சூழுமாற் பேறென
அந்த மில்லாதோ ரின்பம் அணுகுமே.

பொழிப்புரை :

செருக்கு தன்னை உந்தித்தள்ளுதலால் சென்று திருக் கயிலாயத்தை எடுத்தவனாகிய இராவணனது சந்தனம் பூசிய தோளும் தாள்களும் இறுமாறு திருவிரலால் ஊன்றிய பெருமானுக்குரியதும், பெண்குரங்குகள் பாயும் பொழில் சூழ்வதுமாகிய திருமாற்பேறு என்று கூறினால் முடிவில்லாத ஒப்பற்ற இன்பம் அணுகும்.

if people who do not know even a little about anything.
to those who understand the meaning of the mantiram of five letters Namasivaya, chanting them.
without making any distinction.
in the hearts of such people individually.
the Lord in Māṟpēṟu will dwell with joy, along with the lady, Umai.

my mind!
you meditate on the name of Araṉ Civaṉ daily, for your acts to leave you and meet with destruction.
there is no cause for fear.
if you say the Lord who has a neck which consumed the poison which was bitter in taste the Lord in māṟpēṟu will be useful like the great hoarded wealth

wicked people who talk about many religious treatises and branches of knowledge!
what could you do with high lineage and noble birth?
if you pay homage to civam who is worthy of it.
the Lord in māṟpēṟu will grant his grace within an instant.

People who are not endowed with intelligence!
I tell you after deep pondering.
listen to what I say.
if you utter the mantiram of five letters it will give you the fruit of austere penance.
Civaṉ who dwells permanently in māṟpēṟu will also be the remedy to drive away the diseases of the body and mental disorders completely.

People of this world!
I shall announce publicly to be known to all of you.
listen.
if you praise the feet of Civaṉ who comes riding on a bull.
preventing the god of death from taking away your lives.
completely removing your deficiencies the Lord in māṟpēṟu will be the gold of limitless degree of fineness, and will admit you into his grace.

if you lose very much the great wealth which you earned by strenous efforts.
and if the Kālaṉ god of death whose duty is to kill beings quickly, call you if you say the Lord who performs a great dance in the cremation-ground!
protect me` the Lord in māṟpēṟu is also capable of removing both the distresses.

People of this world!
you can save yourselves if you cry aloud my master araṉ!
the people of this world will esteem you with regard.
if you meditate on both the red feet.
the Lord in māṟpēṟu will bestow on you the greatest grace of ruling over the world, too.

if one says, Māṟpēṟu surrounded by gardens where female monkeys jump, belonging to Civaṉ, who pressed down to crush the feet, shoulders and joints of the arakkaṉ who went near driving his chariot and lifted the mountain happiness which has no end will approach you.

as long as life exists in this body I shall meditate Lord Siva

Thirumurai 5.1

சுவாமிபெயர் - திருமூலத்தானநாயகர் (எ) சபாநாதர்.
தேவியார் - சிவகாமியம்மை.

அன்னம் பாலிக்குந் தில்லைச்சிற் றம்பலம்
பொன்னம் பாலிக்கு மேலுமிப் பூமிசை
என்னம் பாலிக்கு மாறுகண் டின்புற
இன்னம் பாலிக்கு மோஇப் பிறவியே. 5.001.1

பேரின்பவீடு நல்கும் தில்லைத் திருச்சிற்றம்பலம் பொன்னுலக வாழ்வையும் தரும். இத்தகைய திருச்சிற்றம்பலத்தை, மேலும் இந்நிலவுலகில் என் அன்பு பெருகும் வகையில் கண்டு, பரமுத்திப் பேரின்ப நிலையை எளிதின் எய்துதற்கு இந்த நல்ல மனிதப் பிறவியை இன்னும் கொடுக்குமோ முதல்வன்?

அரும்பற் றப்பட ஆய்மலர் கொண்டுநீர்
சுரும்பற் றப்படத் தூவித் தொழுமினோ
கரும்பற் றச்சிலைக் காமனைக் காய்ந்தவன்
பெரும்பற் றப்புலி யூரெம் பிரானையே. 5.001.2

அரும்புகள் நீக்கமுற ஆராய்ந்த போதுகளைக் கொண்டு வண்டுகள் நீக்கமுறத்தூவி, கரும்பாகிய வில்லை ஏந்திய கருவேளை எரித்தவனாகிய பெரும்பற்றப்புலியூர் எம்பிரானை நீர் தொழுமின்.

அரிச்சுற் றவினை யாலடர்ப் புண்டுநீர்
எரிச்சுற் றக்கிடந் தாரென்றயலவர்
சிரிச்சுற் றுப்பல பேசப்ப டாமுனம்
திருச்சிற் றம்பலஞ் சென்றடைந் துய்ம்மினே. 5.001.3

அரித்தல் மிக்க இருவினையால் தாக்குண்டு எரிசூழ (இடுகாட்டில்) கிடந்தார் என்று அயலோர் சிரிப்புற்றுப் பலபல பேசுதலை அடையுமுன்னரே நீவிர்போய்த் திருச்சிற்றம்பலத்தை அடைந்து உய்மின்.

அல்ல லென்செயும் அருவினை யென்செயும்
தொல்லை வல்வினைத் தொந்தந்தா னென்செயும்
தில்லை மாநகர்ச் சிற்றம் பலவனார்க்
கெல்லை யில்லதோ ரடிமைபூண் டேனுக்கே. 5.001.4

எதிர்வினையும் தீர்தற்கரிய நுகர்வினையும் மேலைவல்வினையாகிய துவந்துவங்களும் எனக்கு என்ன துன்பம் செய்யவல்லன? தில்லைமாநகரிலே திருக்கூத்தாடியருளும் திருச்சிற்றம்பலவனார்க்கு அளவில்லாததொர் அடிமைபூண்ட எனக்கு அவ்வினைகள் ஒரு துன்பமும் செய்யவல்லன அல்ல.

ஊனில் ஆவி உயிர்க்கும் பொழுதெலாம்
நான்நி லாவி யிருப்பனென் னாதனைத்
தேன்நி லாவிய சிற்றம் பலவனார்
வான்நி லாவி யிருக்கவும் வைப்பரே. 5.001.5

உடம்பில் உயிர் உயிர்த்துக்கொண்டிருக்கும் காலமெல்லாம் நான் என்னை ஆளாக உடைய திருச்சிற்றம்பலவனாரை விளக்கமுறப்பெற்றிருப்பேன். இன்பத்தேன் விளங்கிய அத்திருச்சிற்றம்பலவனார் அடியேனைப் பேரின்பவீட்டில் நிலைபெற்றிருக்கவும் வைப்பர்.

சிட்டர் வானவர் சென்று வரங்கொளும்
சிட்டர் வாழ்தில்லைச் சிற்றம் பலத்துறை
சிட்டன் சேவடி கைதொழச் செல்லுமச்
சிட்டர் பாலணு கான்செறு காலனே. 5.001.6

ஞானிகளும் தேவர்களும் போய்வேண்டும் வரங்களைப் பெற்றுக்கொள்ளும் சிறப்புடையது தில்லைச் சிற்றம்பலம்; சிட்டர்களாகிய அந்தணர்கள் வாழ்தற்கு இடமாவது அது. அத்தில்லைச் சிற்றம்பலத்தில் திருக்கூத்தாடியருளும் ஞானமூர்த்தியின் திருவடிகளைக் கைகூப்பித் தொழப்போகும் அச்சிட்டர்களாய மெய்ஞ்ஞானியரையே, ஏனையோரைச் செறுதற்கு வல்லகாலன் அணுக மாட்டான்.

ஒருத்த னார்உல கங்கட் கொருசுடர்
திருத்த னார்தில்லைச் சிற்றம் பலவனார்
விருத்த னாரிளை யார்விட முண்டவெம்
அருத்த னாரடி யாரை யறிவரே. 5.001.7

தனிமுதற்பொருள் உலகங்களுக்கெல்லாம் ஒரே விளக்காய் உள்ளவர்; செம்மையார்; தில்லைச்சிற்றம்பலத்தில் திருக்கூத்தாடுபவர்; முதியார்; இளையார்; நஞ்சுண்ட எம்செல்வர்; அடியாரை அறிவார்.

விண்நி றைந்ததோர் வெவ்வழ லின்னுரு
எண்நி றைந்த இருவர்க் கறிவொணாக்
கண்நி றைந்த கடிபொழி லம்பலத்
துள்நி றைந்துநின் றாடு மொருவனே. 5.001.8

யான் என்னும் செருக்கு மிகுந்த அயனும் மாலும் காண்டற்கு அரிதாய், ஆகாயத்தையளாவியெழுந்த சோதிப்பிழம்பு ஒப்பற்ற பெருந்தலைவனாய், தேனிறைந்த மணம் பொருந்திய சோலைகள் சூழ்ந்த தில்லையம்பலத்துள் திருச்சிற்றம்பல வடிவாய் நிறைந்து பஞ்சகிருத்திய நடனத்தைச் செய்யும். தொழக்கல்லாதவர்களாகிய அயன்மாலுக்கு அரிய முதல்வன் அன்பால் வழிபட்டவியாக்கிரர், பதஞ்சலியார் என்னும் முனிவர்களுக்கு வெளிப்பட்டுத் தோன்றித் தன்னியல்பை உணர்த்திப் பேரின்பம் அருளினன் என்றபடி.

வில்லை வட்டப் படவாங்கி யவுணர்தம்
வல்லைவட் டம்மதில் மூன்றுடன் மாய்த்தவன்
தில்லைவட் டந்திசை கைதொழு வார்வினை
ஒல்லைவட் டங்கடந் தோடுத லுண்மையே. 5.001.9

மேருவாகிய வில்லை வளைத்துத் திரிபுரத்தசுரர்களுடைய மும்மதில்களை அழித்தவன் எழுந்தருளிய தில்லை நகரின் திசையை நோக்கிக் கைகூப்புவார் செய்த வினைகள் விரைந்து அவர்ளை விட்டு ஓடும். இஃது உண்மை.

