nampiraan empiraanaay

thirumurai 8.35 அச்சப் பத்து

பாடல் எண் : 9
மஞ்சுலாம் உருமும் அஞ்சேன்
    மன்னரோ டுறவும் அஞ்சேன்
நஞ்சமே அமுத மாக்கும்
    நம்பிரான் எம்பி ரானாய்ச்
செஞ்செவே ஆண்டு கொண்டான்
    திருமுண்டம் தீட்ட மாட்டா
தஞ்சுவா ரவரைக் கண்டால்
    அம்மநாம் அஞ்சு மாறே

மேகத்தில் உலாவுகின்ற இடிக்கும் அஞ்ச மாட்டேன். அரசரது நட்புக்கும் அஞ்சமாட்டேன். விடத்தையே அமுத மாக ஏற்றுக் கொண்ட இறைவனானவன், எம் தலைவனாகிச் செம்மை யாகவே எம்மை ஆட்கொண்டான். அவனது செல்வமாகிய திரு வெண்ணீற்றைத் தமது நெற்றியில் பூச மாட்டாமல் அஞ்சுவோராகிய அவரைக் காணின், ஐயோ! நாம் அஞ்சுகின்ற வகை சொல்லும் அளவன்று.

I dread not the thunderbolt emerging from cloud;
I dread not kinship with kings.
Our God Transformed venom into nectar.
Lo,
He,
our Lord,
Enslaved us so beautifully.
When I behold them that dread to adorn their Foreheads with His opulent Holy Ash,
Ah,
we are struck with unexampled terror.