kuthiraiyin melvanthu

Thirumura 8.36 திருவாசகம்-திருப்பாண்டிப் பதிகம்

பாடல் எண் : 2
சதுரை மறந்தறி மால்கொள்வர் சார்ந்தவர்
    சாற்றிச்சொன்னோம்
கதிரை மறைத்தன்ன சோதி கழுக்கடை
    கைப்பிடித்துக்
குதிரையின் மேல்வந்து கூடிடு மேற்குடி
    கேடுகண்டீர்
மதுரையர் மன்னன் மறுபிறப் போட
    மறித்திடுமே

சூரியனையும் மறைக்கத்தக்க பேரொளி வடிவினனாகிய இறைவன் சூலத்தைக் கையில் ஏந்தி குதிரையின் மேல் வந்து சேர்வானாயின் அதனைக் காணச் சென்றவர் தம் பெருமையை மறந்து ஞானப்பித்தை அடைவார். ஏனெனில் மதுரையில் உள்ள வர்க்கு அரசனாகிய பாண்டியனது மறுபிறப்பு நீங்கும்படி இவ்வாறு வந்துதான் தடுத்தாட்கொண்டான். ஆகவே அவன் குதிரை மேல் வருகின்ற காட்சியைச் சென்று காண்பது நம் குடி கெடுவதற்கு ஏதுவாகும்: பறையறைந்தாற் போலக் கூறினோம். அறிந்து கொள்ளுங்கள்.

When God whose extraordinary effulgence subsumes Sunlight,
holding a trident in His hand,
chooses To come riding a charger,
they that fared forth To behold Him,
will become oblivious of their glory,
Get involved in a frenzy of Gnosis and be rid of their Transmigration.
For,
He did away with the rebirth Of the Paandya – the ruler of the dwellers of Madurai.
Lo,
we have drummed this news to You.