நாடி நாரணன் நான்முக னென்றிவர்
தேடி யுந்திரிந் துங்காண வல்லரோ
மாட மாளிகை சூழ்தில்லை யம்பலத்
தாடி பாதமென் நெஞ்சு ளிருக்கவே. 5.001.10

திருமாலும் பிரமனும் முதல்வனைக் காண்பேம் எனத் தம்முள் எண்ணி முறையே நிலத்தை யகழ்ந்து தேடியும் வானிற் பறந்து திரிந்தும் காணவல்லாரல்லர்; மாடமாளிகைகள் சூழ்ந்த திருத்தில்லையில் திருவம்பலத்தில் நின்று ஆடுகின்ற பெருமானது திருவடிகள் அன்பால் நினையும் என் நெஞ்சத்து விளங்கி இருக்கும்.

மதுர வாய்மொழி மங்கையோர் பங்கினன்
சதுரன் சிற்றம் பலவன் திருமலை
அதிர ஆர்த்தெடுத் தான்முடி பத்திற
மிதிகொள் சேவடி சென்றடைந் துய்ம்மினே. 5.001.11

இனிய மொழிபேசும் பார்வதி அம்மையை இடப்பாகத்தே வைத்தவன்; இளைப்பின்றி உலகெலாம் படைத்துக்காத்து அழிக்கவல்ல சதுரப்பாடுடையவன்; திருச்சிற்றம்பலத்தில் எழுந்தருளியுள்ளவன். இப் பெருமான் எழுந்தருளியுள்ள திருமலை எனப்படும் திருக்கயிலாய மலையை அசையும்படி, செருக்கினால் ஆரவாரம் செய்து எடுத்த இராவணனுடைய பத்து முடிகளும் வருந்தும்படி மௌள ஊன்றும் செம்மையான திருவடியைச் சென்று கைதொழுது உய்க.

tillaiciṟṟampalam will supply me food;

will give me gold.

over and above that.

having seen my desire to increase in intensity in this world will it still grant me this human birth to desire pleasure (from worshipping him).

one who destroyed the Kāmaṉ who has the harmful bow of sugar-cane.

our Lord who is in Perumpaṟṟappuliyūr gathering beautiful flowers so that even buds may not be available.

you worship (the Lord) by scattering the flowers (at his feet) to make the bees to suffer.

Being attacked by your action which grow you.

before your neighbours speak many words ridiculing you laughing at your ignorance that you were lying (as a corpse) to be consumed by fire.

People of this world!

you go to Tirucciṟṟampalam, and reach it and save yourself

to the Lord in Ciṟṟampalam in the big city of Tillai.

to me who became a servant which knows no time limit and from which I cannot redeem myself what effect can suffering have on me?

what harm can the action from which it is difficult to be freed, do to me?

what harm can the dual, old strong actions do to me?

as long as life exists in this body.

I shall meditate upon my Lord.

the Lord of Ciṟṟampalam where there are bright honey-combs.

will place me in heaven to stay there permanently if I wish it.

The esteemed one who resides in Ciṟṟampalam in Tillai where learned people live and where wise people and celestials go and receive their boons.

the god of death will not go.

near those people of good conduct who go to worship the red feet (of the Lord).

He is one without parallel.

He is the matchless light for all the worlds.

He is the pure person.

one who resides in Ciṟṟampalam in Tillai.

He is the aged elder.

He is the youth our Lord who has on his half Umā, and drank the poison, will know his devotees (and bestow his grace upon them).

the form of a hot fire which occupied completely the sky.

cannot be known by the two, (Brahmaṉ and Vishnu) who pervaded the minds of their devotees.

Having pervaded the ampalam surrounded by sweet-smelling gardens full of honey the unequalled one who dances there.

Having bent the bow to form a semi circle one who destroyed (in the twinkling of the eye) simultaneously the three circular forts of the Avuṇar (the destruction of Tiripuram) the actions of people who worship with their hands even the direction in which the surrounding area of Tillai lies.

It is quite true that they would flee quickly crossing their limits.

when the feet of the Lord who dances in the ampalam of Tillai surrounded by mansions having high storeys are in my mind.

Are these gods, Nāraṇaṉ and Nāṉmukaṉ who have thought about him in their minds and wandered and searched him to find, capable of seeing him?

one who has a young maid who speaks sweet and true words on one side of his form.

clever one one who is in Ciṟṟampalam to crush the ten heads of Rāvaṇaṉ who removed the mountain (Kailācam) and shook it will a roaring noise.

save yourselves by going on pilgrimage and reaching the red feet which trampled (upon them) Note: It is a distinguishing feature of Tirunāvukkaracu to mention the Rāvaṇaṉ anecdote in the last stanza of every patikam .

Sivan will cleanse the acts of devotees worship Him in several group

Thirumurai 4.10

திருக்கெடிலவாணர்

பண் - காந்தாரம்

திருச்சிற்றம்பலம்

முளைக்கதி ரிளம்பிறை மூழ்க வெள்ளநீர்
வளைத்தெழு சடையினர் மழலை வீணையர்
திளைத்ததோர் மான்மறிக் கையர் செய்யபொன்
கிளைத்துழித் தோன்றிடுங் கெடில வாணரே. 4.010.1

மண்ணைத் தோண்டிய அளவிலே சிவந்த பொன் வெளிப்படும் கெடில நதிக்கரையில் உகந்தருளியிருக்கும் பெருமான் கிரணங்களை உடைய பிறை முழுகுமாறு கங்கை வெள்ளத்தைத் தேக்கிய நிமிர்ந்த சடையினராய், இனிய வீணையை ஒலிப்பவராய், மான்குட்டி மகிழ்ந்திருக்கும் கையினை உடையவராய், அடியவர் கண்ணுக்குக் காட்சி வழங்குகிறார்.

ஏறின ரேறினை யேழை தன்னொரு
கூறினர் கூறினர் வேத மங்கமும்
ஆறின ராறிடு சடையர் பக்கமும்
கீறின வுடையினர் கெடில வாணரே. 4.010.2

கெடிலவாணர் காளைவாகனம் உடையவர். பார்வதி பாகர். நான்கு வேதமும் ஆறு அங்கங்களும் அடியார்களுக்கு உபதேசித்தவர். கங்கை தங்கும் சடையினர். பக்கத்திலும் கிழிந்த உடையைக் கொண்டவர்.

விடந்திகழ் கெழுதரு மிடற்றர் வெள்ளைநீ
றுடம்பழ கெழுதுவர் முழுதும் வெண்ணிலாப்
படர்ந்தழ கெழுதரு சடையிற் பாய்புனல்
கிடந்தழ கெழுதிய கெடில வாணரே. 4.010.3

முழுவதும் பிறையின் வெள்ளிய ஒளி பரவி, அழகாக நிமிர்ந்த சடையில் பாய்ந்த கங்கைப் புனல் தங்கி அழகுறுத்தும் கெடிலவாணர், விடக்கறை தங்கி விளங்கும் நீலகண்டர். வெண்ணீற்றை உடம்பில் அழகாக அணிந்தவர்.

விழுமணி யயிலெயிற் றம்பு வெய்யதோர்
கொழுமணி நெடுவரை கொளுவிக் கோட்டினார்
செழுமணி மிடற்றினர் செய்ய வெய்யதோர்
கெழுமணி யரவினர் கெடில வாணரே. 4.010.4

கெடிலவாணர் விரும்பத்தக்க சிறந்த இரத்தினங்களை உடைய மேருமலையை, நாகரத்தினங்களையுடைய பாம்பினை நாணாக இணைத்துக் கூரிய பற்களை உடைய அம்புகளைச் செலுத்துவதற்காக வளைத்தார். அவர் நீலகண்டர். நிறத்தால் சிவந்த இரத்தினத்தை உடைய கொடிய நாகபாம்பை அணிகலனாக உடையவர்.

குழுவினர் தொழுதெழு மடியர் மேல்வினை
தழுவின கழுவுவர் பவள மேனியர்
மழுவினர் மான்மறிக் கையர் மங்கையைக்
கெழுவின யோகினர் கெடில வாணரே. 4.010.5

கெடில வாணர் கூட்டமாய்த் தம்பக்கல் வந்து தம்மைத் தொழுது எழும் அடியவர்களுக்கு மேல்வரக்கடவ வினைகளைப் போக்குபவர். பவளம் போன்ற செந்நிற மேனியை உடையவர். மழுவையும் மான்குட்டியையும் ஏந்திய கையினர். பார்வதி பாகராய் இருந்தே யோகத்தில் இருப்பவர்.

அங்கையி லனலெரி யேந்தி யாறெனும்
மங்கையைச் சடையிடை மணப்பர் மால்வரை
நங்கையைப் பாகமும் நயப்பர் தென்றிசைக்
கெங்கைய தெனப்படுங் கெடில வாணரே. 4.010.6

தென் திசையின் கங்கை என்று போற்றப்படும் கெடிலநதிக் கரையின் வீரட்டத்தில் உறையும் பெருமானார் உள்ளங்கையில் நெருப்பினை ஏந்தி, கங்கை என்னும் மங்கையைச் சடையில் சேர்த்தியவர். பார்வதியைத் தம் திருமேனியின் ஒருபாகமாக விரும்புபவர்.

கழிந்தவர் தலைகல னேந்திக் காடுறைந்
திழிந்தவ ரொருவரென் றெள்க வாழ்பவர்
வழிந்திழி மதுகர மிழற்ற மந்திகள்
கிழிந்ததே னுகர்தருங் கெடில வாணரே. 4.010.7

தேன் கூடு கிழிந்ததால் வழிந்த தேனோடு கீழே இறங்கும் வண்டுகள் ஒலிக்க ஒழுகும் தேனைப் பெண் குரங்குகள் நுகரும் கெடிலவாணர் இறந்தவர்களின் மண்டை ஓட்டினை உண்கலனாக ஏந்திச் சுடுகாட்டில் தங்கிக் கீழ் நிலையில் உள்ளவர் என்று அறிவிலிகள் பரிகசிக்குமாறு வாழ்பவர்.

கிடந்தபாம் பருகுகண் டரிவை பேதுறக்
கிடந்தபாம் பவளையோர் மயிலென் றையுறக்
கிடந்தநீர்ச் சடைமிசைப் பிறையு மேங்கவே
கிடந்துதா னகுதலைக் கெடில வாணரே. 4.010.8

பெருமான் திருமார்பில் கிடந்த பாம்பினைத் தன் அருகில் கண்டு பார்வதி மயங்க, அப்பாம்பு அவளை மயிலோ என்று ஐயப்பட, கங்கை தங்கிய சடைமேல் உள்ள பிறையும் பாம்பினைக் கண்டு மனம் வருந்த, இவற்றை எல்லாம் கண்டு சிரிக்கும் மண்டை ஓட்டினைக் கையில் கொண்டவர் கெடில வாணராவர்.

வெறியுறு விரிசடை புரள வீசியோர்
பொறியுறு புலியுரி யரைய தாகவும்
நெறியுறு குழலுமை பாக மாகவும்
கிறிபட வுழிதர்வர் கெடில வாணரே. 4.010.9

கெடில வாணர் நறுமணம் கமழ்கின்ற விரிந்த சடை புரளுமாறு தலையை அசைத்து, புள்ளிகளை உடைய புலித்தோலை இடையில் அணிந்து, சுருண்ட கூந்தலை உடைய உமாதேவி தம்திருமேனியில் ஒருபாகமாக இருக்கத் தந்திரமாக மாயக் கூத்தாடுவர்.

பூண்டதே ரரக்கனைப் பொருவின் மால்வரைத்
தூண்டுதோ ளவைபட வடர்த்த தாளினார்
ஈண்டுநீர்க் கமலவாய் மேதி பாய்தரக்
கீண்டுதேன் சொரிதருங் கெடில வாணரே. 4.010.10

பெருக்கெடுத்தோடும் நீர்நிலையில் மலர்ந்திருக்கும் தாமரைப் பூவின் பக்கம் எருமை பாய்தலால் தாமரை இதழ் கிழியத் தேன் வெளிப்படுகின்ற கெடிலவாணர் புட்பக விமானத்தைச் செலுத்தி வந்த இராவணனை ஒப்பற்ற மேம்பட்ட கயிலைமலையைப் பெயர்க்கமுற்பட்ட தோள்கள் நசுங்குமாறு வருந்திய திருவடியை உடையவர்.

திருச்சிற்றம்பலம்

Civaṉ who dwells on the bank of the river Keṭilam in which superior gold appears when the bed is scratched up.
has a caṭai into which the young crescent of rising rays submerges in the flood which surrounds the caṭai.
has a vīṇai of gentle sound.
holds in his hand a young disporting deer.

Civaṉ who dwells on the bank of the Keṭilam.
rides on a bull.
has on his half a lady.
revealed the four Vētams.
has six Aṅkams of the Vētams.
has a caṭai in which he has placed the river Kaṅkai.
has a dress which is torn on one side.

Civaṉ who dwells on the bank of the Keṭilam, who has on his caṭai a white, and spreading crescent whose beauty cannot be drawn to describe it and water which flows and beautifully lying there has in his neck a poison that shines brilliantly;
united with it.
paints his whole body with white sacred ash, to appear beautiful.

Civaṉ who dwells on the bank of Keṭilam.
bent a high mountain which has big gems, fixing in it a sharp arrow with teeth and superior gems which are coveted by all.
has a neck which is like the flawless sapphire.
adorns with a cobra which has a gem, which is red in colour and cruel in nature.

Civaṉ who dwells on the bank of the Kaṭilam.
will cleanse the acts which have joined the devotees who worship him in several groups.
has a holy form like coral holds a battle-axe.
has in his hand a young deer.
is a yōki who is united with a lady.

Civaṉ who dwells on the bank of the Keṭilam which is enrolled as the Kaṅkai of the south holding a burning fire in the hand.
is united with a lady who is in the form of a river, in his caṭai.
desirously gives a portion of his body to the daughter of the big mountain.

when the bees which hum like sweet music.
Civaṉ who dwells on the bank of the Keṭilam where the female monkeys drink the honey descending overflowing from the honey combs which have burst out.
holding as a vessel the skull of Piramaṉ who had died.
dwelling in the cremation ground.
exists to be despised as one who is degraded.

the lady Umai to be bewildered, seeing by her side the cobra which is lying on the body of Civaṉ.
and the cobra lying on the body to doubt her as a peacock on account of her gentleness.
the crescent too which is in the caṭai where the water is lying without movement, to be panic-stricken.
Civaṉ dwells on the bank of the Keṭilam has a skull lying, in his caṭai and laughing at these.

Civaṉ who dwells on the bank of the Keṭilam.
flinging the loosened caṭai which has excessive fragrance to roll over his shoulders.
when there is the skin of a leopard with spots in his waist.
and when Umai who has curly tresses of hair on one half.
will wander making playful mischief.

Civaṉ who dwells on the bank of the Keṭilam where the buffaloes spring on the lotus in the collected water and as a result of that act the flowers are torn and they pour down honey.
has a toe which he pressed down to crush the shoulders with which the arakkaṉ who had a well-adorned chariot, and who lifted the great mountain.

Those who reached tillai are capable of enjoying the fruits of being born as a human

The word Chidambaram may be derived from chit, meaning "consciousness", and ambaram, meaning "sky" (from aakasam or aakayam); it refers to the chidaakasam, the sky of consciousness, which is the ultimate aim one should attain according to all the Vedas and scriptures.Another theory is that it is derived from chit + ambalam. Ambalam means a "stage" for performing arts. The chidakasam is the state of supreme bliss or aananda and Lord Natarajar is the symbolic representation of the supreme bliss or aananda natanam. Saivaites believe that a visit to Chidambaram leads to liberation.Yet another theory is that it is derived from the word chitrambalam, from chithu meaning "play or dances of God" and ambalam meaning "stage"

The Ananda Thaandava

Adhisesha, the serpent who serves as a bed for the Lord in his manifestation as Vishnu, hears about the Änanda thaandava and yearns to see and enjoy it. The Lord blesses him, beckons him to assume the saintly form of 'Patanjali' and sends him to the Thillai forest, informing him that he will display the dance in due course.Patanjali who meditated in the Himalayas during krita age joins another saint, Vyagrapathar / Pulikaalmuni (Vyagra / Puli meaning "Tiger" and patha / kaal meaning "feet" referring to the story of how he sought and got the feet and eyesight of a tiger to help climb trees well before dawn to pick flowers for the Lord before the bees visit them). The story of sage Patanjali as well as his great student sage Upamanyu is narrated in both Vishnu Puranam as well as Siva Puranam. They move into the Thillai forest and worship Lord Shiva in the form of Shivalinga, a deity worshipped today as Thirumoolataneswarar (Thiru - sri, Moolatanam - primordial or in the nature of a foundation, Eswarar- the Lord). Legends say that Lord Shiva displayed his dance of bliss (the Aananda Thaandavam) - as Nataraja to these two saints on the day of the poosam star in the Tamil month of Thai (Jan - Feb).

Natarajar Murti

The demon under Nataraja's feet signifies that ignorance is under his feet 

The Fire in this hand (power of destruction) means destroyer of evil 

The raised hand signifies that he is the savior of all life. 

The Ring at the back signifies the cosmos. 

The drum in his hand signifies the origin of Life. 

This gold-roofed stage is the sanctum sanctorum of the Chidambaram temple and houses the Lord in three forms:

the "form" - the anthromorphological form as an appearance of Lord Nataraja, called the Sakala thirumeni. 

the "semi-form"  the semi-anthropomorphological form as the Crystal linga of Chandramouleswarar, the Sakala nishkala thirumeni. 

the "formless"  as the Space in Chidambara Rahasyam, an empty space within the sanctum sanctorum, the Nishkala thirumeni. 

Significance of the temple design

The layout and architecture of the temple is replete with philosophical meanings.

The Gopurams

The temple has 9 gateways and four of these have towering pagodas or gopurams each with 7 levels in the East, South, West and North. The eastern pagoda has all the 108 postures (karnams) of the Indian dance form  Bharathanatyam sculpted on it.

The 9 gateways signify the 9 orifices in the human body.

The Chitsabai or Ponnambalam, the sanctum sanctorum represents the heart which is reached by a flight of 5 stairs called the Panchaatchara padi - pancha meaning 5, achhara  indestructible syllables  "SI VA YA NA MA", from a raised anterior dias - the Kanakasabai. The access to the Sabhai is through the sides of the stage (and not from the front as in most temples).

The Ponnambalam or the Sanctum sanctorum is held by 28 pillars - representing the 28 agamas or set methodologies for the worship of Lord Shiva. The roof is held by a set of 64 beams representing the 64 forms of art and is held by several cross-beams representing the innumerable blood vessels. The roof has been laid by 21600 golden tiles with the word SIVAYANAMA inscribed on them representing 21600 breaths. The golden tiles are fixed using 72000 golden nails which represents the no. of nadis exists in human body. The roof is topped by a set of 9 sacred pots or kalasas, representing the 9 forms of energy

thirumurai 3.1

இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.

சுவாமிபெயர் - திருமூலத்தானநாயகர் (எ) சபாநாதர்.
தேவியார் - சிவகாமியம்மை.

ஆடி னாய்நறு நெய்யொடு பால்தயிர்
அந்த ணர்பிரி யாதசிற் றம்பலம்
நாடி னாய்இட மாநறுங் கொன்றை நயந்தவனே
பாடி னாய்மறை யோடுபல் கீதமும்
பல்சடைப்பனி கால்கதிர் வெண்டிங்கள்
சூடி னாய்அரு ளாய்சுருங்கஎம தொல்வினையே
3.001.1

நறுமணம் உடைய நெய்யும், பாலும், தயிரும் ஆட்டப்பெற்றவனே! தில்லைவாழந்தணர் எல்லோரும் எப்பொழுதும் அகத்தும் புறத்தும் பிரியாது வழிபடும் திருச்சிற்றம்பலத்தைத் திருக்கூத்தாடும் ஞான வெளியாகக் கொண்டு வாழ்பவனே! நறியகொன்றைப் பூமாலையை நயந்து (விரும்பிச்) சூடியவனே! நான்மறையுள் சாமகானத்துடன் பல கீதங்களையும் பாடியவனே! பலவாகிய சடைமேல், குளிர்பனியைச் சொரிகின்ற வெண்ணிலவையுடைய இளம் பிறையைச் சூடியவனே! எம் தொல்லை வினை இல்லையாம்படி திருவருள் செய்க.

கொட்ட மேகம ழும்குழ லாளொடு
கூடி னாய்எரு தேறி னாய்நுதற்
பட்ட மேபுனை வாய்இசை பாடுவ பாரிடமா
நட்ட மேநவில் வாய்மறை யோர்தில்லை
நல்ல வர்பிரி யாதசிற் றம்பலம்
இட்ட மாஉறை வாய்இவை மேவிய தென்னைகொலோ
3.001.2

நறுமணம் கமழும் கூந்தலை உடைய சிவகாமி அம்மையாரொடு கூடியவனே, விடையேறியவனே, நெற்றிப்பட்டம் அணிந்தவனே, பூதகணங்கள் இசைபாடுவனவாகத் திருக்கூத்தாடுவோனே, (அறிதற்கரிய) வேதங்களை ஓர்கின்ற தில்லையில் வாழும் நல்லவராய அந்தணர் பிரியாத திருச்சிற்றம்பலத்தே விருப்பொடு வாழ்பவனே! இவ்வைந்து கருணைச் செயல்களையும் மேவியது யாது காரணம் பற்றியோ? கூறியருள்க.

நீலத் தார்கரி யமிடற் றார்நல்ல
நெற்றி மேல்உற்ற கண்ணி னார்பற்று
சூலத் தார்சுட லைப்பொடி நீறணி வார்சடையார்
சீலத் தார்தொழு தேத்துசிற் றம்பலம்
சேர்த லால்கழற் சேவடி கைதொழக்
கோலத் தாய்அரு ளாய்உன காரணம்கூறுதுமே
3.001.3

நீலநிறத்தைப் பொருந்திய கரிய திருக்கழுத்தினர் (திருநீலகண்டர்). அழகிய நெற்றிக்கண்ணினர். திரிசூலம் பற்றியவர், காடுடைய சுடலைப் பொடிபூசியவர், சடையினர், சீலம் மிக்கவர் ஆகிய தில்லைவாழந்தணர் வணங்கியேத்தும் திருச்சிற்றம்பலத்தை இடைவிடாது நினைந்து சேர்தலால். திருக்கோலம் உடைய நடராசப் பெருமானே! நின் கழலணிந்த சேவடியைக் கையால் தொழ அருள் செய்தாய். உன்னுடைய காரணங்களை (முதன்மையை)க் கூறுவேம்.

கொம்ப லைத்தழ கெய்திய நுண்ணிடைக்
கோல வாள்மதி போலமு கத்திரண் டம்ப லைத்தகண் ணாள்முலை மேவிய வார்சடையான்
கம்ப லைத்தெழு காமுறு காளையர்
காத லால்கழற் சேவடி கைதொழ
அம்பலத்துறை வான்அடி யார்க்கடையாவினையே
3.001.4

பூங்கொம்பு தனக்கு இணையாகாவாறு அலையச் செய்து அதனழகினையும் தான் பெற்ற நுண்ணிய இடையையும், அழகும் ஒளியும் உடைய திங்கள் போலும் முகத்தில் இரண்டு அம்புகளை வருத்தி ஒப்பாகீர் என்றொதுக்கிய திருக்கண்களையும் உடைய சிவகாமியம்மையார் கொங்கைகளை விரும்பிய வார்சடையான்,(நடராசாப் பெருமான்), அரகர முழக்கஞ் செய்து விழுந்தெழுந்து அன்பர்கள் அன்புடன் வழிபடும் காளையைப்போன்ற உடற்கட்டினர். பேரார்வத்தோடு திருக்கழலணிந்த சிவந்த திருவடிகளைக் கைகளால் தொழ, பொன்னம்பலத்தில் திருக் கூத்தாடும் முழுமுதல்வன் அடியவர்க்கு வினைத்தொடர்பு இல்லை.

தொல்லை யார்அமு துண்ணநஞ் சுண்டதோர்
தூம ணிமிட றாபகு வாயதோர்
பல்லை யார்தலை யிற்பலி ஏற்றுழல் பண்டரங்கா
தில்லை யார்தொழு தேத்துசிற் றம்பலம்
சேர்த லால்கழற் சேவடி கைதொழ
இல்லை யாம்வினை தான்எரி யம்மதில் எய்தவனே
3.001.5

திரிபுரத்தை எரித்தொழிக்க மலையில்லால் தீக்கணையை எய்தவனே, பழந்தேவர் எல்லாரும் அமுதுண்ண வேண்டிக் கருணைப் பெருக்கால், நஞ்சினை உண்டதொரு தூய நீலமணிபோலக் கறுத்த திருக்கழுத்தினனே! பற்கள் நிறைந்த பிளந்த வாயுடையதொரு தலையில் பலியை ஏற்று உழலும் பாண்டரங்கக் கூத்தனே! தில்லை வாழந்தணர் வணங்கி ஏத்தும் திருச்சிற்றம்பலத்தைச் சேர்ந்து வழிபடுதலாலும் கழலணிந்த சேவடியைக் கைகளால் தொழுதலாலும் இருவினையும் பற்றறக் கழியும்.

ஆகந் தோய்அணி கொன்றை யாய்அனல்
அங்கை யாய்அம ரர்க்கம ராவுமை
பாகந் தோய்பக வாபலி யேற்றுழல் பண்டரங்கா
மாகந் தோய்பொழில் மல்குசிற் றம்பலம்
மன்னி னாய்மழு வாளி னாய்அழல்
நாகந் தோய்அரை யாய்அடி யாரைநண்
ணாவினையே
3.001.6

திருமேனியில் தோய்த்த அழகிய கொன்றை மாலையையுடையவனே! தீ ஏந்திய திருக்கையனே! தேவதேவனே! அம்பிகைபாகமுடைய பகவனே! பலி ஏற்றுத்திரியும் பாண்டரங்கக் கூத்தனே! வானளாவிய சோலைகள் நிறைந்த திருச்சிற்றம்பலத்தே நிலைபெற்றவனே! மழுவாளை ஏந்தியவனே! நச்சுத் தீயையுடைய அரவக்கச்சணிந்த திருவரையினனே! உன் அடியவரை வினைகள் அடையா. (ஆதலின், உனக்கு அடிமை பூண்ட எமக்கும் வினை இல்லை என்றவாறு.)

சாதி யார்பளிங் கின்னொடு வெள்ளிய
சங்க வார்குழை யாய்திக ழப்படும்
வேதி யாவிகிர் தாவிழ வாரணி தில்லைதன்னுள்
ஆதி யாய்க்கிடம் ஆயசிற் றம்பலம்
அங்கை யால்தொழ வல்லடி யார்களை
வாதி யாதகலும்நலி யாமலி தீவினையே
3.001.7

நல்ல இனத்துப் பொருந்திய பளிங்கொடு வெண் சங்குகொண்டு செய்யப்பட்ட குண்டலத்தை உடையானே, விளங்குகின்ற மறையோனே, விகிர்தனே, திருவிழாக்கள் நிறைந்த அழகிய தில்லையுள் முதல்வனாகிய நினக்கு இடமான திருச்சிற்றம்பலத்தை அழகிய கைகளால் தொழவல்ல அடியார்களைத் தீவினைப் பெருக்கம் வாதிக்காது; வருத்தா தொழியும்.

வேயி னார்பணைத் தோளியொ டாடலை
வேண்டி னாய்விகிர் தாஉயிர் கட்கமு
தாயி னாய்இடு காட்டெரி யாடல்அ மர்ந்தவனே
தீயி னார்கணை யால்புரம் மூன்றெய்த
செம்மை யாய்திகழ் கின்றசிற் றம்பலம்
மேயி னாய்கழ லேதொழு தெய்துதும் மேலுலகே
3.001.8

மூங்கிலைப் போன்ற பருத்த தோளுடைய காளியொடு திருக்கூத்தாடுதலை விரும்பினவனே, விகிர்தனே, வணங்கிய உயிர்கட்கு அருளமுதமாகியவனே, இடுகாட்டின் தீயில் ஆடுதலை விரும்பியவனே, தீக்கடவுளைக் கூரிய முனையாக் கொண்ட திருமாலாகிய கணையால் திரிபுரத்தை எய்த செம்மையனே, திருவருளாகி விளங்குகின்ற திருச்சிற்றம்பலத்தைத் திரு நடங்கொள்ளும் இடமாக விரும்பியவனே, நின் கழலடிகளையே தொழுது சிவலோகத்தை அடைவோம்.

தாரி னார்விரிகொன்றை யாய்மதி
தாங்கு நீள்சடை யாய்தலை வாநல்ல
தேரி னார்மறு கின்திரு வாரணி தில்லைதன்னுள்
சீரி னால்வழி பாடொழி யாததோர்
செம்மை யால்அழ காயசிற் றம்பலம்
ஏரி னால் அமர்ந் தாய்உன சீரடி யேத்துதுமே
3.001.9

மலர்ந்த கொன்றைப் பூமாலையைச் சூடியவனே, பிறையைத் தாங்கும் நீண்ட சடையவனே, தலைவனே, அழகிய தேர்களாலே பொலிவு நிறையப் பெற்ற திருவீதிகளையுடைய செல்வம் நிறைந்த திருத்தில்லையுள், சிறந்த நூல் முறைப்படி வழிபடுதலை ஒழியாததொரு செம்மையால் அழகான திருச்சிற்றம்பலத்தைத் திருக் கூத்தெழுச்சியால் விரும்பினவனே, உன் சீரடிகளை ஏத்துவேம். ஒழியாத வழிபாடு இன்றும் உண்டு.

வெற்ற ரையுழல் வார்துவர் ஆடைய
வேடத் தாரவர் கள்உரை கொள்ளன்மின்
மற்ற வருல கின்னவ லம்மவை மாற்றகில்லார்
கற்ற வர்தொழு தேத்துசிற் றம்பலம்
காத லால்கழற் சேவடி கைதொழ
உற்ற வர்உல கின்உறு திகொள வல்லவரே
3.001.10

ஆடையில்லாத அரையினராய்த் திரிவாராகிய சமணருரைகளையும் துவரூட்டிய ஆடையால் கொள்ளும் வேடத்தவராகிய தேரருரைகளையும் ஒரு பொருளுரையாகக் கொள்ளாதீர்கள். அவர்கள் உலகத்து அவலங்களை மாற்ற வல்லாரல்லர். சிவாகமங்களைக் கற்று நாற்பாதங்களையும் வல்ல சைவர் தொழுது ஏத்தும் திருச்சிற்றம்பலத்தைக் கண்ட ஆராத காதலால், கழலணிந்த சேவடிகளைக் கைகளால் தொழ உற்றவரே உயிர்க்கு உலகினால் உள்ள உறுதி (ஆன்மலாபம்) கொள்ளவல்லவராவர்.

நாறு பூம்பொழில் நண்ணிய காழியுள்
நான்ம றைவல்ல ஞானசம் பந்தன்
ஊறும் இன்தமி ழால்உயர்ந் தார்உறை தில்லைதன்னுள்
ஏறு தொல்புகழ் ஏந்துசிற் றம்பலத்
தீச னைஇசை யாற்சொன்ன பத்திவை
கூறு மாறுவல் லார்உயர்ந் தாரொடும் கூடுவரே
3.001.11

மணம் நாறும் பூஞ்சோலைகள் பொருந்திய சீகாழியுள் நான்கு மறைகளிலும் வல்ல திருஞானசம்பந்தர் ஊறும் இனிய தமிழால் சொன்னவையும், வேதசிவாகமங்களையுணர்ந்த அந்தணர் மூவாயிரவர் வாழும் தில்லையுள் மேன்மேல் ஏறும் தொன்மைப்புகழ் தாங்கும் திருச்சிற்றம்பலம் உடையானைப் பண்ணிசையால் சொன்னவையும் ஆகிய இத்திருப்பதிகத்தை சையுடன் பாடுமாறு வல்லவர் தேவரொடுங் கூடி இன்பம் அடைவர். (தி.3ப.6பா.11; தி.3ப.31பா.11; தி.3ப.52பா.11.)

திருச்சிற்றம்பலம்

you bathed in sweet-smelling ghee, milk and curd.
you chose as your abode the ciṟṟampalam from where the brahmins three-thousand in number never part one who desired adorning himself with fragrant koṉṟai flower indian laburnam.
you sang many songs in addition to maṟai vētam: especially, cāmam you adorned your head with the crescent of rays which shed coolness.
Bestow your grace on us so that our actions committed from time immemorial, may decrease.

you are united with a lady of tresses which spread fragrance of costus root.
you were seated on the mount of bull.
you adorn your forehead with a gold plate.
you always dance having as songsters pāritam Bhūtagaṇam
you reside with great desire in the ciṟṟampalam in tillai from which good brahmins never part.
what is the reason for your wishing these things?

he has a black neck resembling the nīlam blue nelumbo flower.
has an eye on the beautiful forehead.
is holding a trident in his hand.
smears himself with the minute ashes of the burning ground.
one who has matted locks.
This may be taken as as he is in ciṟṟampalam which is praised and worshipped with both hands by people of good conduct.
oh beautiful one!
bestow upon me your grace to worship with both hands your red feet wearing anklets.
we will speak about your pre-eminence.

one who has long matted locks.
the minute waist which is beautiful after harassing the twig with flowers.
desiring the breasts of the lady Civakāmi who has two eyes which harassed the arrows, in her face which resembles the bright and beautiful moon.
the attractive youths who make a big sound uttering the names of the Lord, to worship with both hands out of devotion the red feet wearing anklets actions will not attach to those devotees of one who resides in ampalam.

in order that the old celestials gods might taste the ambrosia.
one who has a neck like pure sapphire by devouring the poison.
in the skull which is split and full of teeth.
one who performed the dance of pāṇtaraṅkam and wandered receiving alms in the skull by worshipping at the ciṟṟampalam which is worshipped and praised by the brahmins of tillai.
to worship with both the hands the red feet wearing anklets.
Both the good and bad actions will vanish.
Oh!
, one who discharged arrows at the forts to burn them.
the name of the dance which Civaṉ performed out of joy after burning the three cities, standing on the chariot using it as an arena.

you have koṉṟai flowers that nest on the chest.
you carry in your palm fire.
Lord of the celestial beings.
Oh pakavaṉ!
whose form has been shared by Umai.
one who performed the dance of pāntaraṅkam and was wandering receiving alms.
you resided permanently in ciṟṟampalam where gardens are thriving and seem to touch the sky.
one who has the weapon of maḻu.
you who has a poisonous serpent tied round the waist as a belt.
the twin actions will not go near your devotees.

you who are wearing an ear-ring made of couch which is like the superior marble.
oh shining Brahmin among gods, or one who is praised in the vētams God, entirely different from the world.
the ciṟṟampalam which is the abode for you who is the primordial in beautiful tillai of perpetual festivals.
the abundant evil actions will part from the devotees who are able to worship with beautiful hands, without afflicting them.

you desired dancing with Kāḷi who has big shoulders like bamboos.
God, who is different from the world!
you became the nectar for all living beings.
oh one who desired to dance in the fire of the burning ground!
you, the just one who burnt the three cities with arrow tipped at the end with fire.
you desired ciṟṟampalam which is shining with beauty.
we shall reach the upper world Civalōkam by worshipping your feet only.

one who has adorned yourself with abundant well-blossomed chest-garlands made of koṉṟai flower indian laburnam one who has on the long matted locks the crescent of Chief!
in the beautiful tillai where riches are abundant and which are streets where beautiful temple cars are dragged.
in the ciṟṟampalam which is beautiful by the goodness of ceaseless worship conducted with pomp.
you resided with desire with your beauty.
we shall praise yor famous feet.

jains who wander naked This refers to Digambara jains;
naked jains the followers of Buddha who wear a robe soaked in the yellow ochre of marutam bark;
Do not take the words of these people as truth.
they are incapable of removing the sorrow of the world.
in the ciṟṟampalam which is praised and worshipped by the learned people.
to do obeisance with both hands devotly to the red feet wearing anklets.
those who reached tillai are capable of enjoying the fruits of being born as a human being in this world.

Nyāṉacampantaṉ who is well versed in all the four vētams and was born in Kāḻi which has pleasing gardens spreading fragrance.
these ten verses which were composed in sweet tamiḻ with music about the Lord in the exalted ciṟṟampalam which has ever increasing ancient fame and which is situated in tillai where eminent people reside.
Those who are capable of reciting them will join with the resident of the celestials world after leaving this world.

Sivan is embodiment of all that is good

Thirumurai 2.11

சுவாமிபெயர் - பிரமபுரீசர்.
தேவியார் - திருநிலைநாயகி.

நல்லானை நான்மறை யோடிய லாறங்கம்
வல்லானை வல்லவர் பான்மலிந் தோங்கிய
சொல்லானைத் தொன்மதிற் காழியே கோயிலாம்
இல்லானை யேத்தநின் றார்க்குள தின்பமே. 2.011.1

நன்மையே வடிவானவன். நான்கு மறைகள், அவற்றோடுஇயலும் ஆறு அங்கங்கள் ஆகியனவற்றில் வல்லவன். அவற்றைக் கற்றுணர்ந்த அந்தணர்பால் நிறைந்து அவர்கள் ஓதும் துதிகளைத் தன் வடிவாகக் கொண்டவன். பழமையான மதில்கள் சூழ்ந்த காழிப்பதியில் விளங்கும் கோயிலைத் தனது வீடாகக் கொண்டவன். அத்தகை யோனை ஏத்துவோர்க்கு இன்பம் உண்டாம்.

நம்மான மாற்றிந மக்கரு ளாய்நின்ற
பெம்மானைப் பேயுட னாடல்பு ரிந்தானை
அம்மானை யந்தணர் சேரும ணிகாழி
எம்மானை யேத்தவல் லார்க்கிட ரில்லையே. 2.011.2

நம் குற்றங்களைத் தீர்த்து நமக்குக் கருணை காட்டும் தலைவன். பேய்களோடு ஆடல் புரிபவன். அரிய வீரன். அந்தணர்கள் வாழும் அழகிய காழிப்பதியில் விளங்கும் எம் கடவுள். அத்தகையோனைஏத்துவார்க்கு இடர் இல்லை.

அருந்தானை யன்புசெய் தேத்தகில் லார்பாற்
பொருந்தானைப் பொய்யடி மைத்தொழில் செய்வாருள்
விருந்தானை வேதிய ரோதி மிடைகாழி
இருந்தானை யேத்துமி னும்வினை யேகவே. 2.011.3

தன்னிடம் அன்பு செய்து ஏத்தாதார் அளிக்கும் படையலை உண்ணாதவன். பொய்யாக அடிமை செய்வாரிடம் பொருந்தாதவன். புதுமைக்கும் புதியவன். நான்குவேதங்களை ஓதும் வேதியர் நிறைந்த காழிப் பதியில் இருப்பவன். அத்தகையோனை நும் இடர்போக ஏத்துவீராக.

புற்றானைப் புற்றர வம்மரை யின்மிசைச்
சுற்றானைத் தொண்டுசெய் வாரவர் தம்மொடும்
அற்றானை யந்தணர் காழிய மர்கோயில்
பற்றானைப் பற்றிநின் றார்க்கில்லை பாவமே. 2.011. 4

புற்று வடிவானவன். புற்றில் வாழும் பாம்பினைத் தன் அரைமீது சுற்றியவன். தனக்குத் தொண்டு செய்பவர்களோடு தன் பெருமைகளை விடுத்துப் பழகி யருள்பவன். அந்தணர்கள் நிறைந்த காழிப்பதி மீது பற்றுடையவன். அவனைப் பற்றி நிற்பவர்கட்குப் பாவம் இல்லை.

நெதியானை நெஞ்சிடங் கொள்ளநி னைவார்தம்
விதியானை விண்ணவர் தாம்வியந் தேத்திய
கதியானைக் காருல வும்பொழிற் காழியாம்
பதியானைப் பாடுமி னும்வினை பாறவே. 2.011. 5

நமக்கு நிதியாக விளங்குவோன். தம் நெஞ்சில் அவன் எழுந்தருளுமாறு நினைப்பவர்க்கு நன்னெறி காட்டுபவன். மேகங்கள் உலாவும் பொழில் சூழ்ந்த சீகாழியைத்தன் ஊராகக் கொண்டவன். அத்தகையோனை நும் வினை நீங்கப் பாடுவீராக.

செப்பான மென்முலை யாளைத்தி கழ்மேனி
வைப்பானை வார்கழ லேத்திநி னைவார்தம்
ஒப்பானை யோதமு லாவுக டற்காழி
மெய்ப்பானை மேவிய மாந்தர்வி யந்தாரே. 2.011. 6

செப்புப் போன்ற மென்மையான தனங்களைக் கொண்ட உமையம்மை திருமேனியின் இடப்பாகமாக வைத்துள்ளவன். தன் திருவடிகளை நினைபவர்களிடம் ஒப்பப் பழகுபவன். ‘கடல் நீர் உலாவுவதும், கடற்கரையை அடுத்துள்ளதுமான காழிப்பதியில் மெய்ப்பொருளாக விளங்குபவன். அத்தகையோனை விரும்பி வழிபட்ட மக்கள் பிறரால் வியந்துபோற்றப்படும் புகழ் உடையோர் ஆவர்.

துன்பானைத் துன்பம ழித்தரு ளாக்கிய
இன்பானை யேழிசை யின்னிலை பேணுவார்
அன்பானை யணிபொழிற் காழிந கர்மேய
நம்பானை நண்ணவல் லார்வினை நாசமே. 2.011. 7

நம்மைத் திருத்துமாறு துன்பங்களைத் தருபவன். நாம் துயர் உறும் போது, அத்துன்பங்களைத் தீர்த்து அருளைப்புரியும் இன்ப வடிவாய் இருப்பவன். ஏழிசையின் கூறுகளை அறிந்து பாடிப் போற்றுவாரிடம் அன்பு செய்பவன். அழகிய பொழில் சூழ்ந்த காழி நகரில் நம்மால் விரும்பப்படுபவனாய் எழுந்தருளி யிருப்பவன். அத்தகையோனை அடைந்து போற்ற வல்லாரின் வினைகள் அழியும்.

குன்றானைக் குன்றெடுத் தான்புய நாலைந்தும்
வென்றானை மென்மல ரானொடு மால்தேட
நின்றானை நேரிழை யாளொடுங் காழியுள்
நன்றானை நம்பெரு மானைந ணுகுமே. 2.011. 8

மலைகளைத் தன் இருப்பிடமாகக் கொண்டவன். தான் எழுந்தருளிய கயிலை மலையைப் பெயர்த்தெடுத்த இராவணனின் இருபது தோள்களையும் வென்றவன். மெல்லிய தாமரை மலரில் வாழும் நான்முகனும் மாலும் தேட ஓங்கி நின்றவன். உமையம்மையோடு காழிப்பதியுள் நன்மைகளைச் செய்பவனாய் வீற்றிருப்பவன். அத்தகைய நம் பெருமானை அடைந்து வழிபடுவீர்களாக.

சாவாயும் வாதுசெய் சாவகர் சாக்கியர்
மேவாத சொல்லவை கேட்டுவெகு ளேன்மின்
பூவாய கொன்றையி னானைப் புனற்காழிக்
கோவாய கொள்கையி னானடி கூறுமே. 2.011. 9

தம் கொள்கைக்கு அழிவு வந்தபோதும் விடாதுவாது செய்யும் சமணர் சாக்கியர்களின் பொருந்தாத உரைகளைக் கேட்டு அவர்களையோ சைவத்தையோ, வெகுளாது கொன்றைப்பூ வணிந்தவனும், புனல் சூழ்ந்த காழி நகரின் தலைவனாய் மேலான சிவநெறிக்கு உரியவனும் ஆகிய சிவபெருமான் திருவடிகளைப் புகழ்ந்து போற்றுவீர்களாக.

கழியார்சீ ரோதமல் குங்கடற் காழியுள்
ஒழியாது கோயில்கொண் டானையு கந்துள்கித்
தழியார்சொன் ஞானசம் பந்தன்ற மிழார
மொழிவார்கண் மூவுல கும்பெறு வார்களே. 2.011. 11

கழிகளின் வழியே வரும் மிக்க கடல்நீர் நிறைந்ததும் கடற்கரையை அடுத்துள்ளதுமான காழிப்பதியுள்கோயில் கொண்டு நீங்காது உறையும் இறைவனை, நினைந்து மகிழ்ந்து அவனைப் பொருந்தியவனாய், ஞானசம்பந்தன் பாடிய தமிழை மனம் பொருந்த மொழிந்து போற்றுபவர்கள் மூவுலகையும் பெறுவார்கள்.

திருச்சிற்றம்பலம்

the god who is the embodiment of all that is good.
one who is versed in the aṅkams which are associated with the four Vētams.
one who is in the form of superior praises abundant with those who are well-versed in those ten books.
Happiness will be with people who praise the god who has as his dwelling place the temple in Kāḻi which has an old wall of enclosure.

Having removed all over attachments the great god who stood as grace to us.
god who danced with goblins, that great god, our Lord who is in beautiful Kāḻi where brahmins gather together for those who are able to praise the above-mentioned god there will be no sufferings.

the god who does not accept anything from people who do not possess the capacity to praise out of devotion, God who does not consent to dwell in the minds of those who are insincere in their devotion.
the god whose novelty does not wear out.
people of this world!
praise the god who was seated in Kāḻi where brahmins throng chanting the vetam, so that the sins may take leave of you.

the god who in the form of anthills in several shrines he has wound round his waist a cobra that lives in the anthill.
he gave himself up completely to those who performed devoted service to him.
There will be no sins for those who have the god who is attached to the temple in Kāḻi, as their firm support.

the god who is the hoarded treasure and one who is the mode of life who think about him for their minds to be filled with him.
and one who is the refuge for the celestials who praised him with amazement.
people of this world!
sing the praise of one who is in the city of Kāḻi where clouds move about, for your sins to be destroyed.

one who keeps on his shining person the lady whose breasts are like caskets in shape.
one who is one with the devotees who praise, and meditate upon, the long feet and the one who is the truth in Kāḻi girt by sea where waves move about.
those who worshipped him with desire are people and who are admired and praised by others

the god who is the form of sufferings he is the happiness, having destroyed all sufferings and conferring his grace.
one who loves those who encourage the musicians of the seven notes of music.
the sins of those who are able to approach with devotion the god who is desired by the living beings and who dwells in Kāḻi of beautiful parks, will be destroyed.

In this verse two stories, the story of Irāvavaṇaṉ and the story of Māl and Piramaṉ have been combined.]] the god who has hills as his abode.
one who crushed the twenty shoulders of (the arakkaṉ) who lifted the hill (of Kailācam) He who stood as a column of fire to be searched by the god in the (lotus) flower and Māl.
people of this world!
approach our Lord who is the embodiement of all that is good and who dwells in Kāḻi with a lady wearing suitable ornaments

the jains who argue though their side is vanquished.
and the buddhists Do not get angry when you hear the unkind words of those two people.
praise the feet of the one who is fit to be the supreme god in Kāḻi which has plenty of water and who adorns himself with the brilliant flowers of koṉṟai (indian laburnum) [[This is in the form of an advice to the caivaites]]

in Kali girt by the sea which has raging waves which enter into the backwater.
thinking gladly on the god who dwells in the temple without leaving it.
those who will recite many times and Tamiḻ verses composed by NYaṉacampantan who can use words which include several meanings.
will obtain the three world.

Vinayagar worship came with the arrival of Vadhaba Ganapathi from north

The temple is praised in the hymns of Saints Tirugnanasambandar, Tirunavukkarasar and Arunagiriar.  This is the 79th Lord Shiva temple on the southern bank of Cauvery praised in Saivite hymns

Sri Uthirapasupatheeswarar Temple, Tiruchengattankudi, Tiruvarur Dist.

Lord Uthara  Pasupatheeswarar adores the temple from a shrine having its own Vimana right of the presiding deity Ganapatheeswarar.  He enjoys all priority in the temple.  The place also is named after Him.  He is holding Udukkai, Trident and the Tiruvodu the begging bowl.

The temple and the place occupy a place of importance in Saivism history. 

This is the birth place of Paranjothi, a staunch Shiva devotee and Chief of the Pallava army.  He was always a winner and lost no battle as he was backed by the blessings of Lord Shiva. The king thought that if anything unnatural occurred to his commander, it would be a wrong committed against Lord Shiva and therefore, granted retirement to him from services to continue a choice life dedicated to the service of Lord.  Paranjothi-later Siruthondar-was too happy that he would be able to turn all his attention to a life of spirituality.

He was married to Mangai Nallal mentioned as Tiruvenkattu Nangai in our Saivite scriptures and a son named Seeralan.  The couple was very particular to have their food only after hosting a lunch to Shiva devotees.  They served what devotees wished.  One day none turned up.  Siruthondar left the house in search of a devotee. When he was out, a Shiva devotee knocked at his house.  Tiruvenkattu Nangai and her maid Seerala Nangai welcomed the devotee and invited for the lunch.  The devotee said that he would not accept the invitation when the male head of the house was absent and that he would wait near the Kattathi tree at the temple.  When Sirthondar returned he was happy to hear that a Shiva devotee was waiting at the temple.  He rushed to meet him and extended his invitation.  The Shiva devotee said that he would dine with him only if Siruthondar slaughtered his only son, cook and serve him the meat.  Siruthondar had no hesitation to accept the condition.  He and his wife prepared the food with their son’s meat as wished by the devotee.

When food was served, the Shiva devotee asked the host to call his son also to join him.  Shocked and surprised, the couple came out and cried Seerala, Seerala.  The boy in all flesh and blood came alive before them.  When they entered, the Devotee in His true Form granted darshan with Mother Parvathi and salvation to all of the four including the maid.  He was Lord Pasupatheeswara.  The Kattathi tree and a shrine of the family of Siruthondar are just before the Shrine of Lord.

A king ruling this region then had no children.  He prayed to Lord Shiva for child boon.  While he set out for hunting once, he found four beautiful female children, brought them up as his own daughters in the place.  When they attained the marriageable age, he begged Lord Shiva to marry them which Lord obliged.  They are the four Ambicas’s in four temple as Vaaitha Tirukuzhal Nayaki in this temple, Karundhar Kuzhali Ammai in Tirupugalur, Sarivar Kuzhali in Ganapatheeswaram and Vandar Kuzhali in Tirumarugal.  They also bear the common name Shoolikambal as they took care of a poor women during her labour time and helped safe delivery.  Shool in Tamil mean pregnancy.  Hence the name Shoolikambal.

As Ambicas returned late at night after attending the pregnant woman, they did not enter the temple and waited outside.  Hence, their shrines also are outside the temple.  During the Arthajama Puja (final night puja), a nivedhana made of Samba rice, pepper, Seeragam, salt and ghee (given to mothers after delivery of the child) is offered to Ambicas.

Vinayaka worship came in to Tamilnadu with the arrival of Vadhaba Ganapathi from north.  During a war, Paranjothi saw this Vinayaka, worshipped Him, won the war and brought the idol here as his Winner Cup.  He installed the Lord in this place, where Vinayaka earlier got relieved from the dosha for killing demon Gaja Mukha Asura.  Vinayaka idol worship began from this event only, it is said.  Hence, He is praised as Aadhi Vinayaka.  He is in a sitting form folding both legs.  Special pujas are performed to Him on Chaturthi days-fourth day of full or new moon. It is also believed that Lord Shiva granted relief to Vinayaka earlier here from His dosha on a Sadaya star day in Margazhi (December-January) month.  Special pujas are performed on this day with Lord Vinayaka procession.

 

A king wanted to make an idol for Shiva depicting His darshan to Siruthondar.  But the idol was not perfect despite several attempts.  A Shiva devotee came there and asked for water.  The frustrated sculptors offered the melting metal mixture to him.  The devotee drank it and became a perfect idol.  There was a small projection due to excess metal on the forehead.  When the sculptors attempted to correct it by removing the excess metal, it began to bleed. They immediately applied saffron and borneol (pachai karpooram) to stop the bleedings.  The scar on Lord Uthira Pasupatheeswarar is still visible.  During the evening pujas saffron and borneol are used.  Abishek are performed to Lord Uthira Pasupatheeswarar on the Tamil monthly days of Chithirai-April-May, Aadi-July-August, Aipasi-October-November, Thai-January-February, Chithirai Bharani star day-April-May, Vaikasi Thiruvonam star day in May-June and Aipasi Bharani star day in October-November.

As the blood of demon Gajamukhasura flowed as a river when he was destroyed, the place is called Tiru Chengattan Kudi in Tamil and Raktharanya Kshetra in Sanskrit. 

Lord Vinayaka came to this place and worshipped Swaymabu Linga Shiva to get relief from the dosha of killing demon Gajamukha Asura.  Lord Shiva granted darshan to Vinayaka-Ganapathy, hence praised as Ganapatheeswarar

Thirumurai 1.6

அங்கமும் வேதமும் ஓதும்நாவர்
அந்தணர் நாளும் அடிபரவ
மங்குன் மதிதவழ் மாடவீதி
மருகல் நிலாவிய மைந்தசொல்லாய்
செங்கய லார்புனற் செல்வமல்கு
சீர்கொள்செங் காட்டங் குடியதனுள்
கங்குல் விளங்கெரி யேந்தியாடுங்
கணபதி யீச்சரங் காமுறவே.
1.006.1

நான்கு வேதங்களையும் ஆறு அங்கங்களையும் ஓதும் நாவினராகிய அந்தணர்கள் நாள்தோறும் தன் திருவடிகளை வணங்க, வானமண்டலத்திலுள்ள சந்திரன் தவழ்ந்து செல்லுதற்கு இடமாய் உயர்ந்து விளங்கும் மாடவீதிகளை உடைய திருமருகலில் எழுந்தருளியுள்ள இறைவனே! செங்கயல்கள் நிறைந்த புனல் சூழ்ந்ததும், செல்வ வளம் நிறைந்ததுமான புகழார்ந்த திருச்செங்காட்டங்குடியில் எரியைக்கையில் ஏந்தி நள்ளிருளில் நட்டம் ஆடுதற்கு இடமாய்க் கணபதியீச்சரத்தைக் காமுறுதல் ஏன்? சொல்வாயாக.


நெய்தவழ் மூவெரி காவலோம்பும்
நேர்புரி நூன்மறை யாளரேத்த
மைதவழ் மாட மலிந்தவீதி
மருகல் நிலாவிய மைந்தசொல்லாய்
செய்தவ நான்மறை யோர்களேத்துஞ்
சீர்கொள்செங் காட்டங் குடியதனுள்
கைதவழ் கூரெரி யேந்தியாடுங்
கணபதி யீச்சரங் காமுறவே.
1.006.2

அவியாக அளிக்கப் பெறும் நெய் தவழ்ந்து எரியும் முத்தீயைப் பாதுகாப்பாக ஓம்பி வரும் நேர்மையாளரும், முப்புரி நூல் அணிந்த வேத வித்துக்களும் ஆகிய அந்தணர் ஏத்த, கரிய மேகங்கள் தவழும் மாட வீடுகள் நிறைந்த வீதிகளை உடைய திருமருகலில் எழுந்தருளிய இறைவனே! தவங்கள் பலவும் செய்யும் நான்மறையோர் போற்றும் புகழ் பொருந்திய திருச்செங்காட்டங்குடியில், திருக்கரத்தில் மிக்க தீயை ஏந்தி ஆடுதற்கு இடமாய்க் கணபதி யீச்சரத்தைக் காமுறக் காரணம் என்ன? சொல்வாயாக.


தோலொடு நூலிழை சேர்ந்தமார்பர்
தொகுமறை யோர்கள் வளர்த்தசெந்தீ
மால்புகை போய்விம்மு மாடவீதி
மருகல் நிலாவிய மைந்தசொல்லாய்
சேல்புல்கு தண்வயற் சோலைசூழ்ந்த
சீர்கொள்செங் காட்டங் குடியதனுள்
கால்புல்கு பைங்கழ லார்க்கவாடுங்
கணபதி யீச்சரங் காமுறவே.
1.006.3

மான் தோலோடு கூடிய முப்புரி நூல் அணிந்த மார்பினராய்த் திரளாய்நின்று வேதம் வல்ல அந்தணர்கள் வளர்த்த செந்தீயீலிருந்து எழுந்த கரிய புகை போய் மிகவும் மிகுதியாக வெளிப்படும் மாடங்களோடு கூடிய வீதிகளை உடைய திருமருகலில் விளங்கும் இறைவனே, சேல்கள் நிறைந்த குளிர்ந்த வயல்களை அடுத்த சோலைகளால் சூழப்பட்ட சிறப்புமிக்க திருச்செங்காட்டங் குடியில் காலில் கட்டிய கழல்கள் ஆர்க்க ஆடிக் கணபதியீச்சரத்தைக் காமுறுதற்குக் காரணம் என்ன? சொல்வாயாக.


நாமரு கேள்வியர் வேள்வியோவா
நான்மறை யோர்வழி பாடுசெய்ய
மாமரு வும்மணிக் கோயின்மேய
மருகல் நிலாவிய மைந்தசொல்லாய்
தேமரு பூம்பொழிற் சோலைசூழ்ந்த
சீர்கொள்செங் காட்டங் குடியதனுள்
காமரு சீர்மகிழ்ந் தெல்லியாடுங்
கணபதி யீச்சரங் காமுறவே.
1.006.4

நாவிற் பொருந்தியவாய்ப் பயிலப்பட்டுவரும் வேதங்களை ஓதி உணர்ந்தவர்களும், வேள்விகளை இடைவிடாமல்செய்து வருபவர்களுமாகிய நான்மறையாளர் வழிபடச் செல்வம் மருவிய மணிக்கோயிலை உடைய மருகலில் விளங்கும் மைந்தனே! தேன் நிறைந்த அழகிய பொழில்களால் சூழப்பெற்ற சிறப்புமிக்க செங்காட்டங்குடியில் விளங்குகின்ற அழகும் பெருமையும் மிக்க கணபதியீச்சரத்தைக் காமுற்று இராப்போதில் நடனம் ஆடுதற்குக் காரணம் யாது? சொல்வாயாக.


பாடன் முழவும் விழவுமோவாப்
பன்மறை யோரவர் தாம்பரவ
மாட நெடுங்கொடி விண்டடவும்
மருகல் நிலாவிய மைந்தசொல்லாய்
சேடக மாமலர்ச் சோலைசூழ்ந்த
சீர்கொள்செங் காட்டங் குடியதனுள்
காடக மேயிட மாகவாடுங்
கணபதி யீச்சரங் காமுறவே.
1.006.5

பாடலும் அதற்கிசைந்த முழவு ஒலியும், திருவிழாக்கள் ஒலியும், இடைவிடாமல் நிகழ்வதும் மாடவீடுகளில் கட்டிய கொடிகள் வானைத் தடவுவதும் ஆகிய சிறப்புக்களை உடைய திருமருகலில் வேதங்கள் பலவும் கற்ற அந்தணாளர் பரவ எழுந்தருளிய இறைவனே! உயரமான மணம் மிக்க மலர்ச் சோலைகளால் சூழப் பெற்ற சிறப்புமிக்க செங்காட்டங்குடியில், காட்டிடமே நாடக மாடுதற்கு இடமாக இருக்கவும், ஆடுதற்குரிய இடமாகக் கணபதியீச்சரத்தைக் காமுறக் காரணம் என்ன? சொல்வாயாக.


புனையழ லோம்புகை யந்தணாளர்
பொன்னடி நாடொறும் போற்றிசைப்ப
மனைகெழு மாட மலிந்தவீதி
மருகல் நிலாவிய மைந்தசொல்லாய்
சினைகெழு தண்வயற் சோலைசூழ்ந்த
சீர்கொள்செங் காட்டங் குடியதனுள்
கனைவளர் கூரெரி யேந்தியாடுங்
கணபதி யீச்சரங் காமுறவே.
1.006.6

கிரியைகள் பலவற்றாலும் அழகு செய்யப் பெற்ற முத்தீயை வளர்க்கும் கைகளை உடைய அந்தணர்கள், நாள்தோறும் தன் திருவடிகளைப் போற்ற, இல்லங்களும் விளங்கும் மாடங்களும் நிறைந்த வீதிகளை உடைய திருமருகலில் விளங்கும் இறைவனே! நெற்பயிர்கள் திளைத்து வளரும் தண் வயல்களையடுத்த சோலைகளால் சூழப்பெற்ற நீர் வளம் மிக்க செங்காட்டங்குடியில் எரியேந்திக் கணபதியீச்சரத்தைக் காமுறக் காரணம் என்ன? சொல்வாயாக.

இப்பதிகத்தில் 7-ம் செய்யுள் சிதைந்து போயிற்று. 1.006.7

பூண்டங்கு மார்பி னிலங்கைவேந்தன்
பொன்னெடுந் தோள்வரை யாலடர்த்து
மாண்டங்கு நூன்மறை யோர்பரவ
மருகல் நிலாவிய மைந்தசொல்லாய்
சேண்டங்கு மாமலர்ச் சோலைசூழ்ந்த
சீர்கொள்செங் காட்டங் குடியதனுள்
காண்டங்கு தோள்பெயர்த் தெல்லியாடுங்
கணபதி யீச்சரங் காமுறவே.
1.006.8

கயிலை மலையைப் பெயர்க்க முற்பட்ட அணிகலன்கள் பொருந்திய மார்பினை உடைய இலங்கை மன்னன் இராவணனின் அழகிய பெரிய தோள்களை அம்மலையாலேயே அடர்த்து, மாட்சிமை பொருந்திய நான்மறையோர் பரவத் திருமருகலில் எழுந்தருளி விளங்கும் இறைவனே! வானளாவிய மணமலர்ச் சோலைகளால் சூழப்பெற்ற சீர்மிக்க செங்காட்டங்குடியில் அழகிய உன் திருத்தோள்களை அசைத்து இரவில் நடமிடுதற்கு இடனாய்க் கணபதியீச்சரத்தைக் காமுறக் காரணம் யாதோ? சொல்வாயாக.

அந்தமு மாதியுந் நான்முகனு
மரவணை யானு மறிவரிய
மந்திர வேதங்க ளோதுநாவர்
மருகல் நிலாவிய மைந்தசொல்லாய்
செந்தமி ழோர்கள் பரவியேத்துஞ்
சீர்கொள்செங் காட்டங் குடியதனுள்
கந்தம கிற்புகை யேகமழுங்
கணபதி யீச்சரங் காமுறவே.
1.006.9

நான்முகனும் அரவணையானும் ஆதியாய முடியையும் அந்தமாகிய அடியையும் அறிதற்கு அரியவனாய், மந்திர வடிவான வேதங்களை ஓதும் நாவினரான அந்தணர் பரவி ஏத்தத் திருமருகலில் விளங்கும் இறைவனே! செந்தமிழ் வல்லோர் பரவித்துதிக்கும் சிறப்புமிக்க செங்காட்டங்குடியில் அகில் புகை மணமே கமழும் கணபதியீச்சரத்தைக் காமுறக் காரணம் யாதோ? சொல்வாயாக.

இலைமரு தேயழ காகநாளும்
இடுதுவர்க் காயொடு சுக்குத்தின்னும்
நிலையமண் தேரரை நீங்கிநின்று
நீதரல் லார்தொழு மாமருகல்
மலைமக டோள்புணர் வாயருளாய்
மாசில்செங் காட்டங் குடியதனுள்
கலைமல்கு தோலுடுத் தெல்லியாடுங்
கணபதி யீச்சரங் காமுறவே.
1.006.10

மருத மரத்து இலையின் சாற்றினால் நிறமூட்டிய ஆடைகளை அணிந்த புத்தர், கடுக்காய், சுக்கு, இவற்றைத் தின்னும் சமணர் ஆகியோரை விடுத்து, சைவர்கள் தொழத் திருமருகலில் மலைமகளோடு உறையும் மைந்தனே! குற்றமற்ற செங்காட்டங்குடியில் மான் தோலை உடுத்தி நள்ளிருளில் ஆடுதற்கு இடனாய்க் கணபதியீச்சரத்தைக் காமுறுதற்குக் காரணம் யாதோ? சொல்வாயாக.

நாலுங் குலைக்கமு கோங்குகாழி
ஞானசம் பந்தன் நலந்திகழும்
மாலின் மதிதவழ் மாடமோங்கும்
மருகலின் மற்றதன் மேன்மொழிந்த
சேலும் கயலும் திளைத்தகண்ணார்
சீர்கொள்செங் காட்டங் குடியதனுள்
சூலம்வல் லான்கழ லேத்துபாடல்
சொல்லவல் லார்வினை யில்லையாமே.
1.006.11

தொங்குகின்ற குலைகளோடு பாக்கு மரங்கள் ஓங்கி வளரும் சீகாழிப் பதியினனாய ஞானசம்பந்தன், நலம் திகழ்வதும், மேகமும் பிறையும் தவழும் மாடங்கள் ஓங்கியதுமான திருமருகல் இறைவனையும், சேல் கயல் ஆகிய மீன் வகைகளை ஒத்த கண்களை உடைய மகளிர் வாழ்வதும் சிறப்பு மிக்கதும் ஆகிய செங்காட்டங் குடியில் முத்தலைச் சூலம் ஏந்தியவனாய் விளங்கும் பெருமானையும் புகழ்ந்து ஏத்திய பாடல்களைச் சொல்லித் துதிக்க வல்லார் வினைகள், இல்லையாகும்.

திருச்சிற்றம்பலம்


O. Lord of grace exalting prevailing in Marukal planned with mansion-streets,
For moon full to librate and glde on the sky-way, where andhanars voice forth
Angas and Vedas louder aloud to worship you! Won't you tell why
You crave to dance, flame-armed in the early dawn
In red herring-rich lake-wet opulent gloried
Ganapatiswaram of Chenkaattankudi!

to be praised by the brahmins who have learnt the four Vētam-s, who wear sacred thread of fine strands and who protect maintaining the three fires into which ghee is poured.
the youth who stayed in Marukal which has streets of storyed houses on which clouds crawl!
in Ceṅkāṭṭaṅkuti of fame where brahmins who have learnt the four Vētam-s and who have to their credit penance performed in their previous births.
please tell me the reason for desiring Kanapati Īccaram where you dance holding a big fire which shines in the hand!

the youth who stayed in Marukal which has streets of storeys where the black clouds of smoke rising from the fire maintained by the crowded brahmins who wear on their chest three strands of sacred thread along with the skin of a black antelope, are dense!
in Ceṅkāṭṭaṅkuṭi which has fame, and is surrounded by garden and cool fields where the fish, cēl, is in abundance.
please tell me the reason for desiring Kaṇapati Īccaram where you dance to cause the kaḻal made of yellow gold worn on the leg to make a big sound.

when the brahmins who have learnt the four Vētam-s and chant them daily and who never cease performing sacrifices, worship you.
the youth who stays permanently with desire in the beautiful temple in Marukal where the goddess of wealth dwells!
in the famous Ceṅkāṭṭaṅkuṭi surrounded by gardens and parks where there is honey.
please tell me the reason for desiring the temple, Kaṇapati Īccaram where you dance at night feeling joyful of its lovable fame.

the youth who stays permanently in Marukal where the tall flags in the storeys gently stroke the sky, and where songs playing on muḻavu and festivals never cease!
in the famous Ceṅkāṭṭaṅkuṭi surrounded by gardens which blossom big flowers like the shield; please tell me the reason for desiring Kaṇapati Īccaram where you dance in the cremation ground.

the brahmins who maintain the decorated fire to sing the praises of your golden feet, daily.
the youth who stays permanently in Marukal which has streets in which the storeys which are numerous in the house.
in eminent Ceṅkāṭṭaṅkuṭi surrounded by gardens having trees of many branches, and cool fields.
please tell me the reason for desiring the temple, Kaṇapati Īccaram, where you dance holding excessive fire which burns with a sound.

pressing down by the mountain the beautiful and tall shoulders of the King of Ilankai who wears ornaments on his chest.
to be praised by the brahmins who wear glorious sacred thread.
the youth who stays permanently in Marukal!
in eminent Ceṅkāṭṭaṅkuṭi surrounded by flower-gardens which seem to touch the sky.
please tell me the reason for desiring the temple, Kaṇapati Īccaram where you dance at night moving the beautiful shoulders.

the youth whose head and feet both the four-faced Piramaṉ, and Māl who is lying on a serpent-bed could not find out!
the youth who stayed permanently in Marukal where brahmins who chant the Vētam-s containing mantiram!
in eminent Ceṅkāṭṭaṅkuṭi where people who have knowledge of refined Tamil praise you.
Please tell me the reason for desiring the temple of Kaṇapati Īccaram where only the sweet smelling smoke of the eagle-wood spreads everywhere.

The Buddhists wear robes dyed with the leaves of Marutham tree and the Jains eat betel nuts and dried ginger. While these mean people avoid Siva, great people worship Him at Thirumarukal, where He resides with His consort.

Nyāṉacampantaṉ of Kāḻi where areca-palms with hanging cluster of fruits grow to a great height.
the verses composed on Marukal where storeys are high and on which the moon and the beneficial clouds seem to crawl.
in Ceṅkāṭṭaṅkuti where ladies whose eyes are comparable to cēl and kayal fish are eminent.
the karmams of those who are capable of reciting the verses which praise the feet of Civaṉ who is capable of wielding the trident, will be destroyed.